Z archiwum lekarza
Rozstanie jest trudne, a dla dzieci może być szczególnie trudne. Dzieci rozwodu mogą czuć, że zostały uderzone najciężej przez koniec związku rodziców. Niektóre z nich są proszone o pośredniczenie w zawarciu pokoju między zwaśnionymi byłymi, nawet gdy opłakują stratę rodzica, który nagle się wyprowadził. Inne muszą radzić sobie z rodzicami, którzy nagle nie radzą sobie z codziennymi zadaniami, takimi jak robienie obiadu czy pomoc w odrabianiu lekcji.
Wiele dzieci nosi blizny po rozwodzie aż do dorosłości. Rozstający się małżonkowie mogą jednak pomóc w powstrzymaniu szkód, kontrolując swoje zachowanie, zanim atrament wyschnie na papierach rozwodowych. Ekspert od spraw rodzinnych i rozwodowych, M. Gary Neuman, LMHC, daje byłym małżonkom wskazówki, jak się rozstać, nie niszcząc emocjonalnie swoich dzieci na dłuższą metę.
1. Nie rób ze swojego dziecka posłańca ...
"Zbyt wielu rodziców próbuje komunikować się za pośrednictwem swoich dzieci - mówi Neuman - co powoduje u nich nadmierny stres emocjonalny i zmusza ich do negocjowania sytuacji, z którą ich właśni rodzice nie mogli sobie poradzić". E-mail jest obecnie doskonałym narzędziem do komunikacji z byłym małżonkiem. Pozwala konkretnie omówić praktyczne aspekty wychowania dziecka bez objazdów w negatywne rejony i otwierania starych ran. Zapewnia również nagraną wiadomość, dopuszczalną w sądzie, więc rodzice zwykle są bardziej ostrożni, gdy z niej korzystają.
"Jeśli chcesz lub musisz porozmawiać ze swoim ex przez telefon lub osobiście, bądź skoncentrowany i pozostań na zadaniu, a co najważniejsze, nie połknij przynęty, jeśli on lub ona zejdzie w gniew. Po prostu powiedz: "Doceniam twoje uczucia, ale jestem tu, aby omówić zadanie szkolne naszego dziecka". Podejdź do tego z wyższością. Od tego zależy zdrowie emocjonalne Twojego dziecka".
2. ... lub terapeuta.
"Nastolatki lubią czuć się w kontroli, a rozwód wywraca ich świat do góry nogami" - mówi Neuman. "Nie wpadaj w pułapkę dzielenia się ze starszymi dziećmi szczegółami dotyczącymi rozwodu lub swoimi złymi uczuciami na temat byłego. Ich własne lęki i potrzeba kontroli powodują, że są "rozumiejące" to, przez co przechodzisz, ale musisz być rodzicem. Uzyskaj zewnętrzną pomoc dla siebie, uzyskaj terapię, jeśli to konieczne, i utrzymuj te granice. Czynienie z dziecka swojej kohorty jest złe i wyrządza im szkodę."
3. Staraj się "zdobyć" swoje dziecko.
"Dzieci muszą czuć się tak, jakby były rozumiane", mówi Neuman, a po rozwodzie ich uczucia mogą być w chaosie. "Wysłuchaj ich. Nie mów im, co mają myśleć. I może to być trudne, ale nigdy nie krytykuj swojego byłego -- to krytyka twojego dziecka, które oczywiście jest w 50% twoim byłym mężem lub żoną. Odpowiadaj konkretnie na to, co ci mówią. Powiedz: "Wygląda na to, że czujesz się smutny/złośliwy/przygnębiony z powodu spotkania z nową dziewczyną twojego taty, czy tak?". Jako rodzic, nie musisz mieć rozwiązania. Wystarczy, że je usłyszysz.
"I nie redaguj tekstu. Możesz zasugerować dziecku, aby zapisało swoje uczucia i podzieliło się nimi z ex, ale tylko wtedy, gdy dziecko chce to zrobić. Pozostań wyszkolony na uczuciach dziecka, a nie na swoich. Uzdrowienie przychodzi dzięki kochającemu połączeniu i z poczucia, że jest się rozumianym."
4. Unikaj trzeciego stopnia.
"Mówię rodzicom, aby traktowali weekendowy wyjazd dziecka z byłym małżonkiem tak, jakby dziecko właśnie odwiedziło ciotkę lub wujka" - mówi Neuman. "Nie mówiąc nic, pozostawisz dziecko zestresowane, tak jakby musiało oddzielić oba światy i na palcach obejść to inne doświadczenie. Z drugiej strony, grillowanie dziecka stawia je w samym środku, co jest pozycją emocjonalnie niemożliwą. Zadawaj więc dziecku zabawne i ogólne pytania, które rozładują napięcie. A potem pozwól mu odejść."
5. Napraw szkody, które już wyrządziłeś.
Wielu rozwiedzionych rodziców czytających te wskazówki może rozpoznać błędy, które nieumyślnie popełnili w stosunku do własnych dzieci. Czy kiedykolwiek jest za późno, aby cofnąć emocjonalne skutki paskudnego rozstania? "Nie, dzieci są niezwykle wyrozumiałe" - mówi Neuman - "przynajmniej do czasu, gdy osiągną wiek nastoletni, kiedy to gniew może być bardziej utrwalony. Jeśli popełniłeś błędy, ważne jest, abyś zrobił co następuje:
-
Przeproś za nie. Przeprosiny są bardzo ważne dla dzieci.
-
Wyjaśnij dokładnie, co zrobiłeś źle, a następnie zobowiąż się do zmiany swojego zachowania od tego momentu.
-
Daj dziecku bezpieczny i konkretny sygnał - na przykład powiedz mu, żeby podniosło rękę, kiedy zaczniesz krytykować swojego byłego - który posłuży jako przerwa dla ciebie, informując cię bez ogródek, że znowu to robisz i musisz natychmiast przestać."
Adaptacja z okładki Doctor the Magazine, wydanie z lutego 2009. Przeczytaj całą historię
tutaj
.
