Z archiwum lekarza
Po szesnastu latach i trójce dzieci w małżeństwie, mąż Nancy Michaels zadał jej życiowy cios. Nieoczekiwanie powiedział jej, że chce rozwodu - ale nie powiedział ani jej, ani ich dzieciom, dlaczego odchodzi. Miesiące później, nagły i niespodziewany problem medyczny sprawił, że Michaels była bliska śmierci.
Nie mogąc zająć się dziećmi podczas pobytu w szpitalu, ryzykowała, że straci nad nimi opiekę na stałe.
Teraz, niecałe cztery lata później, Michaels odzyskała zdrowie i podniosła się z emocjonalnej rozpaczy wywołanej nieoczekiwanym rozwodem, odzyskała główną opiekę nad dziećmi, kupiła własny dom i założyła stronę internetową przeznaczoną wyłącznie dla kobiet po czterdziestce, które przechodzą przez rozwód.
Bez wątpienia, radzenie sobie z rozwodem może być jednym z najtrudniejszych wyzwań, przed jakimi staje człowiek w ciągu całego życia. Specjaliści od zdrowia psychicznego twierdzą, że ból, jaki powoduje, dorównuje żałobie po śmierci bliskiej osoby. Ale jak pokazuje historia Michaelsa, przetrwanie rozwodu jest możliwe.
Doktor rozmawiał z profesjonalistami - dorosłymi, którzy przeszli przez rozwód, jak również z doradcami, którzy pomagają ludziom przetrwać skutki rozwodu - aby dowiedzieć się, jakie strategie radzenia sobie z tym problemem pomagają ludziom przejść przez ten trudny czas.
1. Poszukaj sieci wsparcia
Żadna pojedyncza strategia nie złagodzi bólu i straty, jaką niesie ze sobą rozwód. Jednak raz po raz respondenci pytani o to, jak najlepiej radzić sobie ze skutkami rozwodu, odpowiadają tak: oprzyj się na sieci wsparcia.
"Rozpoznaj swoją sieć wsparcia. Jeśli nie jest wystarczająco silna, zbuduj ją" - mówi Jennifer Coleman, EdS, NCC, trenerka przemian życiowych, która pracuje z klientami rozwodowymi kancelarii Rosen w Karolinie Północnej.
Dla Michaels, jej sieć wsparcia podczas przeżywania rozwodu początkowo składała się z jednej dobrej przyjaciółki. "Ma ogromne poczucie humoru" - opowiada Michaels doktorowi, wspominając, jak przeszła od samotnego płakania w kinie, gdy oglądała romantyczną historię miłosną, do głośnego śmiechu po jej zakończeniu, gdy jej przyjaciółka nalegała, by poszły razem na kolację.
Za sugestią sędziego, który nadzorował jej sprawę rozwodową, Michaels poszerzyła swój krąg wsparcia o grupę Kobiety z Kontrolującymi Partnerami. Jest zadowolona, że skorzystała z ich pomocy. "Kiedy się rozwodzisz, większość twoich starych przyjaciół ucieka. Nie są już zachwyceni, że mają cię w domu; dynamika znacznie się zmienia" - mówi doktor. To nie było w przypadku kobiet w grupie wsparcia. "Mamy piątek wieczorem pizzę z naszymi dziećmi. Podwozimy się nawzajem na lotnisko, jeśli tego potrzebujemy. To naprawdę uratowało mi zdrowie psychiczne" - mówi Michaels.
Szukanie wsparcia jest nie tylko dla kobiet. Podczas gdy kobiety mają tendencję do szukania i znajdowania wsparcia dość łatwo podczas radzenia sobie z rozwodem, mężczyźni częściej wahają się przed dotarciem do innych, mimo że mają równie silne potrzeby emocjonalne. Weźmy pod uwagę Davida Wooda, rękodzielnika, który niedawno przeszedł przez gorzki rozwód. "Byłem zażenowany, a nawet zawstydzony. Myślałem, że ludzie będą myśleć o mnie mniej" - mówi.
Dopiero gdy sąsiad zaczął dzielić się swoją historią o trudnym rozwodzie, Wood poczuł się na tyle swobodnie, że odwzajemnił się swoimi problemami - i uznał to za niezwykle oczyszczające. "Musisz się otworzyć" - mówi.
Podczas gdy wsparcie emocjonalne pomaga ludziom pokonać początkowo bolesne przeszkody związane z rozwodem, nie można przecenić znaczenia pomocy w celach praktycznych po rozwodzie. Jeszcze zanim chmury rozwodu opadły, Susan Perrotta wiedziała, że musi być silna dla swoich dzieci, które w tym czasie były ledwie w wieku szkolnym. Poświęcała się, aby być przy nich, czasami zarywając całe noce, aby ukończyć projekty artystyczne dla klientów, a następnie odprowadzając dzieci rano do szkoły.
Jako samotna matka bez rodziny w mieście, Perrotta w zasadzie wychowywała swoje dzieci sama. Ale strategicznie szukała i korzystała z dostępnych dla niej zasobów wsparcia. "Zaprzyjaźniłam się z nauczycielami i administratorami w szkołach moich dzieci. Byli fantastyczni" - opowiada doktor.
Zdecydowała się również na przeprowadzkę do bliskiego sąsiedztwa, gdzie w razie potrzeby mogła wezwać na pomoc sąsiadów. Korzystała z pomocy pediatry, wspominając go jako "wspaniałego pediatrę, który dobrze znał dzieci". I spojrzała poza różnice z byłym mężem, aby go zaangażować. "Wciągnęłam go, gdy potrzebowałam jego pomocy. Sprawiłam, że pracował ze mną" - mówi.
2. Zdefiniuj siebie na nowo
Przejście przez rozwód oznacza, że nie jest się już częścią pary, a rzeczywistość może przynieść ulgę lub przerażającą perspektywę. "Dla osoby, która widzi siebie jako wielowymiarową, jest to na ogół o wiele łatwiejsze. Ale jeśli ktoś nie był niczym innym jak tylko małżonkiem i widział to jako najważniejszą rolę, może to być dość miażdżące" - mówi doktor Coleman.
Patrząc na ten czas jako okres eksploracji siebie jest jednym ze sposobów na pokonanie uczuć izolacji i strachu. "Podejmij nowe hobby, działania, zainteresowania -- rozszerzaj siebie. Bądź zajęty w konstruktywny sposób", sugeruje Patricia Covalt, PhD, licencjonowany terapeuta małżeński z siedzibą w Denver.
Odkrywanie niewykorzystanych zainteresowań może być zarówno miejscem pozytywnego uwolnienia się od żalu wywołanego rozwodem, jak i sposobem na ponowne zdefiniowanie siebie. Wood, zdruzgotany tym, że nie widywał swoich dzieci na co dzień, rzucił się w wir zakładania i uprawiania ogrodu społecznego. "To była wielka pomoc. Pracując tam, wyczerpywałem się fizycznie. Dzięki temu mój umysł nie błądził" - mówi. Przejęcie odpowiedzialności za ogród posłużyło również jako produktywne hobby, w którym Wood wyhodował nie tylko sezonowe warzywa i owoce, ale również silniejsze przyjaźnie z innymi członkami społeczności.
3. Minimalizuj wpływ na dzieci
Podczas radzenia sobie z rozwodem ból jest nieunikniony - ale przyszli byli małżonkowie mają możliwość zminimalizowania bólu odczuwanego przez ich dzieci poprzez utrzymywanie spraw w jak najbardziej przyjaznym stanie.
"Masz do czynienia z dużą ilością żalu i osobistych uczuć. Ale zawsze unikaj krytykowania drugiego rodzica przy dzieciach" - mówi Jennipher Cole, LPC-S, terapeutka małżeństwa i rodziny z DePelchin Children's Center w Houston.
Widziała złe wyniki klientów, którzy zignorowali tę radę: u młodszych dzieci - zachowania regresywne, takie jak moczenie nocne; u starszych dzieci i nastolatków - niskie poczucie własnej wartości i ryzykowne zachowania.
Cole ostrzega również przed wciąganiem dzieci w jakikolwiek konflikt z byłym małżonkiem, który to scenariusz prowokuje "branie stron".
Inni powtarzają jej sentymenty. "Jeśli postawisz swoje dzieci w środku, to jest to krótki zysk z długą stratą. Jestem o wiele bardziej zainteresowana utrzymaniem długoterminowych relacji z moimi dziećmi" - mówi Michaels.
