Pyloroplastyka: Rodzaje, przebieg i ryzyko

Dowiedz się, co musisz wiedzieć o pyloroplastyce i odkryj, jak może ona wpłynąć na zdrowie.

Dlaczego wykonuje się pyloroplastykę?

Odźwiernik jest zastawką pomiędzy żołądkiem a jelitem cienkim. Zazwyczaj zatrzymuje on pokarm w żołądku.

Odźwiernik zamyka się, kiedy pokarm i płyn muszą zostać strawione w żołądku. Następnie otwiera się, aby przepuścić płyn i pokarm do jelita cienkiego.

Zabieg pyloroplastyki może pomóc w leczeniu kilku schorzeń, które mogą powodować zablokowanie otworu żołądka, takich jak:

• Zwężenie odźwiernika, znane również jako wrodzone przerostowe zwężenie odźwiernika. Jest to sytuacja, w której odźwiernik ulega nieprawidłowemu pogrubieniu. Zwykle występuje u noworodków.

• Gastropareza oporna na leczenie. Jest to sytuacja, w której żołądek potrzebuje więcej czasu niż zwykle, aby opróżnić swoją zawartość.

• Blizny po owrzodzeniach

• Rak?

Pyloroplastyka może być również wykonana w tym samym czasie co wagotomia. Zabieg ten usuwa część nerwu błędnego, aby pomóc w leczeniu choroby wrzodowej. Nerw ten kontroluje pracę układu trawiennego.

Rodzaje pyloroplastyki

Wyróżnia się kilka rodzajów pyloroplastyki:

• Pyloroplastyka Heineke-Mikulicza. Polega ona na wykonaniu podłużnego cięcia w celu poszerzenia odźwiernika. Jest to najczęstszy typ pyloroplastyki.

• Pyloroplastyka Jaboulaya. W tym zabiegu lekarz utworzy nowe połączenie pomiędzy żołądkiem a jelitem cienkim (dwunastnicą) bez przecinania odźwiernika.

• Pyloroplastyka Finneya. W tym przypadku również łączy się żołądek bezpośrednio z dwunastnicą, ale z nacięciem odźwiernika. Obecnie zabieg ten jest rzadko wykonywany.

Istnieje jeszcze kilka innych rodzajów zabiegów związanych z odźwiernikiem:

Pyloromiotomia. Podczas zabiegu pyloromiotomii lekarz wykonuje nacięcie w ścianie odźwiernika. Wyściółka odźwiernika przeciska się przez to nacięcie. W ten sposób powstaje kanał prowadzący z żołądka do jelita cienkiego.

Chemiczna pyloroplastyka. W ramach tej procedury do odźwiernika wstrzykuje się toksynę botulinową.

Rozszerzenie odźwiernika. Odźwiernik rozszerza się za pomocą balonika, rozwieracza lub palca. Zabieg ten można również wykonać bezoperacyjnie.

Jak wykonuje się pyloroplastykę?

Pyloroplastyka może być wykonywana jako operacja otwarta lub laparoskopowa.

Operacja otwarta. W przypadku operacji otwartej zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Oznacza to, że podczas zabiegu pacjent będzie spał.

Ogólne etapy zabiegu to:?

Operacja może potrwać od 1 do 2 godzin. Możesz pozostać w szpitalu przez 1 do 3 dni.

Laparoskopowa pyloroplastyka. Ten rodzaj operacji wykorzystuje urządzenie zwane laparoskopem. Laparoskop to długa, cienka rurka, która przechodzi przez małe nacięcie w jamie brzusznej.

Ogólne etapy operacji laparoskopowej to:

W większości przypadków pacjent może opuścić szpital około 4 godzin po laparoskopii.

Badania wykazały, że operacje laparoskopowe są generalnie bezpieczne. Prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań jest niższe w porównaniu z operacjami otwartymi.

Ryzyko związane z operacjami w obrębie jamy brzusznej

Wszystkie operacje wiążą się z pewnym ryzykiem. Do niektórych zagrożeń związanych z operacjami brzusznymi należą:?

• Zakażenie

• Krwawienie

• Przewlekła biegunka

• Uszkodzenie jelit

• Przepuklina

Syndrom pompowania

Zespół opróżniania żołądka występuje wtedy, gdy pokarm zbyt szybko przemieszcza się z żołądka do jelita cienkiego. Zespół ten występuje u około 1 na 10 osób, które przeszły operację żołądka.

Istnieją dwa rodzaje zespołu opadania:

Zespół wczesnego zarzucania. Występuje on 30 minut po zjedzeniu posiłku. Objawy obejmują:?

• Biegunka

• Nudności

• Uczucie wzdęcia

• Skurcze i ból w nadbrzuszu

• Zaczerwienienie lub zaczerwienienie twarzy, szyi lub górnej części klatki piersiowej

• Nieregularne lub szybkie bicie serca

• Omdlenia lub światłowstręt

• Uczucie zmęczenia?

Zespół opóźnionego wypróżnienia. Występuje od 1 do 3 godzin po jedzeniu. Objawy są spowodowane niskim poziomem cukru we krwi (hipoglikemią). Należą do nich:?

• Uczucie niepokoju lub drżenia

• Problemy z koncentracją

• Pocenie się

• Uczucie zmęczenia

• Omdlenia lub światłowstręt

• Szybkie lub nieregularne bicie serca

• Słabość?

Zespół wczesnego wyniszczenia ustąpi prawdopodobnie w ciągu 3 miesięcy. Zmiana diety może pomóc w poprawieniu objawów. Zmiany te mogą obejmować:

• Zwiększenie ilości spożywanego błonnika

• Zwiększenie ilości białka i produktów pełnoziarnistych. Ograniczenie żywności o wysokiej zawartości cukru, takiej jak słodycze i napoje gazowane.

• Ograniczenie produktów mlecznych lub całkowite ich unikanie. Laktoza zawarta w produktach mlecznych może pogorszyć objawy.

• Picie 6 do 8 szklanek płynów dziennie. Większość z nich należy jednak wypijać między posiłkami.

• Jedz 5 lub 6 małych posiłków zamiast 3 dużych?

Jeśli zmiany w diecie nie pomogą, lekarz może zalecić leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne.