Insulina pomaga komórkom wytwarzać energię. Czasami przestaje działać, co powoduje wzrost poziomu cukru we krwi. Lekarz wyjaśnia, co to oznacza dla organizmu i co można z tym zrobić.
1/12
Insulina jest hormonem, który działa jak klucz. Odblokowuje komórki, aby mogły przyjmować glukozę (rodzaj cukru) z krwi w celu wytworzenia energii. Czasami ten proces odblokowywania nie działa. Wówczas glukoza gromadzi się we krwi, nawet jeśli produkujesz więcej insuliny. Naukowcy mają pewne pomysły, ale nie są pewni, dlaczego twoje komórki przestają reagować.
Objawy
2/12
Zazwyczaj nie występują żadne. Możesz mieć tę przypadłość przez długi czas i nie wiedzieć o tym. U osób z ciężką insulinoopornością czasami pojawiają się ciemne plamy na szyi, łokciach, kolanach, dłoniach i pod pachami.
Co naraża Cię na ryzyko?
3/12
Ryzyko wystąpienia insulinooporności wzrasta, jeśli masz nadwagę, za mało ćwiczysz, masz wysokie ciśnienie krwi lub palisz papierosy.
Problemy z krwią i sercem
4/12
Niektóre problemy z układem krwionośnym mogą również zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia insulinooporności, w tym niski poziom "dobrego" cholesterolu HDL, wysoki poziom we krwi pewnego rodzaju tłuszczu zwanego trójglicerydami, choroby serca, przebyty udar mózgu oraz choroby naczyń krwionośnych w szyi lub nogach.
Historia Twojej rodziny odgrywa rolę
5/12
Osoby pochodzące z Afroameryki, Latynosów, rdzennych Amerykanów, Azjatów lub mieszkańców Wysp Pacyfiku są bardziej narażone na wystąpienie oporności na insulinę. Jeśli twój rodzic, brat lub siostra chorują na cukrzycę typu 2, twoje ryzyko jest większe. Jeśli twoja matka chorowała na cukrzycę w czasie ciąży (cukrzyca ciążowa), ryzyko również wzrasta.
Diagnoza
6/12
Test na insulinooporność jest skomplikowany i niewygodny, więc zamiast tego lekarz prawdopodobnie zbada Cię pod kątem prediabetes (poziom cukru we krwi jest wyższy niż powinien). Laboratorium może sprawdzić poziom glukozy we krwi po dłuższej przerwie w jedzeniu lub ustalić "średni" poziom cukru we krwi z ostatnich kilku miesięcy. Wartości wyższe niż normalnie sugerują, że jesteś odporny na insulinę.
Może przekształcić się w cukrzycę
7/12
Trzustka nie jest w stanie poradzić sobie z dodatkowym wydzielaniem insuliny, aby glukoza dostała się do komórek organizmu. W końcu komórki wytwarzające insulinę mogą się wypalić, co prowadzi do rozwoju prediabetii i cukrzycy typu 2. Jeśli wcześnie rozpoznasz insulinooporność i wprowadzisz zmiany do swojego stylu życia, możesz temu zapobiec.
Właściwe odżywianie
8/12
Ogranicz słodycze, rafinowane zboża i tłuszcze zwierzęce, a jedz dużo warzyw, owoców i produktów pełnoziarnistych. Taki plan żywieniowy pomoże Ci osiągnąć i utrzymać zdrową wagę. Pomoże także komórkom lepiej wykorzystywać insulinę. Dobrym przykładem jest dieta DASH, przeznaczona dla osób z wysokim ciśnieniem krwi. Obejmuje ona także ograniczenie soli. Może ona obniżyć insulinooporność, zwłaszcza jeśli przy okazji odchudzasz się i stajesz się bardziej aktywny. Badania wykazały również związek między niskim poziomem witaminy D a złym wykorzystaniem insuliny przez organizm.
Ruszaj się
9/12
Aktywność fizyczna w znacznym stopniu przyczynia się do zwalczania insulinooporności. Podobnie jak zdrowa dieta, pomaga w utracie wagi. Ćwiczenia fizyczne pomagają także komórkom wykorzystywać insulinę, zwłaszcza w mięśniach. Staraj się ćwiczyć co najmniej 30 minut dziennie przez większość dni w tygodniu. Twoje serce powinno bić szybciej, a Ty powinieneś oddychać trochę ciężej.
Leki
10/12
Najlepszym sposobem leczenia insulinooporności jest zmiana stylu życia. Jeśli jednak cierpisz na tę chorobę i istnieje duże prawdopodobieństwo, że zachorujesz na cukrzycę typu 2, lekarz może również zalecić wypróbowanie leku - metforminy. Może on zapobiec cukrzycy typu 2 lub opóźnić jej wystąpienie u młodszych, cięższych osób, u których prawdopodobieństwo jej wystąpienia jest bardzo wysokie. Metformina może również pomóc w powstrzymaniu rozwoju cukrzycy typu 2 u kobiet, które chorowały na cukrzycę ciążową.
Syndrom metaboliczny
11/12
Insulinooporność jest częścią - ale nie wszystkim - tego schorzenia. Osoby z zespołem metabolicznym mają co najmniej trzy z wymienionych cech: dużą talię, wysoki poziom trójglicerydów, niski poziom cholesterolu HDL, wysokie ciśnienie krwi i glukozę we krwi wyższą niż normalnie. Zwiększa to ryzyko zachorowania na cukrzycę, choroby serca i udar mózgu.
Choroby pokrewne
12/12
Osoby z insulinoopornością często mają nieco wyższy poziom stanu zapalnego w całym organizmie. Zapalenie to występuje także w innych schorzeniach. Insulinooporność jest związana z chorobami serca i naczyń krwionośnych, zakrzepami w tętnicach, chorobami nerek, wątroby, zespołem policystycznych jajników (PCOS) i reumatoidalnym zapaleniem stawów.
