Kiedyś nazywano ją cukrzycą młodzieńczą, ale na cukrzycę typu 1 chorują także dorośli. Dowiedz się, jak możesz radzić sobie z chorobą jako osoba dorosła.
Jednak u około jednej czwartej osób z cukrzycą typu 1 nie rozpoznaje się jej aż do wieku dorosłego - u niektórych nawet w wieku 80-90 lat. Nie ma lekarstwa, ale są rzeczy, które można zrobić, aby ułatwić sobie radzenie z chorobą w wieku dorosłym.
Znajdź odpowiednich kolegów z drużyny
Każda osoba chora na cukrzycę potrzebuje osobistego planu. Odpowiedzialność za wprowadzenie tego planu w życie spoczywa na Tobie, ale nie musisz go realizować samodzielnie.
Powinieneś mieć do pomocy zespół, w skład którego wejdą: lekarz ogólny, endokrynolog, dietetyk oraz edukator w zakresie cukrzycy, który nauczy Cię, jak lepiej żyć z tą chorobą. Konieczne mogą być także wizyty u innych specjalistów, takich jak podiatra (w przypadku stóp i kończyn dolnych) lub okulista (w przypadku oczu).
Regularnie rozmawiaj z zespołem opieki zdrowotnej i informuj go na bieżąco o swoim stanie zdrowia.
Zrozumieć możliwe problemy
Wysoki poziom cukru we krwi może wpływać na narządy i tkanki w całym organizmie. Nawet jeśli dobrze kontrolujesz swoją cukrzycę, problemy mogą pojawiać się powoli z upływem czasu. Należy regularnie poddawać się badaniom kontrolnym i zwracać uwagę na sygnały ostrzegawcze, takie jak mrowienie, drętwienie lub opuchlizna rąk i stóp, niewyraźne lub podwójne widzenie, a także owrzodzenia, które nie chcą się goić. Wczesne wykrycie i leczenie tego typu objawów może spowolnić lub nawet zatrzymać proces uszkodzenia.
Jedz dobrze i często
Zamiast zwyczajowych trzech posiłków dziennie, może być konieczne spożywanie małych ilości jedzenia w ciągu dnia. Porozmawiaj z dietetykiem o tym, jakie posiłki są najlepsze, aby utrzymać poziom cukru we krwi na stałym poziomie. Mogą one obejmować zdrowe tłuszcze (orzechy) i białko (chude mięso, ryby, fasola), pełne ziarna (brązowy ryż, płatki owsiane), kolorowe warzywa (szpinak, papryka, brokuły, słodkie ziemniaki) oraz niskokaloryczne napoje, takie jak niesłodzona mrożona herbata lub woda o smaku świeżych owoców.
Mądrze podchodzić do ćwiczeń
Regularna aktywność fizyczna się opłaca: Może pomóc w utracie zbędnych kilogramów, utrzymaniu prawidłowego poziomu cukru we krwi i obniżeniu ciśnienia tętniczego. Może również pomóc w ochronie przed problemami z oczami lub nerkami.
Ważne jest, aby dokładnie kontrolować poziom cukru we krwi przed, w trakcie i po treningu, ponieważ ćwiczenia mogą podnieść lub obniżyć jego poziom, a nawet wywołać hipoglikemię - niebezpiecznie niski poziom cukru we krwi. Zrozum, jak ćwiczenia mogą wpływać na poziom cukru we krwi i jedz lub przyjmuj leki zgodnie z potrzebami.
Nie zapalaj się
Palenie utrudnia kontrolowanie cukrzycy i zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia takich problemów, jak uszkodzenie nerwów czy ślepota. Dzieje się tak dlatego, że papierosy mogą podnosić średni poziom cukru we krwi. Badania wykazują, że problemem jest nikotyna, co oznacza, że należy trzymać się z dala od produktów zastępujących nikotynę.
Zrób sobie zdjęcia
Cukrzyca może wpływać na Twój układ odpornościowy i utrudniać Twojemu organizmowi zwalczanie infekcji lub unikanie innych poważnych problemów zdrowotnych. Niektóre infekcje, takie jak grypa, mogą również powodować wzrost poziomu cukru we krwi.
CDC zaleca wszystkim dorosłym chorym na cukrzycę typu 1, aby na bieżąco aktualizowali swoje szczepionki. Obejmuje to coroczne szczepienia przeciwko grypie, a także szczepionkę przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, szczepionkę przeciwko pneumokokom (chroniącą przed zapaleniem płuc), szczepionkę przeciwko półpaścowi (chroniącą przed półpaścem) oraz szczepionkę TDAP (chroniącą przed tężcem, błonicą i krztuścem).
Trzymaj się swojego planu
Pilnowanie tego, co się je, nakłuwanie palców w celu zbadania poziomu cukru we krwi i robienie zastrzyków z insuliny może być męczące, zwłaszcza jeśli robi się to codziennie od lat, a nawet dziesięcioleci.
Nieuniknione są komplikacje - coś tak prostego, jak zmiana miejsca podawania insuliny lub zmiana przepisu na ulubioną potrawę, może przynieść niespodzianki. Zaakceptuj fakt, że doskonała kontrola jest niemożliwa, i nie pozwól, aby te złe dni zbiły cię z kursu.
Uzyskaj wsparcie
Czasami pomaga rozmowa z osobami, które przechodzą przez to samo. Zapytaj swojego lekarza lub edukatora ds. cukrzycy o grupy wsparcia, spotkania lub sesje, na których możesz poznać innych dorosłych chorych na cukrzycę typu 1.
W niektórych przypadkach dobrym pomysłem może być również zwrócenie się o profesjonalną pomoc, zwłaszcza jeśli występują u Ciebie następujące objawy depresji: straciłeś zainteresowanie rzeczami, które kiedyś sprawiały Ci przyjemność, czujesz się beznadziejnie lub masz bardzo mało energii.
