Jeśli cierpisz na chorobę autoimmunologiczną, może ona zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych powikłań związanych z wirusem COVID-19. Dotyczy to również niektórych leków stosowanych w leczeniu tej choroby. Oto, co powinieneś wiedzieć.
COVID-19 i leki autoimmunologiczne
Jeśli cierpisz na chorobę autoimmunologiczną, prawdopodobnie przyjmujesz leki, aby kontrolować swój stan. Niektóre z tych leków mogą zwiększać ryzyko wystąpienia infekcji. Może to dotyczyć COVID-19, choroby wywoływanej przez nowy koronawirus. Leki nazywane lekami immunosupresyjnymi mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych powikłań wywołanych wirusem, podobnie jak zaburzenia autoimmunologiczne.
Nie należy jednak samodzielnie zaprzestawać przyjmowania leków. Zamiast tego należy porozmawiać z lekarzem o swoich obawach i o tym, czy należy dostosować leczenie.
Możesz podjąć kroki, aby uchronić się przed wirusem COVID-19. CDC zaleca, aby osoby z chorobami autoimmunologicznymi oraz osoby z osłabionym układem odpornościowym otrzymały szczepionkę przeciwko COVID-19. Jeśli zachorujesz, lekarz weźmie pod uwagę wszystkie elementy Twojego leczenia i zdecyduje, co robić.
Jakie działanie mają leki autoimmunologiczne?
Do zaburzeń autoimmunologicznych dochodzi, gdy układ odpornościowy atakuje własne komórki lub tkanki organizmu. Leki stosowane w tych schorzeniach zmieniają sposób działania układu odpornościowego. Jednak każdy lek robi to w inny sposób. Niektóre mogą spowolnić działanie całego układu. Inne zwalczają tylko niektóre jego części.
Do leków obniżających odpowiedź immunologiczną należą:
-
Kortykosteroidy. Leki te, takie jak prednizon i prednizolon, wpływają na cały układ odpornościowy.
-
Leki lub terapie modyfikujące przebieg choroby
-
Inhibitory. Utrudniają one działanie niektórych komórek układu odpornościowego.
-
Immunomodulatory. Niektóre z nich są również środkami immunosupresyjnymi. Leki takie jak cyklosporyna mogą uniemożliwić działanie komórek zwanych limfocytami lub limfocytami T.
-
Leki biologiczne/biopodobne. Naśladują one pewne białka w organizmie, aby pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego. Należą do nich leki przeciw czynnikowi martwicy nowotworów (anty-TNF).
-
Jakie schorzenia są leczone?
Leki te pomagają w leczeniu wielu zaburzeń autoimmunologicznych, w tym:
-
Reumatoidalne zapalenie stawów
-
Zapalne choroby jelit, w tym choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego
-
Stwardnienie rozsiane
-
Łuszczyca
-
Lupus
-
Choroby tarczycy
-
Cukrzyca typu 1
Czy powinieneś kontynuować przyjmowanie leków?
Tak. Dotyczy to również kroplówek i zastrzyków. Dobrze jest jednak skonsultować się z lekarzem. Poinformuje cię on, czy powinieneś wprowadzić jakieś zmiany w leczeniu.
Ważniejsze może być kontrolowanie stanu zdrowia niż zmniejszanie szans na infekcję. Jeśli dojdzie do zaostrzenia choroby, pacjent może trafić do szpitala. Może to spowodować jeszcze większy kontakt z wirusem COVID-19 lub innymi wirusami. A wiele leków autoimmunologicznych pozostaje w organizmie przez wiele miesięcy. Oznacza to, że zaprzestanie ich przyjmowania nie pomoże od razu.
Ciąg dalszy
Jeśli przyjmujesz sterydy, lekarz może chcieć zmniejszyć ich dawkę. Może też zalecić stopniowe odstawianie leku.
W niektórych przypadkach lekarz może przerwać lub opóźnić leczenie. Jest to bardziej prawdopodobne w przypadku zachorowania lub bliskiego kontaktu z osobą, u której testy na obecność COVID-19 dały wynik pozytywny.
Zanim lekarz przerwie stosowanie leku lub zmieni jego dawkę, weźmie pod uwagę kilka czynników, w tym:
-
Czy u pacjenta występuje COVID-19
-
Czy w twoim miejscu zamieszkania występują przypadki zachorowań na COVID-19
-
Rodzaj leku, który zażywasz
-
Jak poważny jest stan pacjenta
-
Czy masz więcej niż 60 lat
-
Czy masz inne problemy zdrowotne, takie jak choroby płuc lub serca
-
Niektóre czynniki związane z trybem życia
Bezpłatne testy COVID są dostępne w większości gmin. W niektórych miejscach trzeba się umówić na wizytę, w innych można podjechać samochodem. Sprawdź dostępność testów w lokalnym wydziale zdrowia.
Jak zachować bezpieczeństwo
Tak jak wszyscy inni, powinieneś przestrzegać zasad higieny. Obejmuje to częste mycie rąk, przez co najmniej 20 sekund. Czyść grzbiety dłoni, przestrzenie między palcami i miejsca pod paznokciami. Możesz użyć zwykłego mydła i wody. Jeśli nie jest to możliwe, możesz użyć środka odkażającego na bazie alkoholu. Musi on jednak zawierać co najmniej 60% alkoholu. Jeśli nie jesteś zaszczepiony, noś maseczkę, jeśli nie jesteś w stanie zachować dystansu społecznego od innych.
Jeśli przyjmujesz leki autoimmunologiczne, powinieneś także:
-
Unikać wszelkich niepotrzebnych podróży.
-
Trzymaj się z dala od tłumów (dystans społeczny).
-
Pozostawanie w domu tak często, jak to możliwe.
-
Poproś kogoś innego o dostarczenie zakupów spożywczych i innych rzeczy.
-
Unikaj bliskiego kontaktu z ludźmi. Trzymaj się w odległości co najmniej 6 stóp.
-
Noś maskę na twarz, gdy musisz wyjść na zewnątrz.
-
Nie należy dotykać oczu, nosa ani ust.
-
Jeśli to możliwe, należy zaopatrzyć się w zapas leków na 2 do 4 tygodni.
Nie ma lekarstwa na COVID-19, ale zaszczepienie się może zapobiec zarażeniu wirusem. Prawdopodobieństwo zachorowania może być również mniejsze, jeśli zapobiegnie się innym chorobom, dlatego ważne jest, aby zaszczepić się przeciwko takim infekcjom, jak grypa, zapalenie płuc, krztusiec i półpasiec.
Ciąg dalszy na stronie
Kiedy należy skontaktować się z lekarzem
Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy skontaktować się z lekarzem:
-
Gorączka
-
Suchy kaszel
-
Duszność
-
Ból gardła
Należy pamiętać, że steroidy i inne leki immunosupresyjne mogą ukrywać gorączkę.
U niektórych osób podczas stosowania leku COVID-19 występują również problemy żołądkowe. Należy poinformować lekarza, jeśli:
-
Utrata apetytu
-
Nudności lub wymioty
-
Biegunka
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub pogotowiem ratunkowym, jeśli:
-
trudności z oddychaniem
-
Stały ból lub ucisk w klatce piersiowej
-
Problemy z jasnym myśleniem
-
Niebieski odcień na ustach i twarzy
