Łatwo jest pomylić objawy raka jelita grubego z wieloma powszechnymi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi. Istnieją jednak pewne istotne różnice.
Wiele z tych chorób, w tym IBS, zapalenie uchyłków i IBD, może powodować bóle brzucha, skurcze, biegunkę, zaparcia lub mieszankę tych objawów.
Oprócz tego, choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego mogą powodować utratę wagi bez podejmowania prób i powodować, że stolec będzie krwawy lub czarny. W przypadku hemoroidów możesz również zobaczyć krew w toalecie lub na chusteczkach, choć zazwyczaj ma ona jasnoczerwony kolor.
Rak jelita grubego może powodować każdy z tych objawów, ale jest też kilka zasadniczych różnic.
Co to za różnica?
We wczesnych stadiach raka jelita grubego większość ludzi nie ma żadnych objawów. Zwykle pojawiają się one później, po tym, jak choroba się rozwinie i rozprzestrzeni w organizmie. Kluczowe jest to, że są one uporczywe i utrzymują się dłużej niż kilka dni.
Znaki ostrzegawcze, na które należy zwracać uwagę to:
-
Krew w kupie lub na chusteczkach toaletowych
-
Biegunka, zaparcia lub kupa węższa niż zwykle
-
Uczucie, że nie można skończyć wypróżnienia, nawet zaraz po wypróżnieniu
-
Ból brzucha lub skurcze
-
Uczucie osłabienia i zmęczenia
-
Utrata wagi bez podejmowania prób
Większość przypadków raka jelita grubego zaczyna się od polipa, czyli niewielkiej narośli w jelicie. Nie wszystkie polipy stają się rakiem, ale niektóre tak. Jeśli lekarz potrafi je znaleźć i usunąć, można zapobiec zachorowaniu na raka jelita grubego. W rzeczywistości, im wcześniej rozpoczniesz leczenie, tym łatwiej będzie wyleczyć raka.
Kiedy należy zgłosić się do lekarza
Eksperci zalecają, aby większość ludzi regularnie poddawała się badaniom przesiewowym w kierunku raka jelita grubego po ukończeniu 50 roku życia. Jednak osoby, u których w rodzinie występowały przypadki tej choroby, mogą wymagać wcześniejszych badań.
Niektóre zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nieswoiste zapalenie jelit, również zwiększają ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Ich objawy mogą być trudne do odróżnienia. Dlatego jeśli cierpisz na chorobę Crohns'a lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zwłaszcza jeśli masz je od dłuższego czasu, możesz skorzystać z wcześniejszych, bardziej regularnych badań przesiewowych. Pamiętaj, aby poinformować lekarza o wystąpieniu nowych, niepokojących objawów.
Jeśli masz objawy, najlepiej umówić się na wizytę u lekarza, aby ustalić, czy mogą one być spowodowane zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, rakiem jelita grubego czy innym problemem. Należy zaufać swojemu instynktowi, niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z konkretnym problemem, czy z czymś mniej konkretnym, jak na przykład uczucie, że nie można dokończyć wypróżnienia po jego rozpoczęciu.
Lekarz pierwszego kontaktu może zdecydować o skierowaniu Cię do specjalisty zwanego gastroenterologiem. Lekarze ci są dodatkowo przeszkoleni w zakresie diagnozowania zaburzeń żołądkowo-jelitowych i raka jelita grubego.
Niektóre z testów przesiewowych, które może zastosować lekarz, to:
-
Kolonoskopia: Badanie to polega na obejrzeniu wnętrza jelita grubego i odbytnicy za pomocą giętkiej rurki zakończonej kamerą. Podczas badania lekarz może usunąć podejrzane polipy. Może także pobrać próbki tkanki do badań laboratoryjnych w celu wykrycia oznak raka.
-
Badanie stolca polega na wykryciu w kupie niewielkich ilości krwi. Inny rodzaj badania polega na wykryciu w stolcu specyficznych markerów DNA, które mogą być oznaką raka jelita grubego.
-
Elastyczna sigmoidoskopia: W badaniu tym wykorzystuje się giętką rurkę z kamerą, która pozwala lekarzowi zajrzeć do dolnej części okrężnicy i odbytnicy. Lekarze często wykonują razem z tym badaniem badanie stolca w celu wykrycia krwi.
-
Badania obrazowe, takie jak prześwietlenia rentgenowskie, tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI). Badania te pozwalają na uzyskanie obrazu całego jelita grubego przy użyciu promieni rentgenowskich i komputerów. Jeden z rodzajów, zwany kolonografią TK lub wirtualną kolonoskopią, wykonuje zdjęcia całej okrężnicy i odbytnicy w celu poszukiwania polipów lub raka. Jeśli lekarz zauważy problematyczny obszar, konieczne będzie wykonanie zwykłej kolonoskopii, aby przyjrzeć się mu bliżej i pobrać próbkę tkanki do badań.
Lekarz może pomóc w wyborze najlepszego badania.
