Dowiedz się wszystkiego o laparoskopowym odprowadzeniu stolca - od tego, czym jest, do tego, jak się je wykonuje.
Przekierowanie stolca oznacza wytworzenie ileostomii lub kolostomii. Ileostomia to otwór między powierzchnią skóry a jelitem cienkim, natomiast kolostomia to otwór między powierzchnią skóry a jelitem grubym. Otwór ten nazywany jest stomią. Przekierowanie stolca jest stosowane w leczeniu:
-
Złożonych problemów z odbytem lub odbytnicą (zwłaszcza infekcji)
-
Rak okrężnicy
-
Słaba kontrola nad jelitami (nietrzymanie moczu)
Wielkość stomii może wynosić od 1 do 1,5 cala. W przeciwieństwie do odbytu, stomia nie ma mięśni zwieraczy (mięśni kontrolujących wypróżnienia), dlatego większość osób nie jest w stanie kontrolować wydalania odpadów. Konieczne jest stałe noszenie worka (urządzenia do gromadzenia odpadów ze stomii) w celu odprowadzania odpadów.
Stomie mogą być stałe lub tymczasowe. Stomia tymczasowa może być wyłoniona, gdy chory odcinek jelita jest usuwany, łączony i potrzebuje czasu na wygojenie. Po zagojeniu się miejsca ponownego połączenia (zespolenia) stomia może zostać usunięta. Jeżeli usunięto odbyt i odbytnicę, stomia musi być wyłoniona na stałe.
Co dzieje się podczas operacji wyprowadzenia stolca?
Termin "laparoskopowy" odnosi się do rodzaju operacji zwanej laparoskopią. Laparoskopia pozwala chirurgowi na przeprowadzenie zabiegu przez bardzo małe nacięcia w jamie brzusznej (tzw. "dziurki od klucza"). Przez nacięcie, które może znajdować się w pobliżu pępka, wprowadza się laparoskop - małą, oświetloną rurkę z dołączoną kamerą. Obrazy wykonane przez laparoskop są wyświetlane na monitorach wideo umieszczonych w pobliżu stołu operacyjnego.
Laparoskopowe odprowadzenie stolca wymaga jedynie kilku nacięć. Pierwsze nacięcie zostanie wykonane w miejscu, w którym ma być wyłoniona stomia. Drugie nacięcie zostanie wykonane naprzeciwko tego miejsca i posłuży do umieszczenia laparoskopu. W niektórych przypadkach wykonuje się dodatkowe nacięcia, dzięki którym można dotrzeć do większej części jelita grubego.
Jak wykonuje się stomię?
Istnieją dwa główne typy stomii: stomia końcowa i stomia pętlowa.
Stomia końcowa
Stomię końcową można wyłonić w jelicie krętym (koniec jelita cienkiego, tzw. ileostomia końcowa) lub w okrężnicy (kolostomia końcowa). Najpierw z miejsca wyłonienia stomii zostanie usunięty mały płatek skóry. Następnie chirurg przeprowadzi 1-2 cale zdrowego jelita przez ścianę jamy brzusznej do poziomu skóry. W przypadku wyłonienia kolostomii koniec jelita zostanie przyszyty do skóry. W przypadku ileostomii koniec jelita cienkiego zostanie przyszyty do skóry. Jama brzuszna zostanie dokładnie obejrzana, a nacięcia zostaną zamknięte szwami.
Stomia pętlowa
Stomię pętlową można wyłonić w jelicie krętym ("ileostomia pętlowa") lub w okrężnicy ("kolostomia pętlowa"). Stomia pętlowa jest często wykonywana, gdy stomia ma mieć charakter tymczasowy. Jednak nie wszystkie stomie pętlowe są czasowe.
Aby wyłonić stomię pętlową, mała pętla jelita zostanie przeprowadzona przez ścianę brzucha do poziomu skóry. Pod pętlą zostanie umieszczony plastikowy pręt, który utrzyma nową stomię na miejscu. Pętla zostanie przecięta w połowie, aby utworzyć miejsce na otwarcie jelita. Każdy otwarty koniec jelita, powstały w wyniku tego cięcia, będzie wyglądał jak dwa otwory w stomii. W przypadku kolostomii pętlowej koniec jelita zostanie przyszyty do skóry. W przypadku ileostomii pętlowej pętla zostanie odwrócona na siebie jak mały mankiet, a następnie zszyta tuż pod skórą. Jama brzuszna zostanie dokładnie obejrzana, a nacięcia zostaną zaszyte. Pręt zostanie usunięty kilka dni po operacji.
Rekonwalescencja po zabiegu odprowadzenia stolca
Pobyt w szpitalu po operacji wyprowadzenia stolca trwa średnio od dwóch do trzech dni. Po zakończeniu operacji zostanie Ci założony worek. Ponowne uruchomienie układu pokarmowego zajmie dzień lub dwa. Gdy zacznie on funkcjonować, można zauważyć zmiany w konsystencji wydzieliny stomijnej.
Podczas rekonwalescencji terapeuta enterostomalny (ET), pielęgniarka specjalnie przeszkolona w zakresie pielęgnacji stomii, będzie zmieniać worek stomijny. Obserwując pielęgniarkę ET, można się wiele nauczyć o zmianie worka. Otrzymasz także instrukcje i wskazówki dotyczące całego procesu, dzięki czemu będziesz w stanie dbać o stomię po powrocie do domu.
Po operacji pacjent musi przejść wiele zmian psychicznych i fizycznych. Poradzenie sobie z tymi wszystkimi zmianami zajmie trochę czasu, a czasami pacjent może czuć się przytłoczony. Pielęgniarka ET jest doskonałym źródłem informacji. Nie wahaj się do niej zadzwonić po operacji, aby uzyskać wsparcie.
?
?
