Doktor pyta eksperta CDC, Toma Clarka, o krztusiec, jego przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie.
Co wszyscy powinniśmy wiedzieć o krztuścu? Doktor pyta epidemiologa Toma Clarka, MD, MPH, z Narodowego Centrum Szczepień i Chorób Układu Oddechowego CDC.
Co to jest krztusiec?
Krztusiec to zakażenie bakteryjne, które jest bardzo zaraźliwe i któremu można zapobiegać za pomocą szczepionki. Szczególnie u małych dzieci i osób nieszczepionych wywołuje silny kaszel, stąd nazwa "krztusiec".
Jaki rodzaj infekcji wywołuje krztusiec?
Jest on wywoływany przez bakterie zwane Bordetella pertussis.
Jakie są objawy krztuśca?
Zaczyna się jak przeziębienie, od przekrwienia i objawów ze strony górnych dróg oddechowych, a następnie przechodzi w kaszel. Kaszel jest tak silny, że nie można go powstrzymać ani złapać oddechu.
To właśnie ten ciężki, długotrwały kaszel, a zwłaszcza charakterystyczne paroksyzmy [niekontrolowane napady] kaszlu powodują, że lekarze zaczynają się niepokoić krztuścem i próbują potwierdzić diagnozę.
Objawy są dość niespecyficzne, dlatego lekarze nie zawsze je podejrzewają. Krztusiec znajduje się na wysokiej pozycji na liście objawów, jeśli występuje krztusiec. Brzmi on jak gwałtowny wdech po wykrztuszeniu całego powietrza z płuc. W przeciwnym razie choroba może zostać nierozpoznana, ponieważ nie ma innych, równie charakterystycznych oznak i objawów.
W jaki sposób krztusiec przenosi się z człowieka na człowieka?
Krztusiec rozprzestrzenia się poprzez bliski kontakt z wydzielinami z jamy ustnej lub kropelkami z dróg oddechowych. Łatwo więc rozprzestrzenia się przez kaszel, zwłaszcza gdy ludzie są w bliskim kontakcie, np. mieszkają w tym samym domu z osobą chorą na krztusiec. Można się nią również zarazić przez kichanie - wszystko, co powoduje rozprzestrzenianie się wydzieliny z dróg oddechowych.
Kto jest najbardziej narażony na zachorowanie na krztusiec?
Najwięcej zachorowań występuje u niemowląt, które są również najbardziej narażone na powikłania w przypadku rozwoju choroby. W rzeczywistości większość przypadków śmiertelnych w kraju każdego roku dotyczy niemowląt poniżej 6 miesiąca życia, zwłaszcza jeśli są one zbyt małe, aby otrzymać pierwsze szczepienie.
Jak leczy się krztusiec?
Jest to zakażenie bakteryjne, dlatego można je leczyć antybiotykami, zazwyczaj erytromycyną lub antybiotykami z rodziny erytromycyn. Erytromycynę przyjmuje się przez 2 tygodnie.
Jeśli zalecane są antybiotyki, należy przyjąć wszystkie dawki i dokończyć zalecany kurs. Jest to ważne z kilku powodów. Jeśli lekarz uzna, że antybiotyki są konieczne, ważne jest, aby przyjmować je w odpowiednim czasie, aby uzyskać i utrzymać odpowiednie stężenie antybiotyków we krwi w celu zwalczenia infekcji. Pominięcie dawki lub przedwczesne przerwanie leczenia może czasem spowodować nawrót choroby. Jest to również ważne ogólnie, ponieważ jedną z rzeczy, która sprzyja powstawaniu oporności bakterii na antybiotyki, jest przerywanie i rozpoczynanie leczenia [antybiotykami].
Leki przeciwkaszlowe dostępne bez recepty nie są zalecane i tak naprawdę nie pomagają. Leki na receptę, które są naprawdę skuteczne w leczeniu kaszlu, są dość silne, więc generalnie unika się ich u małych dzieci i prawdopodobnie nie są skuteczne w przypadku krztuśca.
Powszechnie zaleca się zminimalizowanie czynników, które mogą wywołać kaszel. Pomocny jest nawilżacz powietrza. Pomocne jest oddychanie wilgotnym powietrzem. W przypadku młodszych dzieci należy starać się zachować spokój, nie denerwować ich i nie biegać wokół nich.
Niemowlęta lub osoby z ciężką chorobą czasami wymagają ... hospitalizacji, czasami na oddziale intensywnej terapii. Choroba może być na tyle poważna, że wymaga intubacji i wentylacji - w tym przypadku do gardła wprowadza się rurkę do oddychania, zarówno w celu ochrony dróg oddechowych, jak i wspomagania oddychania do czasu wyleczenia z infekcji.
Jakie problemy zdrowotne może powodować krztusiec u niemowląt?
Do niepokojących zjawisk należy zapalenie płuc. Ponieważ kaszel jest tak silny, z powodu ciśnienia wytwarzanego podczas kaszlu mogą pękać naczynia krwionośne. Powoduje to krwawienie wewnątrz mózgu, co może być bardzo poważne. U niemowląt [krztusiec] może zagrażać życiu.
Jak mogę uchronić dziecko przed zachorowaniem na krztusiec?
Krztusiec jest powszechnie uważany za starą chorobę wieku dziecięcego, która zniknęła wraz ze szczepieniami, ale tak naprawdę nigdy nie zniknęła. Dlatego ważne jest, abyśmy utrzymywali wysoki poziom szczepień u dzieci. Jest to również choroba, na którą mogą zachorować nastolatki i dorośli.
Najlepszym sposobem zapobiegania tej chorobie jest szczepienie. W przypadku dzieci szczepienia rozpoczynają się w wieku 2 miesięcy. Otrzymują one szczepionkę przeciwko krztuścowi oraz błonicy i tężcowi. Następnie dawki w wieku 4 miesięcy i 6 miesięcy. Następnie dawkę przypominającą w wieku 15-18 miesięcy i kolejną dawkę przypominającą w wieku 4-6 lat przed rozpoczęciem nauki w szkole.
Szczepionka Tdap jest zalecana dla wszystkich nastolatków, najlepiej w wieku 11 lub 12 lat, podczas wizyty profilaktycznej u lekarza. Jednak każdy, kto nie został zaszczepiony w wieku 11 lub 12 lat, może otrzymać dawkę szczepionki.
Jeśli dorośli nigdy nie mieli szczepionki, zdecydowanie powinni ją otrzymać i mogą to zrobić w dowolnym momencie. Nie muszą czekać, aż nadejdzie termin szczepienia przeciwko tężcowi.
W przypadku niemowląt, które są zbyt małe, aby mogły być zaszczepione, a które są najbardziej narażone na zachorowanie i ciężkie powikłania, zalecamy, aby wszyscy, którzy przebywają w domu lub opiekują się dzieckiem, zaszczepili się, aby pomóc w jego ochronie.
Jak powstają ogniska krztuśca?
Do czynników sprzyjających powstawaniu ognisk epidemicznych lub rozprzestrzenianiu się choroby należy niski poziom wyszczepialności. Ochrona wynikająca ze szczepionki nie trwa wiecznie. Odporność z czasem słabnie. Dlatego epidemie często występują u nastolatków.
Powodem opracowania szczepionki Tdap dla młodzieży i dorosłych był wzrost liczby zachorowań obserwowany u nastolatków i młodych dorosłych, wynikający ze słabnącej odporności.
Czy obserwujemy więcej zachorowań na krztusiec, a jeśli tak, to dlaczego?
Z pewnością pojawia się i znika. Często pojawiają się ogniska epidemii. Jednak większość z nich to małe skupiska kilkudziesięciu przypadków. Duże, ogólnospołeczne epidemie są dość rzadkie. Sporadycznie, co 3-5 lat, obserwujemy duży wzrost liczby zachorowań w poszczególnych stanach lub regionach kraju.
Przekazywanie choroby jest określonym i rozpoznawalnym cyklem. Uważa się, że w miarę zmniejszania się transmisji stopniowo zwiększa się liczba osób w całej populacji, które są podatne na zachorowanie, ponieważ choroba nie krąży już tak często, a ochrona przed szczepionką z czasem słabnie. A następnie transmisja stopniowo wzrasta i przebiega przez podatną populację, aż do ponownego spadku.
Czy inni członkowie rodziny muszą przyjmować profilaktyczne antybiotyki lub szczepionki, jeśli byli narażeni na zakażenie?
Tak. Zawsze należy upewnić się, że dzieci mają aktualne szczepienia. W przypadku szczepionki Tdap należy upewnić się, że młodzież i dorośli mają aktualne szczepienia. Osoba chora na krztusiec powinna być leczona, a osoby pozostające z nią w bliskim kontakcie powinny otrzymać profilaktyczne antybiotyki.
