Lekarz wyjaśnia najczęstsze przyczyny zaparć u maluchów i sposoby ich leczenia.
Nawet coś tak podstawowego jak pójście do łazienki może być kłopotliwe. Podczas gdy niektóre maluchy chodzą do łazienki codziennie jak w zegarku, inne mogą nie wypróżniać się przez dwa, trzy, a nawet więcej dni.
Widok pustej toalety dzień po dniu może napawać rodziców paniką, ale zaparcia u maluchów nie są zazwyczaj oznaką żadnej poważnej choroby. Najczęściej jest to spowodowane problemem, który łatwo rozwiązać, takim jak dieta lub ignorowanie potrzeby wypróżnienia.
Skąd więc możesz wiedzieć, czy rzadkie wizyty w toalecie są normalne dla Twojego dziecka, czy też naprawdę masz zaparcia u malucha? Czytaj dalej, by dowiedzieć się, kiedy zaparcie u malucha jest problemem i jak je leczyć.
Czy mój maluch ma zaparcia?
Przeciętny maluch (jeśli istnieje coś takiego) wypróżnia się raz dziennie. Zazwyczaj dziecko, które wypróżnia się rzadziej niż trzy razy w tygodniu (lub rzadziej niż zwykle), a jego stolce są twarde i trudne do oddania, ma zaparcia. Ponadto, według Amerykańskiej Akademii Pediatrii, zaparcia mogą występować u każdego dziecka, którego stolce są duże, twarde, suche i towarzyszą im bolesne wypróżnienia, brudzenie się między wypróżnieniami lub krew na zewnątrz stolca.
Nie przejmuj się, jeśli Twoje dziecko ma zaparcia - to zupełnie normalne od czasu do czasu. Ale jeśli zaparcia malucha trwają przez dwa tygodnie lub dłużej, nazywa się to zaparciami przewlekłymi i należy skontaktować się z pediatrą.
Twój lekarz może poprosić cię o śledzenie wypróżnień twojego dziecka - jak często się pojawiają, jak duże i twarde są oraz czy w stolcu twojego malucha jest krew. Należy również zwrócić uwagę na inne objawy, które mogą wystąpić wraz z zaparciami, takie jak:
-
Ból brzucha
-
Wzdęcia
-
Nudności
-
Utrata apetytu
-
Ogólna nerwowość
-
Płacz lub krzyk podczas wypróżniania
-
Unikanie toalety (oznaki, że dziecko to robi, to zaciskanie pośladków, krzyżowanie nóg, czerwienienie się, pocenie się lub płacz)
-
Plamy lub kawałki płynnego stolca w pieluszce lub bieliźnie (zabrudzenie)
?
Co powoduje zaparcia u maluchów?
Zaparcia u maluchów może powodować wiele różnych czynników, od diety po leki. Oto kilka najczęstszych przyczyn:
Dieta.
Winowajcą w wielu przypadkach zaparć u maluchów jest dieta, która jest zbyt bogata w przetworzone produkty spożywcze, nabiał i słodycze, a zbyt uboga w błonnik (np. pełne ziarna, owoce i warzywa). Niedostateczna ilość płynów może również prowadzić do zaparć, ponieważ sprawia, że stolce stają się twardsze. Każda zmiana w diecie - np. kiedy maluch przechodzi z mleka matki lub mieszanki na mleko krowie lub zaczyna jeść nowe pokarmy - może również wpływać na stolce.
Wstrzymanie się.
Przeciętny dwulatek jest o wiele bardziej zainteresowany zabawą zabawkami niż pójściem do łazienki. Niektóre dzieci wstydzą się lub boją korzystać z toalety, zwłaszcza gdy jest to toaleta publiczna. Maluchy, które buntują się przeciwko procesowi szkolenia toaletowego, czasami wyrażają swoją walkę o władzę, odmawiając pójścia do toalety.
Strach przed dyskomfortem.
Zaparte maluchy, które w przeszłości miały bolesne wypróżnienia, czasami unikają korzystania z łazienki z obawy, że znowu będzie bolało. Niekorzystanie z łazienki może przerodzić się w nieprzyjemny cykl. Stolec zaczyna się gromadzić w dolnej części jelita, staje się coraz większy i twardszy, aż w końcu jego oddawanie staje się jeszcze trudniejsze i bolesne.
Zmiana rutyny.
Wyjazd na wakacje i przebywanie z dala od normalnej toalety może sprawić, że niektóre maluchy nie chcą chodzić do łazienki.
Brak aktywności fizycznej.
Ćwiczenia pomagają w przechodzeniu pokarmu przez proces trawienia.
Choroba.
Zmiany w apetycie spowodowane chorobą żołądka lub inną chorobą mogą wpłynąć na dietę dziecka, prowadząc do zaparć.
Leki.
Niektóre leki lub suplementy diety mogą prowadzić do zaparć u maluchów, w tym suplementy żelaza w dużych dawkach lub narkotyczne leki przeciwbólowe. Żelazo w małych dawkach zawarte w preparatach do żywienia niemowląt nie powoduje zaparć.
Warunki fizyczne.
W rzadkich przypadkach problemy anatomiczne z jelitami, odbytem lub odbytnicą mogą powodować przewlekłe zaparcia. Mózgowe porażenie dziecięce i inne zaburzenia układu nerwowego mogą również wpływać na zdolność dziecka do załatwiania się w toalecie.
Sposoby leczenia zaparć u maluchów
Jeśli zaparcia u maluchów stanowią problem, możesz wypróbować jeden z poniższych środków zaradczych:
Dieta.
Aby zmiękczyć stolce i ułatwić ich oddawanie, należy zwiększyć ilość płynów niezawierających mleka i błonnika, które dziecko otrzymuje każdego dnia. Do pokarmów o wysokiej zawartości błonnika należą owoce i soki owocowe zawierające sorbitol (śliwki, mango, gruszki), warzywa (brokuły, groszek), fasola oraz pełnoziarniste pieczywo i płatki śniadaniowe. Należy ograniczyć pokarmy, które mogą nasilać zaparcia, takie jak tłuste i ubogie w błonnik pokarmy. Należy ograniczyć picie mleka do 16 uncji dziennie.
Ćwiczenie.
Upewnij się, że maluch wychodzi na dwór i bawi się przez co najmniej 30-60 minut dziennie. Dzięki ruchowi ciała poruszają się również jelita.
Popraw nawyki jelitowe.
Zachęcaj dziecko do korzystania z toalety o regularnych porach w ciągu dnia, zwłaszcza po posiłkach i zawsze, gdy ma na to ochotę. Pozwól maluchowi siedzieć przez co najmniej 10 minut. Podłóż mały stołek pod stopy dziecka - dźwignia pomoże mu przeć. Nagradzaj malucha za korzystanie z toalety specjalną historyjką lub naklejką, aby stało się to pozytywnym doświadczeniem.
Leki.
Lekarz może zalecić podawanie leków na zaparcia u malucha, zwłaszcza jeśli mają one charakter przewlekły. Być może trzeba będzie również omówić odstawienie lub zmianę leku przyjmowanego przez dziecko, jeśli jest on przyczyną zaparć.
