Dowiedz się, co musisz wiedzieć o niedokrwistości u dzieci - przyczyny, ryzyko i inne informacje.
Większość rodzajów anemii jest uleczalna. Może upłynąć trochę czasu, zanim objawy ustąpią, dlatego dziecko powinno zachować spokój podczas rekonwalescencji.
Częste przyczyny anemii u dzieci
Twoje dziecko może mieć anemię, jeśli jego organizm
Nie wytwarza wystarczającej ilości czerwonych krwinek. Może się tak zdarzyć, jeśli nie ma wystarczającej ilości żelaza lub innych składników odżywczych w typowej diecie.
Niszczy zbyt wiele czerwonych krwinek. Może się tak zdarzyć, jeśli dziecko odziedziczyło zaburzenia dotyczące czerwonych krwinek, takie jak niedokrwistość sierpowatokrwinkowa (kiedy białko zwane hemoglobiną wewnątrz czerwonych krwinek tworzy łańcuchy, które zlepiają się ze sobą i powodują, że czerwona krwinka ma kształt półksiężyca lub litery C D zwanej sierpowatą) lub chorobę podstawową.
Utrata czerwonych krwinek w wyniku krwawienia. Może ono występować jako długotrwała utrata krwi o niewielkim nasileniu, czasami w stolcu. Może się to również zdarzyć przy znacznej utracie krwi, np. podczas obfitego krwawienia miesiączkowego.
Rodzaje anemii u dzieci
Istnieje kilka różnych typów anemii:
-
Niedokrwistość z niedoboru żelaza. Gdy we krwi nie ma wystarczającej ilości żelaza.
-
Niedokrwistość megaloblastyczna. Dochodzi do niej, gdy czerwone krwinki są zbyt duże z powodu braku kwasu foliowego lub witaminy B-12.
-
Niedokrwistość hemolityczna. Kiedy dochodzi do zniszczenia czerwonych krwinek, zazwyczaj w wyniku poważnej infekcji lub stosowania niektórych leków.
-
Anemia sierpowata. Dziedziczny rodzaj niedokrwistości, w którym dziecko ma nieprawidłowo ukształtowane czerwone krwinki.
-
Anemia Cooley'a (talasemia). Inna dziedziczna postać niedokrwistości, w której występują nieprawidłowe czerwone krwinki.
-
Niedokrwistość aplastyczna. Gdy szpik kostny dziecka nie wytwarza komórek krwi.
Które dzieci są narażone na niedokrwistość?
Niektóre czynniki ryzyka anemii u dzieci to:
-
Przedwczesny poród lub niska waga urodzeniowa
-
Życie w ubóstwie lub brak możliwości zakupu żywności bogatej w żelazo
-
Spożywanie mleka krowiego w młodym wieku (u małych dzieci może wystąpić niedokrwistość z niedoboru żelaza, jeśli piją zbyt dużo mleka krowiego)
-
Dieta uboga w żelazo, witaminy lub minerały
-
Operacja lub wypadek z utratą krwi
-
Zakażenia
-
Choroby nerek lub wątroby
-
Niedokrwistość dziedziczna w rodzinie, najczęściej niedokrwistość sierpowatokrwinkowa
Objawy anemii u dzieci
Do najczęstszych objawów niedokrwistości u dzieci należą:
-
Zwiększona częstość akcji serca
-
Trudności z łapaniem oddechu lub duszności
-
Brak energii, łatwe męczenie się
-
Zawroty głowy podczas stania
-
Ból głowy
-
Drażliwość
-
Obolały, spuchnięty język
-
Zażółcenie oczu, skóry i ust
-
Powiększona śledziona lub powiększona wątroba
-
Opóźniony wzrost i rozwój
-
Słabe gojenie się ran i tkanek
Anemia jest często objawem innej choroby. Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko ma anemię, natychmiast umów się na wizytę u lekarza.
Diagnozowanie niedokrwistości u dzieci
Lekarz może pomóc w rozpoznaniu niedokrwistości poprzez wykonanie badań przesiewowych i badań krwi. Często będą to:
-
zadawać pytania dotyczące objawów występujących u dziecka
-
Zapytaj o dietę dziecka
-
Zapytaj, czy ktoś z członków rodziny ma anemię
-
Przeprowadzenie badania fizykalnego dziecka
Lekarz może również przeprowadzić badania krwi i obejrzeć czerwone krwinki pod teleskopem, aby sprawdzić ich kształt i wielkość, sprawdzić ilość hemoglobiny i żelaza we krwi oraz sprawdzić, czy nie występują niedokrwistości.
Aby wykonać te badania, lekarz wprowadzi igłę w skórę dziecka w celu pobrania krwi. W zależności od wyników badania krwi, lekarz może również przeprowadzić badania szpiku kostnego dziecka.
Szpik kostny jest gąbczastą częścią kości, w której wytwarzane są komórki krwi. Lekarz wkłuwa igłę w kość, pobierając niewielką próbkę do badania laboratoryjnego.
Gdy lekarz lepiej zrozumie, co jest przyczyną niedokrwistości u dziecka, będzie mógł opracować plan leczenia.
Leczenie anemii u dzieci
Leczenie zależy od objawów, wieku, stanu zdrowia i nasilenia niedokrwistości u dziecka.
Niektóre rodzaje niedokrwistości nie wymagają leczenia. Jednak inne rodzaje niedokrwistości mogą wymagać zastosowania leków, transfuzji krwi, zabiegów chirurgicznych lub przeszczepu komórek macierzystych. W niektórych przypadkach lekarz prowadzący opiekę zdrowotną nad dzieckiem może skierować pacjenta do hematologa. Jest to specjalista zajmujący się leczeniem zaburzeń krwi.
Do najczęstszych metod leczenia niedokrwistości u dzieci należą:
-
Krople lub tabletki zawierające witaminy i minerały
-
Suplementy żelaza
-
Zmiana diety dziecka
-
Odstawienie leku, który powoduje niedokrwistość
-
Lek
-
Chirurgia w celu usunięcia śledziony
-
Transfuzje krwi
-
Przeszczepy komórek macierzystych
Zapobieganie anemii u dzieci
Jeśli niedokrwistość u dziecka jest związana z niedoborem żelaza lub niedoborem składników odżywczych, możesz jej zapobiec, dbając o to, aby dziecko spożywało dobrze zbilansowaną dietę.
Unikaj podawania dziecku mleka krowiego. Zanim zaczniesz podawać dziecku mleko krowie, poczekaj, aż skończy ono co najmniej 12 miesięcy. Spożywanie mleka krowiego, zanim dziecko będzie gotowe, może zmniejszyć ilość żelaza wchłanianego w jelitach i spowodować utratę krwi w stolcu.
Jeśli karmisz piersią, dziecko będzie miało zapewnioną odpowiednią podaż żelaza co najmniej do 4 miesiąca życia. Po ukończeniu 4 miesiąca życia niemowlęta karmione piersią powinny otrzymywać suplementy żelaza, dopóki nie będą spożywały wystarczającej ilości pokarmów bogatych w żelazo.
Jeśli karmisz dziecko mieszanką, stosuj mieszankę wzbogaconą w żelazo.
Podawaj dziecku pokarm bogaty w żelazo. Mleko może powodować uczucie sytości, a jest ubogie w żelazo, co może zmniejszyć prawdopodobieństwo, że dziecko zje inne pokarmy bogate w żelazo. Dobrym źródłem żelaza są fasola, żółtka jaj, melasa, ziemniaki, pomidory, rodzynki i czerwone mięso.
Jeśli u Twojego dziecka wystąpi dziedziczne zaburzenie układu czerwonokrwinkowego, hematolog dziecięcy pomoże Ci opanować objawy choroby i zapewni Twojemu dziecku opiekę wspomagającą.
