Erik Erikson nakreślił psychologię ośmiu etapów rozwoju w ciągu całego życia. Poznaj każdy etap życia i dowiedz się, jak poszczególne osoby przez nie przechodzą.
W teorii ośmiu stadiów rozwoju Erikson przedstawił spostrzeżenia dotyczące zarówno rozwoju społecznego, jak i psychologicznego. Ramy jego myślenia oceniają kontekst relacji w życiu na tych etapach życia.
Zrozumienie 8 etapów rozwoju Eriksona
Teoria Eriksona sugeruje, że tożsamość ego rozwija się przez całe życie w ośmiu określonych etapach:
-
Niemowlęctwo C Podstawowe zaufanie i nieufność
-
Maluch C Autonomia kontra wstyd i zwątpienie
-
Wiek przedszkolny C Inicjatywa kontra poczucie winy
-
Wiek szkolny C Branża kontra poczucie niższości
-
Dorastanie C Tożsamość a dezorientacja tożsamości
-
Młoda dorosłość C Intymność kontra izolacja
-
Wiek średni C Generatywność czy stagnacja?
-
Starsza dorosłość C Integralność kontra rozpacz
Każdy z tych etapów jest elementem składowym, który ma zasadnicze znaczenie dla dojrzewania w ciągu całego życia. Etapy te jednak nie kończą się na jednym, a zaczynają na drugim. Erikson zasugerował, że etapy te mogą się nakładać. Etap, którego nie opanujesz, może w późniejszym okresie życia przełożyć się na inne etapy.
Jeśli na przykład maluch nie przezwycięży wstydu i zwątpienia w siebie, uczucia te będą nadal wpływać na jego rozwój, gdy będzie przechodził przez inne etapy dzieciństwa. W międzyczasie dziecko przechodzi przez kolejne etapy.
Etap 1 Niemowlęctwo. Na tym etapie rozwój koncentruje się wokół zaufania i nieufności. Etap ten rozpoczyna się w momencie narodzin i trwa zazwyczaj do 18 miesiąca życia dziecka. Kiedy dziecko się rodzi, poznaje otaczający je świat. Jest całkowicie zależne od Ciebie, jeśli chodzi o opiekę.
Kiedy dziecko płacze lub marudzi, a Ty zaspokajasz jego potrzeby, trzymając je, karmiąc i opiekując się nim, budujesz zaufanie. Z czasem dziecko uczy się, że może ufać także innym opiekunom.
Kiedy dzieci są zaniedbywane lub ich potrzeby nie są zaspokajane, nabierają nieufności. Jeśli zaufanie nie zostanie zbudowane na tym etapie rozwoju, trudniej będzie je zdobyć w późniejszym życiu. W obliczu kryzysu mogą odczuwać poczucie beznadziejności.
Etap 2 Maluch. Na tym etapie, który rozpoczyna się po ukończeniu 18 miesięcy i trwa do drugiego lub trzeciego roku życia, rozwój malucha koncentruje się na autonomii, a nie na wstydzie lub zwątpieniu.
Teraz maluch uczy się, jak robić rzeczy dla siebie. Udzielając pochwał, pomagasz mu stworzyć podstawy wiary w siebie i autonomii. Jeśli zniechęcasz malucha lub nie pozwalasz mu na samodzielną pracę, może poczuć się zniechęcony, zawstydzony i zwątpić w swoje możliwości.
Etap 3 - przedszkole. Rozwój na tym etapie koncentruje się wokół inicjatywy i poczucia winy. Etap ten rozpoczyna się w wieku trzech lat i trwa do piątego roku życia. Dziecko koncentruje się tu na samodzielnym wykonywaniu zadań i zaczyna rozwijać poczucie celów i zadań.
Dzieci te podejmują inicjatywę samodzielnego wykonywania zadań, gdy czują się zachęcane. Mają poczucie celu w swoim życiu. Jeśli są krytykowane lub zniechęcane przez opiekunów, mogą czuć się winne.
Etap 4 Wczesne lata szkolne. Tutaj rozwój koncentruje się wokół przemysłu i poczucia niższości. Etap ten rozpoczyna się w wieku 6 lat i trwa do 11 roku życia. Na tym etapie dziecko staje się świadome swojej indywidualności. Dostrzega osiągnięcia w szkole i sporcie oraz szuka pochwał i wsparcia ze strony otoczenia.
Jeśli nauczyciele, opiekunowie i rówieśnicy zapewniają im wsparcie i poczucie osiągnięć, czują się kompetentne i produktywne. Jeśli nie otrzymują pozytywnego wzmocnienia za swoje osiągnięcia, mogą czuć się gorsze lub niekompetentne.
Etap 5 Dorastanie. Na tym etapie rozwój koncentruje się wokół tożsamości i dezorientacji co do roli. Etap ten rozpoczyna się około 12. roku życia i trwa do 18. roku życia. Kiedy słyszysz psychologiczny termin "kryzys tożsamości", pochodzi on właśnie z tego etapu rozwoju.
W okresie dorastania próbujesz dowiedzieć się, kim jesteś, ustalić cele i priorytety na dorosłe życie. Określasz swoje miejsce w świecie. Jeśli na tym etapie młodzi ludzie są przytłoczeni oczekiwaniami i obowiązkami, mogą nie być w stanie określić swojej tożsamości. Prowadzi to do dezorientacji, jakie są ich potrzeby i cele.
Etap 6 Młoda dorosłość. Na tym etapie rozwój koncentruje się na intymności i izolacji. Etap ten rozpoczyna się w wieku 19 lat i trwa do 40 roku życia. W tym okresie życia człowiek nawiązuje i buduje relacje z innymi.
Osoba, która utrzymuje znaczące relacje z przyjaciółmi i rodziną, doświadcza intymności z innymi. Jeśli masz problemy z relacjami, możesz czuć się odizolowany i samotny.
Etap 7 Średnia dorosłość. Rozwój na tym etapie koncentruje się wokół generatywności i stagnacji lub zaabsorbowania sobą. Etap ten rozpoczyna się po 40. roku życia i trwa do 65. roku życia.
Poczucie troski i odpowiedzialności nazywane jest generatywnością. Troszczysz się o ludzi wokół siebie i czujesz potrzebę przekazywania młodszym pokoleniom tego, czego się nauczyłeś. Jeśli jednak nie pełnisz roli mentora w jakimś zakresie, możesz czuć się zgorzkniały i nieszczęśliwy. Prowadzi to do niepokoju i izolowania się od przyjaciół, rodziny i społeczeństwa.
Etap 8. Późna dorosłość. Ostatni etap procesu rozwoju zaproponowany przez Eriksona koncentruje się wokół integralności ego i rozpaczy. Etap ten rozpoczyna się w wieku 65 lat i trwa przez resztę życia. Jeśli jesteś zadowolony ze swojego życia, starzejesz się z wdziękiem. Często odczuwasz dumę z tego, co udało Ci się osiągnąć i chcesz pokazać swoją mądrość innym.
Jeśli nie czujesz się spełniony, gdy patrzysz wstecz na swoje życie, możesz popaść w rozpacz. W takiej sytuacji bardziej koncentrujemy się na żalu.
