Hiperplazja połowicza, znana również jako hemihypertrofia lub zespół nadmiernego wzrostu, to stan, w którym jedna strona ciała rośnie szybciej niż druga.
Hemihiperplazja może dotyczyć jednej części ciała lub wielu obszarów. Zespół ten może dotyczyć kości, skóry, mięśni, tkanki tłuszczowej i nerwów. Miejsca, w których może dojść do rozwoju hemihiperplazji to:
-
Ramiona
-
Twarz
-
Nogi
-
Język
-
Szczęka
-
Zęby
-
Uszy
Jedna z nóg może być dłuższa i grubsza od drugiej nogi, jedna strona ciała może wydawać się większa od drugiej lub inne części ciała mogą wyglądać asymetrycznie.
Stan ten może występować samodzielnie lub jako jeden z objawów pewnych zespołów genetycznych. Możliwe jest zdiagnozowanie hemihiperplazji po urodzeniu, ale może się ona ujawnić w dowolnym momencie w dzieciństwie. Wzorce wzrostu są nieregularne, dlatego mogą występować okresy, w których obszary dotknięte chorobą rosną szybko, a także takie, w których wzrost jest powolny.
Jakie są przyczyny hemihiperplazji?
Hemihiperplazja jest zwykle spowodowana przez inne schorzenia, w tym:
-
Zespół Beckwitha-Wiedmanna: Zaburzenie znane głównie z przerostu układów narządów. Typowe objawy to powiększony język, problemy z nerkami, nieprawidłowości w budowie twarzy i serca oraz zaawansowany wiek kostny.
-
Zespół Klippel-Trenaunay: Rzadkie schorzenie dotyczące naczyń krwionośnych i limfatycznych. Do częstych objawów należą nieszkodliwe narośla naczyń krwionośnych na skórze, żylaki, zrośnięte lub dodatkowe palce u rąk i nóg oraz krwawienia wewnętrzne.
-
Zespół Proteusza: Zaburzenie, które powoduje nierównomierny wzrost w przypadkowym, niejednolitym układzie. Do typowych objawów należy przerost mózgu oraz ciemne, szorstkie blizny na stopach lub dłoniach.
-
Neurofibromatoza typu I: Choroba genetyczna powodująca powstawanie nienowotworowych guzów wzdłuż nerwów. Typowe objawy to brązowe znamiona w dowolnym miejscu na ciele, miękkie, łagodne guzy na skórze lub pod nią, grupy piegów w dziwnych miejscach, takich jak pachy lub pachwiny, problemy z kośćmi, oczami i układem nerwowym.
-
Zespół Russela-Silvera: nieczęste powikłanie porodowe, które uniemożliwia prawidłowy rozwój płodu i noworodka. Typowe objawy to trójkątny kształt twarzy, trudności w jedzeniu, zgięty piąty palec i niski wzrost.
-
Zespół Sotosa: Rzadkie zaburzenie genetyczne, które powoduje szybki wzrost fizyczny u dzieci. Do typowych objawów należą duże głowy, dłonie i stopy, a także oczy skośne ku dołowi oraz opóźniony rozwój motoryczny, umysłowy i społeczny.
Jakie są objawy hemihiperplazji?
Objawy hemihiperplazji obejmują widoczne niespójności we wzroście części ciała. Na przykład u dziecka z hemihiperplazją mogą występować jedynie subtelne różnice w wielkości obu stron twarzy. Z czasem przerost będzie coraz bardziej zauważalny. Może to przeszkadzać w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak jedzenie, żucie i oddychanie.
Jak diagnozuje się hemihiperplazję?
Nie ma testów opracowanych specjalnie do diagnozowania hemihiperplazji. Stan ten jest zwykle oczywisty na podstawie widocznych różnic we wzroście w organizmie. Lekarz może zbadać pacjenta pod kątem innych schorzeń.
Lekarz może również zasugerować wykonanie badań genetycznych w celu wykrycia oznak problemów, które częściej występują u osób z hemihiperplazją. Na przykład, osoby z tym zespołem są bardziej narażone na wystąpienie raka w niektórych narządach. Zalecane jest częste wykonywanie badań ultrasonograficznych i badań krwi w celu sprawdzenia obecności guzów.
Jeśli uważasz, że cierpisz na hemihyperplasia, skonsultuj się z lekarzem. Może on przeprowadzić badania kliniczne, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny w celu dokładnego zdiagnozowania choroby.
Jakie jest leczenie hemihiperplazji?
Chociaż zespołu nadmiernego wzrostu nie da się wyleczyć, istnieją możliwości leczenia hemihiperplazji w celu poprawy utraconych funkcji lub problemów związanych z wyglądem. Istnieje wiele różnych zabiegów, dzięki którym nerwy i mięśnie będą funkcjonować tak, jak powinny. Jeśli chcesz się zająć problemem hemihiperplazji, możesz rozważyć:
-
Usunięcie tłuszczu za pomocą odsysania
-
Wycinanie zbędnej skóry
-
Zmiana kształtu lub zmniejszenie kości twarzy
