Raport patologiczny zawiera ważne szczegóły dotyczące rozpoznania nowotworu. Czasami może on być trudny do zrozumienia. Dowiedz się, jaką rolę odgrywa w leczeniu.Przeczytaj go.
Raport patologiczny to dokument medyczny, który zawiera informacje o diagnozie, np. o raku. Aby wykonać badanie w kierunku choroby, próbka podejrzanej tkanki jest wysyłana do laboratorium. Lekarz zwany patologiem bada ją pod mikroskopem. Może on także przeprowadzić testy, aby uzyskać więcej informacji. Wyniki tych badań są przedstawiane w raporcie patologicznym. Zawiera on diagnozę, informację, czy i w jakim stopniu rak się rozprzestrzenił, oraz inne szczegóły. Lekarz korzysta z tego raportu, aby zdecydować o najlepszym sposobie leczenia.
Co zawiera raport patologiczny?
Raporty patologiczne mogą się różnić w zależności od rodzaju nowotworu, na który chorujesz. Możesz przeczytać o różnych badaniach i terminach. Większość raportów zawiera jednak zazwyczaj następujące części. Używa się w nich technicznego języka medycznego i żargonu, dlatego w razie jakichkolwiek pytań należy skontaktować się z lekarzem.
Informacje identyfikujące: Zawierają twoje imię i nazwisko, datę urodzenia i numer karty medycznej. Znajdują się tu również informacje kontaktowe do lekarza, patologa i laboratorium, w którym badano próbkę. Znajdują się tu również szczegółowe informacje o próbce tkanki. Zawierają one informacje o tym, z jakiej części ciała pochodzi próbka i czy została pobrana chirurgicznie czy w drodze biopsji.
Opis brutto: Patolog opisuje próbkę tkanki bez użycia mikroskopu. Może zanotować jej wielkość, kształt, kolor, wagę i wrażenie, jakie sprawia. Nowotwory są często mierzone w centymetrach. Pamiętaj, że rozmiar to tylko część całego obrazu. Czasami duże guzy mogą rosnąć wolniej niż mniejsze.
Opis mikroskopowy: Patolog kroi tkankę na cienkie warstwy, umieszcza je na szkiełkach, barwi barwnikiem i dokładnie ogląda pod mikroskopem. Patolog notuje, jak wyglądają komórki nowotworowe, jak wypadają w porównaniu z normalnymi komórkami i czy nie rozprzestrzeniły się na pobliskie tkanki.
W tej części raportu znajduje się wiele szczegółów, które mają wpływ na diagnozę i leczenie. Mogą one obejmować:
Stopień: patolog porównuje komórki nowotworowe z komórkami zdrowymi. Istnieją różne skale dla poszczególnych nowotworów. Stopień zaawansowania nowotworu odzwierciedla prawdopodobieństwo jego wzrostu i rozprzestrzeniania się. Ogólnie rzecz biorąc, oto co oznaczają te oceny:
-
Stopień 1: niski stopień lub dobrze zróżnicowany: Komórki wyglądają nieco inaczej niż zwykłe komórki. Nie rosną szybko.
-
Stopień 2: Stopień umiarkowany lub umiarkowanie zróżnicowany: Nie wyglądają jak normalne komórki. Rosną szybciej niż normalnie.
-
Stopień 3: Wysoki stopień lub słabo zróżnicowany: Komórki wyglądają zupełnie inaczej niż komórki normalne. Szybko rosną lub rozprzestrzeniają się.
Inwazyjne lub nieinwazyjne: Nowotwory nieinwazyjne, czyli "in situ", pozostają w jednej, określonej części ciała. Nowotwory, które się rozprzestrzeniają, nazywane są inwazyjnymi. Z rakiem przerzutowym mamy do czynienia, gdy choroba rozprzestrzenia się do innej części ciała, niż ta, w której się rozpoczęła.
Margines guza: Do próbki patologicznej chirurg pobrał dodatkowy obszar normalnej tkanki, która otacza guz. Jest to tak zwany margines. Patolog zbada ten obszar, aby sprawdzić, czy nie zawiera on komórek nowotworowych. Istnieją trzy możliwe wyniki:
-
Pozytywny: Komórki nowotworowe znajdują się na krawędzi marginesu. Może to oznaczać, że konieczna jest dalsza operacja.
-
Negatywny: Marginesy nie zawierają komórek nowotworowych.
-
Zamknij: W marginesie znajdują się komórki nowotworowe, ale nie sięgają one aż do krawędzi. Może być konieczna dalsza operacja.
Węzły chłonne: Węzły chłonne to małe narządy wchodzące w skład układu odpornościowego. Lekarz może wykonać biopsję pobliskich węzłów chłonnych, aby sprawdzić, czy doszło do rozprzestrzenienia się nowotworu. Wynik biopsji jest pozytywny w przypadku obecności raka, a negatywny w przypadku jego braku.
Szybkość mitotyczna: Jest to miara szybkości dzielenia się komórek nowotworowych. Aby uzyskać tę liczbę, patolog zwykle liczy liczbę dzielących się komórek w określonej ilości tkanki. Wskaźnik mitotyczny jest często wykorzystywany do określenia stadium zaawansowania nowotworu.
Stadium zaawansowania nowotworu: Określenie stopnia zaawansowania pomaga lekarzowi zdecydować, jakie metody leczenia będą najskuteczniejsze. Najbardziej rozpowszechnionym systemem klasyfikacji jest system TNM, w którym litera T oznacza pierwotny nowotwór, litera N oznacza, czy nowotwór rozprzestrzenił się na pobliskie węzły chłonne, a litera M oznacza, czy nowotwór rozprzestrzenił się na inne części ciała. Im wyższy stopień zaawansowania, tym bardziej zaawansowany jest nowotwór. Niektóre nowotwory mają stadium 0, co oznacza, że jest to nowotwór we wczesnym stadium, który się nie rozprzestrzenił.
Diagnoza: Patolog oceni wszystkie wyniki i postawi diagnozę. Zazwyczaj zawiera ona typ nowotworu, stopień zaawansowania, stan węzłów chłonnych, stan marginesów i stadium.
Uwagi: Jeśli rozpoznanie nowotworu jest trudne, patolog może zamieścić dodatkowe komentarze. Mogą one wyjaśniać problem i zalecać dodatkowe badania.
