Jak sprawdzić, czy nastąpiła remisja chłoniaka i co zrobi lekarz, jeśli nowotwór powróci.
Kiedy lekarz mówi: "Jest pan w remisji", jest to kamień milowy w leczeniu chłoniaka B-komórkowego. Oznacza to, że nowotwór nie jest już aktywny lub zniknął.
Jakie są rodzaje remisji?
Lekarz powie ci, że jesteś w remisji, jeśli badania wykażą, że masz znacznie mniej nowotworu lub że w twoim organizmie nie ma żadnych śladów raka. Istnieją dwie formy remisji:
Remisja częściowa. Twój chłoniak B-komórkowy zmniejszył się, ale nadal tam jest. Zazwyczaj nowotwór zmniejszył się o połowę lub więcej.
Całkowita remisja. Lekarz nie może znaleźć żadnych śladów nowotworu na skanach i innych badaniach. Może pozostać kilka komórek nowotworowych, ale są one zbyt małe, aby można je było wykryć w badaniach.
Rodzaj remisji, do której dąży lekarz, zależy od rodzaju chłoniaka B-komórkowego, który u ciebie występuje. Niektóre postacie choroby mają duże szanse na uzyskanie całkowitej remisji. W innych nawet częściowa remisja jest uznawana za sukces.
Czy remisja oznacza wyleczenie?
Po uzyskaniu remisji chłoniak może jeszcze powrócić. Ponieważ jednak nie jest on obecnie aktywny, można przerwać leczenie lub zrobić sobie od niego przerwę.
Nie ma pewności, jak długo będzie trwała remisja. Dlatego zarówno pacjent, jak i jego lekarz będą na bieżąco kontrolować stan zdrowia. Pacjent będzie regularnie zgłaszał się na badania i testy, aby upewnić się, że chłoniak nie rozwija się i nie powraca.
Niektórzy lekarze używają słowa "wyleczony" tylko w odniesieniu do osób, u których remisja utrzymuje się przez długi czas, często 5 lat lub dłużej.
U niektórych osób chłoniak nigdy nie ustępuje całkowicie. Staje się chorobą przewlekłą, jak cukrzyca czy zapalenie stawów. Podobnie jak w przypadku choroby przewlekłej, będziesz poddawany leczeniu, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się nowotworu i opanować objawy.
W jaki sposób lekarz będzie kontrolował stan pacjenta pod kątem nawrotu choroby nowotworowej?
Lekarz będzie uważnie obserwował pacjenta w poszukiwaniu jakichkolwiek oznak nawrotu chłoniaka i w razie potrzeby wznowi leczenie.
Na początku możesz spotykać się z lekarzem co kilka miesięcy. Po kilku miesiącach lub latach bez choroby nowotworowej nie będziesz już tak często wymagał badań kontrolnych.
Podczas każdej wizyty lekarz zbada cię i zapyta, czy masz jakieś objawy. Wykona także badania krwi, a czasem badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa lub PET.
Jeśli badania te wykażą jakiekolwiek oznaki raka, zostanie wykonana biopsja w celu potwierdzenia, czy chłoniak powrócił. Podczas tego badania lekarz usuwa część lub całość węzła chłonnego. Próbka jest badana w laboratorium pod kątem raka.
Co się dzieje podczas nawrotu choroby?
Nawrót chłoniaka B-komórkowego zwykle wiąże się z wystąpieniem objawów. Mogą wystąpić te same objawy, które wystąpiły przy pierwszej diagnozie, ale mogą też być inne.
Objawy nawrotu chłoniaka obejmują:
-
Spuchnięte węzły chłonne na szyi, pod pachami lub w pachwinach
-
Gorączka
-
Nocne poty
-
Zmęczenie
-
Utrata wagi bez podejmowania prób
Inne choroby również mogą powodować te problemy. Na przykład, gorączka i obrzęk gruczołów mogą być objawami infekcji, takich jak grypa lub angina. Wystąpienie tych objawów nie oznacza, że nastąpił nawrót choroby nowotworowej. Jeśli jednak je zauważysz, zgłoś się do lekarza na badania kontrolne, aby się upewnić.
Jakie są metody leczenia nawrotu choroby?
Lekarz może zalecić takie samo leczenie, jak poprzednio, lub zaproponować coś nowego.
To, jakie leczenie zostanie zastosowane, zależy od:
-
Rodzaju chłoniaka B-komórkowego
-
Leczenie, które stosowałeś wcześniej i jego skuteczność
-
Efekty uboczne, które wystąpiły podczas ostatniego leczenia i jak bardzo Ci przeszkadzały
-
Wyniki badań
-
Twoje objawy
-
Ile czasu upłynęło od ostatniego leczenia
Leczenie nawrotu chłoniaka może obejmować:
-
Zastosowanie innego rodzaju chemioterapii niż poprzednio
-
Promieniowanie
-
Przeszczep komórek macierzystych
-
Leki celowane
Lekarz może również zasugerować immunoterapię, taką jak:
-
Przeciwciała monoklonalne
-
Terapia CAR T-komórkowa
Leczenie, które zostanie zastosowane tym razem, może być silniejsze niż to, które było stosowane w momencie zdiagnozowania chłoniaka B-komórkowego.
