Jennifer Litton, czołowa badaczka zajmująca się rakiem piersi, opowiada o swoim najnowszym badaniu nad talazoparibem, inhibitorem PARP, który skutecznie leczy HER2-ujemnego raka piersi za pomocą jednej tabletki dziennie.
Jakie są najnowsze możliwości leczenia kobiet z rakiem piersi HER2-ujemnym i mutacją w genie BRCA? Nowe leki zwane inhibitorami PARP (polimerazy) okazały się skuteczne w namierzaniu i leczeniu tych nowotworów.
Najnowsze badania wykazały, że nowy inhibitor PARP o nazwie talazoparib (Talzenna) może zmniejszyć guzy piersi u pacjentek przed rozpoczęciem chemioterapii i ma tolerowane efekty uboczne, takie jak zmęczenie i wypadanie włosów. Ta tabletka podawana raz dziennie jest obiecującym sposobem na zapewnienie kobietom z przerzutowym rakiem piersi skutecznego, wysoce ukierunkowanego leczenia.
Talazoparib to tabletka, którą przyjmuje się raz dziennie. Podczas badań u pacjentów z przerzutowym rakiem piersi wykazano, że jest on skuteczniejszy niż standardowa chemioterapia.
Jeśli coś działa dobrze i szybko w przypadku przerzutów, często chcemy się dowiedzieć, czy można to zastosować we wcześniejszych stadiach raka, aby sprawdzić, czy może to przynieść korzyści także kobietom we wcześniejszych stadiach raka piersi. Możemy sprawdzić, czy jest ona bardziej skuteczna i/lub mniej toksyczna.
To badanie opierało się na wynikach wcześniejszych badań. Zaczęliśmy od pacjentek, które miały raka piersi i znaną, dziedziczoną mutację BRCA, czyli zmianę w genie. Wiemy, że pacjentki z takimi mutacjami bardzo dobrze reagują na inhibitory PARP. Rozpoczęliśmy leczenie pacjentów przed chemioterapią, podając im tę tabletkę raz dziennie przez 2 miesiące przed rozpoczęciem chemioterapii. Stwierdziliśmy, że po zaledwie 2 miesiącach leczenia mediana zmniejszenia się guza u 13 pacjentów wyniosła 88%.
Na podstawie tych wyników rozpoczęliśmy kolejne badanie. W University of Texas MD Anderson Cancer Center leczyliśmy pacjentów tabletkami talazoparibu przez 6 miesięcy przed operacją. Przed operacją nie otrzymywali oni chemioterapii. W momencie operacji mieliśmy 19 pacjentów, których można było ocenić. U 53% z nich nie wykryto podczas operacji guza inwazyjnego, czyli uzyskaliśmy patologiczną odpowiedź całkowitą (pathologic complete response, pCR).
Następnie rozpoczęliśmy większe, wieloośrodkowe badanie, aby sprawdzić, czy wyniki są powtarzalne w innych ośrodkach. Choć ogólnie wyniki były podobne do tych, jakie uzyskaliśmy w MD Anderson, było to wciąż bardzo małe badanie, więc nie osiągnęło wcześniej zdefiniowanego progu istotności statystycznej.
Myślę, że to badanie pokazuje drogę potencjalnego ukierunkowania na bardzo zdefiniowaną podgrupę raka piersi i być może na inne rodzaje raka. Często dodajemy kolejne terapie do schematów leczenia pacjentów z rakiem i staramy się znaleźć nowe sposoby leczenia. W badaniach nad rakiem, a także dla wszystkich naszych pacjentów, musimy znaleźć sposób, aby posunąć sprawę do przodu i uratować życie większej liczby pacjentów. Musimy także zastanowić się, co jeszcze możemy zrobić, aby oszczędzić im toksyczności i wysokich kosztów leczenia. Wszystkie te czynniki są bardzo ważne dla przyszłości opieki nad chorymi na raka.
Inhibitory PARP są ukierunkowane na specyficzny szlak naprawy uszkodzeń DNA i blokują go. Pacjenci z mutacją BRCA mają już upośledzony mechanizm naprawy uszkodzeń DNA. Inhibitory PARP mogą blokować inny mechanizm naprawy uszkodzeń DNA. Blokując oba te mechanizmy w komórce nowotworowej ze zmutowaną mutacją BRCA, możemy zmniejszyć jej zdolność do podziału i rozprzestrzeniania się. Naukowcy zajmujący się chorobami nowotworowymi starają się wykorzystać wszystkie te odkrycia.
