Porażenie dzwonów może powodować opadanie lub osłabienie jednej strony twarzy. Lekarz wyjaśnia oznaki i objawy tego stanu.
Porażenie Bella znane jest również jako ostre porażenie twarzoczaszki o nieznanej przyczynie. Jest to stan, w którym mięśnie po jednej stronie twarzy stają się słabe lub sparaliżowane. Dotyczy to tylko jednej strony twarzy w danym czasie, powodując jej opadanie lub sztywnienie po tej stronie.
Przyczyną jest uraz siódmego nerwu czaszkowego. Nerw ten jest również nazywany nerwem twarzowym. Porażenie dziecięce może wystąpić u każdego. Wydaje się jednak, że występuje ono częściej u osób chorych na cukrzycę lub w trakcie rekonwalescencji po infekcjach wirusowych.
W większości przypadków objawy są tylko przejściowe.
Objawy porażenia nerwu wzrokowego
Jeśli to się zdarzy, możesz się obawiać, że masz udar. Prawdopodobnie tak nie jest. Udar, który dotyka mięśni twarzy, może spowodować osłabienie mięśni także w innych częściach ciała.
Objawy porażenia Bella pojawiają się nagle. Pewnej nocy możesz położyć się do łóżka z dobrym samopoczuciem. Ale kiedy następnego dnia rano patrzysz w lustro, widzisz, że część twarzy wydaje się opadać. Po wystąpieniu tych objawów, w ciągu następnych 48 do 72 godzin następuje ich nasilenie.
Najbardziej widocznym objawem jest osłabienie i opadanie jednej strony twarzy. Trudno będzie zamknąć oko po tej stronie lub wykonywać mimikę twarzy, np. uśmiechać się. Może nawet dojść do całkowitego paraliżu twarzy po tej stronie. Rzadko, ale czasami porażenie Bella może dotyczyć nerwów po obu stronach twarzy.
Oprócz osłabienia i opadania mięśni twarzy, pacjent może:
-
Ślinić się
-
Uczucie bólu w szczęce lub za uchem po tej stronie, która została dotknięta chorobą. Niektórzy ludzie zauważają ból za uchem na 1 lub 2 dni przed wystąpieniem osłabienia.
-
Ból głowy
-
Mieć słabsze odczuwanie smaku
-
suchość oczu i ust
-
Słyszeć dzwonienie w uszach (szumy uszne)
-
Większa wrażliwość na dźwięki po tej stronie, która jest dotknięta chorobą. W ciągu kilku dni przed wystąpieniem innych objawów dźwięki wydają się głośniejsze niż zwykle.
-
Trudności w mówieniu
-
Mieć problemy z jedzeniem i piciem
Po wystąpieniu objawy zwykle ustępują w ciągu około 3 tygodni. Większość osób - do 80% - nie ma żadnych objawów w ciągu 3 do 6 miesięcy. U niektórych osób, które zachorowały na porażenie Bella, okres powrotu do zdrowia jest dłuższy. W rzadkich przypadkach mogą u nich wystąpić pewne stałe objawy.
Przyczyny porażenia Bella
Większość lekarzy uważa, że przyczyną jest uszkodzenie nerwu twarzowego, które powoduje obrzęk. Nerw ten przechodzi przez wąski, kostny obszar w czaszce. Kiedy nerw puchnie - nawet odrobinę - napiera na twardą powierzchnię czaszki. Wpływa to na funkcjonowanie nerwu.
Naukowcy od dawna uważają, że infekcje wirusowe mogą również odgrywać rolę w rozwoju porażenia Bella. Znaleźli oni dowody sugerujące, że wirus herpes simplex 1 (powszechna przyczyna zimnych owrzodzeń) może być odpowiedzialny za dużą liczbę przypadków. Do innych wirusów, które mają związek z porażeniem Bella, należą:
-
Adenowirusy (choroby układu oddechowego)
-
Coxsackievirus (choroba dłoni i stóp)
-
Wirus cytomegalii
-
Epsteina-Barr (mononukleoza zakaźna)
-
Opryszczka zwykła (ospa wietrzna i gonty)
-
Grypa B (grypa)
-
Świnka
-
Różyczka (niemiecka odra)
Kogo dotyczy porażenie dziecięce?
Porażenie dziecięce najczęściej występuje u osób w wieku od 15 do 60 lat. Choroba może w równym stopniu dotyczyć mężczyzn i kobiet. Prawdopodobieństwo zachorowania jest jednak większe, jeśli jesteś w ciąży, zwłaszcza w ciągu ostatnich 3 miesięcy lub w pierwszym tygodniu po porodzie. Większe prawdopodobieństwo zachorowania występuje również u osób, które:
-
infekcje dróg oddechowych, takie jak przeziębienie lub grypa
-
Cukrzyca
-
Choroba autoimmunologiczna
-
Zimne owrzodzenia
-
Wysokie ciśnienie krwi
-
Mononukleoza
-
Shingles
Diagnoza porażenia dziecięcego
Nie istnieje żaden test laboratoryjny na porażenie dziecięce. W rzeczywistości lekarze zazwyczaj ustalają diagnozę na podstawie tak zwanego rozpoznania wykluczającego. Oznacza to, że w większości przypadków rozpoznają porażenie Bella dopiero po wykluczeniu innych schorzeń.
Lekarz rozpocznie od przeprowadzenia pełnego i starannego badania fizykalnego. Zbada twarz pacjenta i poprosi go o wykonywanie różnych wyrazów twarzy, aby sprawdzić, jak zachowują się mięśnie. Jeśli podejrzewa się porażenie Bella, lekarz spróbuje zamknąć powiekę po dotkniętej stronie twarzy. Jeśli nie uda się jej zamknąć, będzie to sygnał, że u pacjenta występuje tzw. zjawisko Bella. Zjawisko to polega na tym, że przy próbie zamknięcia oko podwija się do góry i na zewnątrz. To zwykle wystarcza do postawienia diagnozy.
Następnie lekarz stara się wykluczyć inne schorzenia. Prawdopodobnie zbada słuch i zmysł równowagi. Jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że w grę wchodzi inne schorzenie, lekarz może zlecić wykonanie badania elektromiograficznego (EMG) w celu zmierzenia aktywności elektrycznej wewnątrz mięśni. Dzięki temu można stwierdzić, czy nerwy są na pewno uszkodzone, a jeśli tak, to w jakim stopniu. Pomoże to również przewidzieć, jak szybko i w pełni powrócisz do zdrowia.
Lekarz może również przeprowadzić badania obrazowe, takie jak prześwietlenie czaszki, rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową, aby upewnić się, że coś takiego jak guz lub złamanie kości nie uciska nerwów. Badanie krwi może również pomóc w wykluczeniu cukrzycy lub infekcji.
Leczenie porażenia nerwu dzwonowego
Większość osób cierpiących na tę chorobę w pełni wraca do zdrowia, niezależnie od tego, czy są leczone, czy nie. Istnieją jednak pewne metody leczenia, które mogą pomóc w szybszym wyzdrowieniu.
Lekarz może podać krótki kurs kortykosteroidów (np. prednizon). Mogą one pomóc w zmniejszeniu obrzęku i zwiększyć prawdopodobieństwo powrotu funkcji nerwów do normy. Może to skrócić czas trwania objawów porażenia Bella. Leki te działają najlepiej, jeśli zostaną zastosowane w ciągu 72 godzin od początku objawów.
Jeśli lekarz zasugeruje, że objawy mogą być wywołane przez wirus opryszczki (herpes simplex 1) lub półpaśca (herpes zoster), może podać lek przeciwwirusowy. Przyjmowanie leków przeciwwirusowych, takich jak acyklowir i walacyklowir, razem ze sterydami może pomóc w przywróceniu sprawności, ale nie ma na to jednoznacznych dowodów.
Jeżeli porażenie ma wpływ na zdolność mrugania i zamykania chorego oka, należy je chronić. Należy stosować krople do oczu lub maść, aby utrzymać ich wilgotność. Należy nosić opaskę na oko, aby brud i kurz nie dostawały się do środka, a wilgoć do środka.
Na koniec lekarz może zaproponować masaż mięśni twarzy.
Operacja nie jest zalecana jako pierwsza metoda leczenia porażenia dziecięcego. Może być jednak konieczna, jeśli objawy nie ustąpią lub jeśli wystąpią komplikacje.
