Możesz być dużym wsparciem dla bliskiej osoby z chorobą dwubiegunową, zarówno w sytuacji kryzysowej, jak i w życiu codziennym. Dowiedz się, co należy, a czego nie należy robić.
Twoje wsparcie może wiele zmienić dla przyjaciela lub członka rodziny, który ma chorobę dwubiegunową. Liczą się małe gesty.
Jedną z najprostszych rzeczy, od których możesz zacząć, jest próba zaakceptowania tej osoby - i jej stanu - tak, jak byś to zrobił, gdyby miała problemy ze zdrowiem fizycznym.
Cynthia Last, terapeutka z Boca Raton, FL, przez długi czas nie wiedziała, że ma chorobę dwubiegunową. Jej mąż, Barry Rubin, też początkowo nie wierzył. Wkrótce jednak para postanowiła potraktować diagnozę Lasts jako pierwszy krok do koniecznych zmian. Razem udało im się je wprowadzić.
Idź za głosem
Możesz być wzorem dobrego zdrowia fizycznego i emocjonalnego, dbając o własny sen, ćwiczenia, dietę, opiekę medyczną i relacje z innymi. Ułatwi to bliskiej osobie robienie tego samego.
Pokochaj zegar
Osoby z zaburzeniem dwubiegunowym często radzą sobie lepiej, gdy mają ustalony harmonogram. Nie marudź o 10 minut tu i tam. Zachęcaj jednak bliską osobę do przestrzegania godzin snu i pobudki każdego dnia, nawet w weekendy. Na przykład Last i Rubin wychodzą z imprez wcześniej, aby Last mogła przestrzegać pory spania.
Praca, posiłki i spotkania grupowe to inne sprawy, które należy zaplanować z wyprzedzeniem.
Proste wakacje
Tydzień nad jeziorem lub oceanem, gdzie ukochana osoba może zachować rutynę snu i posiłków, jest łatwiejszy niż wycieczka, podczas której codziennie odwiedza się inne miejsce, czy pełen wrażeń weekend w Las Vegas lub Nowym Jorku.
Pozostań w swojej strefie czasowej, ponieważ jet-lag zakłóca sen. Ostatnio lubię rejsy wycieczkowe. Statek zabiera mnie w różne miejsca, bez konieczności zmiany pokoju w hotelu - mówi - i może trzymać się swoich stałych godzin pracy.
Zameldowanie
Alicia Smith, emerytowana przedsiębiorczyni cierpiąca na chorobę dwubiegunową, mieszka w Bozeman w stanie MT. Przyjaciele motywowali ją czasem do robienia rzeczy, których sama by nie zrobiła.
Czasami pomaga mi po prostu ktoś, kto wyciąga mnie z domu - mówi Smith. Innym razem, kiedy jest zagoniona, mówi, że potrzebuje przyjaciela, który zapyta: "Czy jest jedna rzecz, którą chciałabyś dzisiaj zrobić? i zrobi to razem z nią".
Twoja ukochana osoba może to docenić, czasem bardziej niż innym razem.
Zapytaj, jak możesz pomóc - radzi Smith. Jeśli spotkasz się ze złą reakcją, wycofaj się.
Umów się na spotkanie, aby dowiedzieć się więcej
Poproś o zorganizowanie rodzinnej sesji edukacyjnej z terapeutą twojego bliskiego. Nie różni się to od postępowania z osobą, u której zdiagnozowano raka lub chorobę serca - mówi dr David Miklowitz, dyrektor Integrative Study Center in Mood Disorders w Los Angeles.
Najlepiej, jeśli twoja ukochana osoba również przyjdzie. Zapytaj, którzy przyjaciele i członkowie rodziny powinni być obecni. W razie potrzeby możesz też umówić się na osobne spotkanie tylko z terapeutą.
Najważniejsze, aby na tym spotkaniu sporządzić listę wczesnych objawów manii lub depresji, aby wiedzieć, czego szukać i co robić w takiej sytuacji.
Opracuj plan działania
Jeśli jesteś bardzo blisko osoby z chorobą dwubiegunową - np. członek rodziny, partner lub bardzo bliski przyjaciel - ustal z nią, co zrobisz, jeśli zauważysz, że objawy choroby nasilają się, np. jeśli osoba ta sprawia wrażenie maniakalnej lub depresyjnej.
Pierwszym krokiem w tym planie może być zapytanie, czy osoba ta zmieniła lub odstawiła leki. Często zdarza się, że pacjenci odstawiają leki lub zmniejszają ich dawkę, ale nie powinni tego robić bez wcześniejszej rozmowy z lekarzem. Zazwyczaj przyznają się, jeśli o to zapytasz" - mówi Last.
Jeśli uważasz, że twój bliski nie przyjmuje leków zgodnie z zaleceniami, powiedz o tym terapeucie lub psychiatrze. Niektórzy ludzie nie zgadzają się na to, by ich lekarze rozmawiali z innymi osobami o ich przypadku. Nadal jednak możesz skontaktować się z lekarzem, aby poinformować go o swoich obawach. Powinieneś otrzymać odpowiedź, że Twoja wiadomość została odebrana i możesz obserwować, co stanie się dalej.
Pomóż im uporać się z efektami ubocznymi
Niezależnie od tego, czy problem dotyczy trądziku, przyrostu wagi czy czegoś innego, zachęć pacjenta do rozmowy z lekarzem.
Usuń zagrożenia
Czy zauważyłeś oznaki manii, takie jak szybkie mówienie, ryzykowne zachowania, bardzo mało snu lub jego brak i dużo energii? W takim przypadku konieczne może być zabranie kluczyków do samochodu, pieniędzy, kart kredytowych, alkoholu lub nielegalnych narkotyków. Jeśli w domu znajduje się broń lub inne rodzaje broni, upewnij się, że nie są one dostępne dla twojego przyjaciela lub bliskiej osoby, i rozważ usunięcie ich z domu, aby znajdowały się w bezpieczniejszym miejscu.
Zrób to po cichu. Nigdy się nie konfrontuj - mówi Jim Klein, emerytowany nauczyciel angielskiego z New Jersey, który cierpi na chorobę dwubiegunową.
Podobnie możesz postąpić, jeśli osoba ta popadnie w ciężką depresję, zwłaszcza jeśli ona lub ktoś z jej rodziny w przeszłości próbował popełnić samobójstwo.
Poproś o zbadanie stanu zdrowia psychicznego
Jeśli masz choćby niewielkie obawy, że Twój bliski może próbować popełnić samobójstwo lub skrzywdzić innych, zadzwoń pod numer 911. Możesz poprosić policję o zbadanie stanu zdrowia psychicznego.
Zbierz dla policji dowody na maniakalne zachowanie. Może to być potrzebne, jeśli po przyjeździe na miejsce wydaje się, że jest normalny - mówi żona Jima, Zorida Mohammed, pracownik socjalny w gminnym ośrodku zdrowia psychicznego. Znajdź sposób na zapewnienie mu bezpieczeństwa w oczekiwaniu na leczenie - dodaje.
Jeśli bliską osobą jest przyjaciel, dorosłe dziecko lub starszy rodzic mieszkający osobno, ustal rutynę meldowania się w domu i poproś o komplet kluczy, jeśli osoba ta kiedykolwiek próbowała popełnić samobójstwo, mówi Miklowitz.
Bądź kochający
Dusty Sklar, pisarka z Fort Lee, NJ, uczestniczyła w sesjach terapeutycznych ze swoim dorosłym synem Joeyem, który cierpiał na chorobę dwubiegunową. Wiedziałam, że nie jest odpowiedzialny za to, co się z nim dzieje i bardzo starałam się go wspierać - mówi. W ogóle się nie wycofywałam - mówi.
Niektórzy ludzie nazywali ją podżegaczką - mówi Sklar. Zerwałam te przyjaźnie".
Mimo to warto zachować zdrowe granice. Masz własne życie i nie możesz pozwolić, by ukochana osoba pochłaniała całą twoją uwagę.
Dlatego warto porozmawiać z doradcą i zapisać się do grupy wsparcia. Upewnij się, że nadal robisz rzeczy, które kochasz. Jeśli zadbasz o siebie, będziesz lepiej przygotowany, by pomóc ukochanej osobie, gdy zajdzie taka potrzeba.
