Zespół jedzenia nocnego występuje u około jednej na 10 osób otyłych. Różni się on od zaburzeń odżywiania typu binge eating. Co to jest?
Objawy
Jeśli masz NES, po kolacji zjadasz co najmniej jedną czwartą dziennej dawki kalorii. Ten fakt również Ci przeszkadza.
Jeśli tak jest i budzisz się, by zjeść co najmniej dwa razy w tygodniu, możesz mieć NES, jeśli masz przynajmniej trzy z wymienionych objawów:
-
poranny brak apetytu
-
Silna chęć jedzenia między kolacją a snem
-
Bezsenność przez cztery lub pięć nocy w tygodniu
-
Przekonanie, że jedzenie jest konieczne do zaśnięcia lub powrotu do snu
-
Przygnębiony nastrój, który nasila się w godzinach wieczornych
Zespół jedzenia nocnego różni się od zaburzeń objadania się. W przypadku BED istnieje większe prawdopodobieństwo zjedzenia dużej ilości jedzenia za jednym razem. Jeśli masz NES, prawdopodobnie jesz mniejsze ilości w ciągu nocy.
NES różni się także od zaburzeń odżywiania związanych ze snem. W przypadku NES będziesz pamiętał, że jadłeś poprzedniego wieczoru.
Co jest przyczyną?
Nie jest to jasne. Lekarze uważają, że może to być związane z zaburzeniami cyklu snu i czuwania oraz niektórymi hormonami. Zmiany w harmonogramie snu i rutynowych czynnościach nie są za to odpowiedzialne.
Prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu jedzenia nocnego jest większe u osób otyłych lub cierpiących na inne zaburzenia odżywiania. U osób z NES częściej występuje depresja, stany lękowe i nadużywanie substancji psychoaktywnych.
NES dotyka nieco więcej niż 1 na 100 osób. Jeśli jesteś otyły, prawdopodobieństwo, że cierpisz na NES wynosi 1 na 10.
Przyczyny genetyczne?
Naukowcy znaleźli możliwy związek między NES a genetyką. Istnieje gen o nazwie PER1, który, jak się uważa, ma wpływ na kontrolę zegara ciała. Naukowcy uważają, że defekt tego genu może być przyczyną NES. Potrzebne są dalsze badania.
Jak jest diagnozowany?
Lekarz postawi diagnozę zespołu jedzenia nocnego po zadaniu pacjentowi pytań dotyczących jego snu i nawyków żywieniowych. Może to obejmować szczegółowy kwestionariusz. Możliwe jest także przeprowadzenie badania snu zwanego polisomnografią. Pozwala ono zmierzyć:
-
Fale mózgowe
-
Poziom tlenu we krwi
-
Częstość akcji serca i oddychania
Zazwyczaj badanie polisomnograficzne przeprowadza się w szpitalu lub ośrodku leczenia zaburzeń snu.
Aby zdiagnozować NES, pacjent musi objadać się w nocy przez co najmniej 3 miesiące. Objadanie się i zaburzenia snu nie mogą być również spowodowane nadużywaniem substancji, zaburzeniami medycznymi, lekami lub innymi problemami psychiatrycznymi.
Skutki zdrowotne
NES jest związany z otyłością, ale nie jest jasne, czy otyłość jest przyczyną, czy skutkiem NES. Wiadomo jedno: zaburzenie to utrudnia utratę wagi. Nie wszystkie badania wykazały, że osoby cierpiące na NES jedzą więcej i nie wszyscy z zespołem jedzenia nocnego są otyli.
Problemy ze snem towarzyszące NES również mogą przyczynić się do przyrostu masy ciała. Jeśli źle sypiasz, istnieje większe prawdopodobieństwo, że masz nadwagę.
Leczenie
Leki przeciwdepresyjne i terapia poznawczo-behawioralna wydają się być pomocne, choć przeprowadzono niewiele badań dotyczących NES. W jednym z niewielkich badań stwierdzono, że trening relaksacyjny pomaga w zmianie apetytu z nocnego na poranny.
W kilku badaniach nad lekami przeciwdepresyjnymi wykazano poprawę w zakresie nocnego jedzenia, nastroju i jakości życia.
W przypadku NES można także przyjmować melatoninę lub substancje zwiększające poziom melatoniny.
Jak zawsze, przed podjęciem jakichkolwiek działań należy porozmawiać z lekarzem.
