Po zdiagnozowaniu migotania przedsionków (AFib) Twoje życie prawdopodobnie ulegnie pewnym zmianom. Objawy mogą prowadzić do zmiany rutyny. Na początku normalne jest nawet uczucie niepokoju lub lęku. Jednak dzięki leczeniu i kilku zmianom w zdrowym stylu życia można nauczyć się radzić sobie z efektami ubocznymi migotania przedsionków.
Lekarz Basshams zaproponował dwa leki: beta-bloker, rodzaj leku, który może pomóc spowolnić rytm serca, o nazwie bursztynian metoprololu, aby zapobiec przyspieszeniu bicia serca, oraz lek przeciwarytmiczny o nazwie flekainid, aby wyrównać nieregularny rytm serca. Jednak tylko pierwszy lek zdawał się pomagać, a on nadal zmagał się z objawami.
W pewnym okresie, trwającym około 6 miesięcy, migotanie przedsionków naprawdę mnie dotknęło" - mówi. Obawiał się, że jego serce może nagle przyspieszyć w każdej chwili, a te obawy zaczęły wpływać na jego życie. Z tego powodu nie sypiałem zbyt wiele.
Po zdiagnozowaniu migotania przedsionków życie często ulega pewnym zmianom. Objawy mogą prowadzić do zmiany rutyny. Na początku normalne jest nawet uczucie niepokoju lub lęku. Jednak dzięki leczeniu i zmianom w zdrowym stylu życia można nauczyć się radzić sobie z efektami ubocznymi migotania przedsionków.
Migotanie przedsionków u każdego jest inne
Stan ten jest inny u każdej osoby. Objawy migotania przedsionków mogą być różne - mówi dr Oussama Wazni, kierownik sekcji elektrofizjologii serca w Cleveland Clinic w Ohio. Najczęściej pacjenci skarżą się na kołatanie serca, rzadkie bicie serca lub szybkie bicie serca. Innymi objawami są zmęczenie, znużenie lub spadek wytrzymałości.
Niektórzy ludzie nie zauważają żadnych objawów. Może to być jednak niebezpieczne, ponieważ osoby z migotaniem przedsionków są pięciokrotnie bardziej narażone na udar mózgu - nawet jeśli nie mają żadnych objawów. Zdiagnozowanie i leczenie migotania przedsionków może znacznie obniżyć to ryzyko.
Jak mówi Wazni, lekarze diagnozujący migotanie przedsionków zwykle szukają czynników wywołujących lub leżących u podłoża choroby. Bezdech senny, cukrzyca, wysokie ciśnienie krwi, otyłość, nadużywanie alkoholu i inne problemy związane z sercem, nerkami lub tarczycą mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia migotania przedsionków.
Jeśli cierpisz na jedno z tych schorzeń, jego leczenie może również złagodzić niektóre objawy migotania przedsionków.
Porady dotyczące skutków ubocznych migotania przedsionków
W celu leczenia samego migotania przedsionków lekarz może przepisać leki, zaproponować zabieg chirurgiczny lub inną procedurę. Istnieją również pewne podstawowe czynności, które można wykonać w ramach codziennej rutyny, aby poczuć się lepiej:
-
Unikaj palenia.
-
Utrzymuj prawidłową wagę ciała.
-
Kontroluj swój poziom stresu.
-
Zapewnij sobie odpowiednią ilość aktywności fizycznej.
-
Stosuj zdrową dla serca dietę (ubogą w sól, tłuszcze nasycone i trans oraz cholesterol).
-
Kontroluj swój cholesterol.
-
Ogranicz spożycie kofeiny i alkoholu.
-
Kontroluj wysokie ciśnienie krwi.
Jednak wiele osób, które nauczyły się radzić sobie z migotaniem przedsionków, twierdzi, że równie ważne jest radzenie sobie z psychicznymi skutkami choroby.
Naucz się relaksować
W ciągu dwóch lat od postawienia diagnozy Bassham wprowadził pewne zmiany, które wzmocniły jego leczenie.
Spotkał się z chiropraktykiem, który zasugerował mu holistyczne leczenie ukierunkowane na zdrowie układu pokarmowego. Już wcześniej stosował zdrową dietę, ale Bassham zaczął śledzić, w jaki sposób konkretne produkty spożywcze wpływają na migotanie przedsionków.
Zauważył, że pewne produkty, takie jak wołowina i owies, zdają się wywoływać objawy migotania przedsionków i postanowił wyeliminować je ze swojej diety. Od tego czasu jego objawy są bardziej kontrolowane.
Bassham, który lubi utrzymywać stałą rutynę treningów, czasami zauważa, że czas spędzony na siłowni wywołuje nieprzyjemne emocje. Kiedy czuje, że jego tętno wzrasta, powraca strach przed kolejnym epizodem migotania przedsionków. Potrafi się jednak uspokoić, odmawiając modlitwę.
W trakcie swojej podróży z chorobą Bassham odkrył, że łatwiej jest mu żyć bez strachu. Sukces w walce z migotaniem przedsionków przypisuje swojej wierze. Nie chodzi o to, że migotanie przedsionków się skończyło, ale o to, że nauczyłem się z nim żyć. Nauczyłem się relaksować" - mówi. Nauczyłem się nie pozwalać, aby migotanie przedsionków miało nad nami kontrolę.
Postaw siebie na pierwszym miejscu
U Alice Hinrichss lekarz zdiagnozował migotanie przedsionków 3 lata temu, w wieku 56 lat. Nie jest w stanie dokładnie określić, kiedy dochodzi do zaostrzenia choroby, ale od czasu do czasu zauważa jej objawy: Shell czuje się bardzo zmęczona lub brakuje jej tchu po wysiłku fizycznym.
Ponieważ Hinrichs cierpi również na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) i dziedziczną teleangiektazję krwotoczną (HHT) - zaburzenie, w którym niektóre naczynia krwionośne nie rozwijają się tak, jak powinny - nie może przyjmować leków rozrzedzających krew, które wiele osób z migotaniem przedsionków stosuje, aby zapobiec zakrzepom. Zamiast tego w jej sercu wszczepiono urządzenie Watchman. Zamyka ono obszar zwany lewym przedsionkiem i zapobiega przemieszczaniu się utworzonych skrzepów krwi do krwiobiegu. Zmniejsza to ryzyko wystąpienia udaru.
Utrzymuje również zdrowe nawyki, aby zmniejszyć ryzyko powikłań. Pracuje w sekretariacie szkoły, co sprawia, że większość dnia spędza w pozycji siedzącej. Dlatego stara się robić przerwy w pracy i spacerować.
Lekarze przypominają jej, że dobra aktywność fizyczna nie musi być intensywna. Wystarczy wstać, poruszać się lub pospacerować. Nie musi to być bieganie" - mówi Hinrichs. Należy wchodzić i schodzić po schodach lub parkować samochód z dala od drzwi, a nie tak blisko, jak się da.
Dzięki zdrowej diecie i dużej ilości ruchu, Hinrichs udało się schudnąć i opanować migotanie przedsionków.
Jednak najważniejszą umiejętnością, jaką zdobyła od momentu postawienia diagnozy, była zmiana mentalności. Zdałam sobie sprawę, że jako matka spędzam cały swój czas na upewnianiu się, że wszyscy inni są zdrowi. Często nie dbamy o siebie" - mówi Hinrichs. Moją największą zmianą jest stawianie siebie na pierwszym miejscu.
Na początku trudno jej było skupić się na swoim zdrowiu. Zdała sobie jednak sprawę, że aby dbać o rodzinę, musi nadać priorytet własnemu samopoczuciu.
Obecnie, z pomocą trójki swoich dzieci, dba o to, aby codziennie się ruszać i kontaktować się z rodziną w przypadku złego samopoczucia.
Hinrichs apeluje do wszystkich osób z migotaniem przedsionków, aby zwracały się o pomoc, gdy jej potrzebują. Jak mówi, udane życie z migotaniem przedsionków jest możliwe dzięki wysiłkowi grupowemu. Nie chodzi tylko o jednostkę. To także rodzina. Ludzie wokół ciebie. Nie będą wiedzieć, jeśli im nie powiesz. Mów o sobie.
