W przypadku migotania przedsionków leczenie może nie być konieczne lub można je kontrolować za pomocą leków. Jednak choroba ta prawie zawsze ma charakter postępujący i często wymaga leczenia przez całe życie. Na początku epizody migotania przedsionków mogą być bardziej rozłożone w czasie i mniej intensywne. Z czasem jednak problem może się nasilać i występować częściej.
Jeśli objawy utrzymują się przez ponad 1 tydzień, jest to tzw. utrwalone migotanie przedsionków. Jeśli nie można przywrócić rytmu serca, nazywa się to utrwalonym migotaniem przedsionków.
Może się okazać, że stosowane leki przestały pomagać lub całkowicie przestały działać. Zazwyczaj oznacza to konieczność zmiany sposobu leczenia.
Jak rozpoznać, że nasila się migotanie przedsionków?
Leczenie migotania przedsionków powinno pomóc w kontrolowaniu częstości akcji serca i rytmu oraz zapobieganiu zakrzepom krwi. Jeśli zauważysz, że epizody migotania przedsionków występują częściej, trwają dłużej lub leki nie pomagają w takim stopniu, prawdopodobnie stan pacjenta się pogarsza.
W miarę postępu migotania przedsionków można zauważyć pewne objawy. Może pojawić się uczucie osłabienia, zmęczenia, braku życia i niepokoju z powodu tego stanu.
Konieczna może być zmiana niektórych przyzwyczajeń
Lekarz może skierować pacjenta na program rehabilitacji kardiologicznej. Celem rehabilitacji jest dostarczenie ci narzędzi potrzebnych do dokonywania i utrzymywania zdrowych wyborów. Pacjent będzie współpracował z zespołem kardiologów, pielęgniarek, dietetyków, specjalistów ds. ćwiczeń, specjalistów ds. zdrowia psychicznego oraz terapeutów fizycznych i zawodowych. Będą oni obserwować Twoje potrzeby fizyczne, medyczne i psychiczne, dzięki czemu będą mogli zapewnić Ci najlepsze wsparcie, wskazówki dotyczące ćwiczeń i sugestie dotyczące stylu życia.
Dodanie zdrowych nawyków do swojego życia może pomóc w poprawieniu objawów migotania przedsionków. Niektóre ważne zmiany stylu życia obejmują:
-
Regularna aktywność fizyczna
-
Kontrolowanie wysokiego ciśnienia krwi
-
Spożywanie zdrowej dla serca diety, która jest uboga w cholesterol, tłuszcze nasycone, tłuszcze trans i sól
-
Rzucenie palenia
-
Kontrola poziomu cholesterolu
-
Utrzymywanie prawidłowej wagi ciała
-
Nie spożywanie zbyt dużej ilości kofeiny lub alkoholu
Leki mogą ulec zmianie
Leki na migotanie przedsionków mają dwa cele: kontrolowanie objawów migotania przedsionków i zapobieganie udarom. Aby leki te działały prawidłowo, należy je zawsze przyjmować.
Porozmawiaj z lekarzem. Jeśli masz problemy z regularnym przyjmowaniem leków, być może będzie on w stanie wprowadzić odpowiednie zmiany, które ułatwią Ci ich przestrzeganie.
Jeśli leki nadal nie pomagają na migotanie przedsionków, lekarz może zasugerować dostosowanie leków. W takim przypadku należy postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi zmiany leków, a następnie sprawdzić, czy objawy ulegną poprawie. Jeśli nie, należy rozważyć inne możliwości leczenia, aby poradzić sobie z chorobą.
Może być potrzebny zabieg
Jeśli leki nie są wystarczające, istnieją inne możliwości leczenia, które mogą pomóc w przywróceniu prawidłowego rytmu serca. Lekarz może zasugerować:
Kardiowersję. Zabieg kardiowersji może przywrócić normalny rytm serca. Istnieją dwa rodzaje kardiowersji:
-
Kardiowersja elektryczna. Lekarz poda sercu impuls elektryczny za pomocą elektrod lub plastrów umieszczonych na klatce piersiowej. Powoduje to zatrzymanie pracy serca na krótki czas, co umożliwia jego ponowne uruchomienie. Zabieg ten przeprowadza się w szpitalu, a przed jego wykonaniem konieczne jest znieczulenie ogólne.
-
Kardiowersja za pomocą leków. Lekarz poda leki antyarytmiczne w celu przywrócenia rytmu serca. W zależności od stanu serca, leki te będą podawane przez żyłę (dożylnie lub dożylnie) lub w postaci tabletek, które należy połknąć. Procedura ta również zazwyczaj odbywa się w szpitalu.
Rozrusznik serca lub defibrylator przedsionkowy. Urządzenia te pomagają utrzymać prawidłowy rytm serca. Wysyłają impulsy w celu ustalenia rytmu serca. Lekarz wszczepi jedno z tych urządzeń w pobliżu serca lub w brzuchu, pod skórą.
Stymulatory serca i defibrylatory są podobne, ale defibrylator jest większy i pomaga zapobiegać śmierci w wyniku zatrzymania akcji serca. Rozruszniki serca zapobiegają zbyt wolnemu biciu serca. Defibrylatory zazwyczaj mają również wbudowane rozruszniki serca, dzięki czemu mogą korygować rytm serca i utrzymywać jego prawidłowe bicie.
Lekarz wszczepi stymulator lub defibrylator w stanie uspokojenia, dzięki czemu pacjent nie będzie odczuwał bólu podczas zabiegu.
Defibrylator przedsionkowy. Lekarz wszczepi to urządzenie pod skórę, aby kontrolować rytm serca.
Ablacja serca. Lekarze przeprowadzają tę procedurę w szpitalu w celu usunięcia nieprawidłowego rytmu serca. Działanie ablacji serca polega na bliznowaceniu lub usunięciu tkanki z serca w celu zatrzymania wadliwych sygnałów elektrycznych powodowanych przez migotanie przedsionków. Zwykle poprawia to objawy migotania przedsionków, takie jak zmęczenie i duszność. Istnieją trzy rodzaje zabiegów:
-
Ablacja cewnikowa. Jest to najczęstszy rodzaj ablacji serca. Lekarz wprowadzi długie, cienkie rurki (cewniki) przez żyłę do serca. Następnie zastosuje ekstremalne ciepło lub zimno, które spowoduje powstanie niewielkich blizn.
-
Procedura Maze. Ten rodzaj ablacji wykonywany jest podczas operacji na otwartym sercu. Lekarz stosuje cięcia, ekstremalne zimno lub częstotliwość radiową w celu utworzenia labiryntu z tkanki bliznowatej w górnych komorach serca. Może to być dobre rozwiązanie, jeśli pacjent jest już poddawany operacji serca z powodu innego schorzenia. Pacjent otrzymuje znieczulenie ogólne, a wcześniej może także otrzymać środek uspokajający, który pomoże mu się zrelaksować.
-
Ablacja węzła AV. Ablacja węzła przedsionkowo-komorowego (AV) to zabieg wykonywany w warunkach szpitalnych, w którym za pomocą cewników wykonuje się blizny w węźle AV. Ta część serca łączy górną i dolną komorę. Po zabiegu konieczne będzie stosowanie stymulatora serca w celu utrzymania prawidłowego rytmu serca. Konieczne będzie także przyjmowanie leków rozrzedzających krew, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia udaru.
Zamykanie uszka lewego przedsionka. Uszko lewego przedsionka (LAA) to małe miejsce w lewym przedsionku serca. Migotanie przedsionków może prowadzić do powstawania zakrzepów krwi, co powoduje zatrzymanie przepływu krwi przez ten obszar. Może to być przyczyną poważnych problemów, takich jak udar mózgu. Zamknięcie uszka lewego przedsionka spowoduje zamknięcie układu LAA, co uniemożliwi wydostawanie się skrzepów. Zmniejszy to ryzyko udaru. Do zamknięcia układu LAA lekarz może użyć urządzenia Watchman, AtriClip, zatyczki Amplatzer lub urządzenia LARIAT.
