Lekarz wyjaśnia, co powoduje bigeminię, rodzaj arytmii serca, i jak można ją leczyć.
PVC są powszechne i nie zawsze szkodliwe. Jeśli stan zdrowia pacjenta jest dobry, leczenie może nie być konieczne. Jeśli jednak chorujesz na serce, być może będziesz musiał przyjmować leki, aby kontrolować bigeminię. Zmiana stylu życia może także zapobiec pogorszeniu się tego nieprawidłowego rytmu serca.
Objawy
PVC to dodatkowe impulsy elektryczne. Rozpoczynają się one w jednej z dwóch dolnych komór serca. Lekarz może określić je mianem "komorowych".
Niektórzy ludzie mówią, że mają wrażenie, jakby ich serce przyspieszało bicie lub trzepotało. Inni opisują PVC jako zbyt intensywną pracę serca lub zbyt szybkie bicie. Może się jednak zdarzyć, że pacjent w ogóle nic nie zauważy. Wiele osób nie wie, że ma bigeminię, dopóki nieprawidłowy rytm nie zostanie uwidoczniony w badaniu serca, zwanym elektrokardiogramem (EKG).
Przyczyny
Wiele różnych czynników może wywołać bigeminię. Należą do nich:
-
Historia Twojej rodziny
-
Infekcja w sercu lub innym miejscu w organizmie
-
Rzeczy, które przyspieszają pracę serca: kofeina, nikotyna, narkotyki, takie jak kokaina, oraz niektóre leki dostępne bez recepty lub ziołowe
-
Zbyt duża lub zbyt mała ilość elektrolitów (minerałów takich jak potas i sód) we krwi
-
Choroba tarczycy
Niektóre choroby serca również mogą prowadzić do bigeminii. Choroba wieńcowa, w której w tętnicach odkłada się blaszka miażdżycowa i blokuje dopływ krwi do serca, może zaburzać rytm pracy serca. Podobnie jak kardiomiopatia - choroba powodująca powiększenie lub pogrubienie mięśnia sercowego.
Diagnoza
Lekarz będzie chciał ustalić, czy przyczyną bigeminii nie jest inny problem zdrowotny. Może zlecić badania sprawdzające poziom elektrolitów i pracę tarczycy.
Może również poprosić o wykonanie badania monitorującego metodą Holtera lub echokardiogramu (lekarz może nazywać to badaniem echo serca). Oba te badania służą do zebrania większej ilości informacji na temat pracy serca. Podczas badania holterowskiego pacjent będzie nosił małe urządzenie, zwykle przez dzień lub dwa. Umożliwia ono śledzenie rytmu serca. Badanie echa serca wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości do uzyskania obrazu serca. Jest ono czasami nazywane ultrasonografią serca.
Lekarz może również zlecić wykonanie wysiłkowego testu obciążeniowego. Pozwoli to sprawdzić, czy aktywność fizyczna pogarsza bigeminię. Podczas testu pacjent będzie jeździł na rowerze lub biegał na bieżni, a lekarz będzie kontrolował rytm pracy serca i ciśnienie krwi.
Leczenie
Lekarz zajmie się wszystkimi problemami, takimi jak zaburzenia równowagi elektrolitowej lub nadczynność tarczycy, które mogą być przyczyną bigeminii. Jeśli jednak pacjent nie ma żadnych objawów, a jego serce pracuje prawidłowo, leczenie może nie być konieczne.
Mimo to, pewne zmiany w stylu życia mogą zapobiec pogorszeniu lub częstszemu występowaniu skurczów komorowych. Ponieważ niepokój może powodować przyspieszenie bicia serca lub jego nieprawidłowe bicie, należy znaleźć sposób na zmniejszenie stresu. Warto spróbować codziennych ćwiczeń fizycznych, medytacji, jogi lub porozmawiać o swoich uczuciach z kimś zaufanym. Należy też zadbać o odpowiednią ilość snu, aby organizm był silny. Należy również unikać kofeiny, alkoholu, palenia tytoniu i narkotyków, ponieważ mogą one nasilać skurcze komorowe. Pomocne może być zapisywanie objawów w dzienniku, aby można było wykryć inne czynniki wywołujące.
W przypadku zawrotów głowy, braku tchu lub bólu w klatce piersiowej lekarz może zalecić przyjmowanie leków blokujących receptory beta (beta-adrenergiczne). Ten rodzaj leków obniża ciśnienie krwi i powoduje wolniejsze bicie serca. Leki te są często przepisywane w przypadku arytmii i są bezpieczne. Inne leki, które może przepisać lekarz, to blokery kanału wapniowego lub leki przeciwarytmiczne, takie jak amiodaron (Cordarone, Pacerone) lub flekainid (Tambocor).
Jeśli bigeminia ma poważny wpływ na serce, może być konieczna ablacja serca. W tym celu lekarz poda pacjentowi leki, które go "uśpią". W stanie uspokojenia lekarz wprowadzi długą, rozciągliwą rurkę zwaną cewnikiem do żyły w pachwinie, a następnie przewlecze ją do serca. Następnie lekarz użyje ciepła, lasera lub bardzo niskiej temperatury wysyłanych przez rurkę, aby zniszczyć tkankę powodującą nieprawidłowe bicie serca. Zabieg ten jest wykonywany w szpitalu, ale pacjent może wrócić do domu jeszcze tego samego dnia.
