Migotanie przedsionków (AFib) z szybką reakcją komorową (RVR)

Lekarz wyjaśnia przyczyny, objawy i leczenie migotania przedsionków z szybką reakcją komorową, stanu, który zmienia rytm bicia serca.

Jeśli sygnały elektryczne w sercu nie działają prawidłowo, może to prowadzić do zbyt szybkiego bicia serca. Ten nieprawidłowy rytm serca lekarze nazywają migotaniem przedsionków, w skrócie AFib. U większości osób wadliwe sygnały mają swój początek w dwóch górnych komorach serca, zwanych przedsionkami.

W czasie migotania przedsionków dwie górne komory serca (przedsionki) biją chaotycznie i nieregularnie, nie koordynując pracy dwóch dolnych komór serca (komór).

Niekiedy błędnie działające sygnały mogą również powodować zbyt szybkie bicie dwóch dolnych komór serca, zwanych komorami. Jest to szczególny rodzaj migotania przedsionków zwany migotaniem przedsionków z szybką reakcją komór.

Objawy migotania przedsionków z szybką reakcją komór

Możesz odczuwać:

• Jakby Twoje serce biło zbyt szybko

• Ból w klatce piersiowej

• Zawroty głowy

• Słaby

• Krótki oddech

• Zmęczenie

• Słaby

Co powoduje migotanie przedsionków z RVR?

Sygnały elektryczne sprawiają, że serce bije w skoordynowany sposób. Najpierw przedsionki zaciskają się lub kurczą. Następnie sygnał wędruje do komór dolnych. Komory ściskają się i wypompowują krew do płuc i organizmu.

W migotaniu przedsionków sygnały te nie są wysyłane prawidłowo. Zamiast się kurczyć, przedsionki drżą. Drżenia są zbyt słabe, aby wysłać wystarczającą ilość krwi do komór. W migotaniu przedsionków z szybką reakcją komór, komory również biją zbyt szybko. Uderzenia te są zbyt słabe, aby wypchnąć z serca wystarczającą ilość krwi do płuc i organizmu.

Jakie są objawy migotania przedsionków z zespołem RVR?

Normalne bicie serca wynosi od 60 do 100 uderzeń na minutę (BPM). W AFib z RVR częstość akcji serca może przekraczać 100 BPM.

Jakie są czynniki ryzyka migotania przedsionków?

Jesteś bardziej narażony na wystąpienie migotania przedsionków, jeśli masz:

• choroby serca

• Niewydolność serca

• Choroba zastawek

• Miałeś atak serca lub operację serca

Jakie są komplikacje?

Każdy rodzaj migotania przedsionków może prowadzić do udaru mózgu lub niewydolności serca. Jeśli nie podejmiesz leczenia, z czasem stan ten może doprowadzić do uszkodzenia mięśnia sercowego i niewydolności serca.

Właściwe leczenie pozwoli jednak opanować objawy i przywrócić zdrowy rytm serca.

Jak leczy się migotanie przedsionków z RVR?

Leczenie krótkoterminowe zależy od ogólnego stanu pacjenta. Jeśli stan pacjenta nie jest stabilny, prawdopodobnie otrzyma on:

• Leki zwane beta-blokerami. Regulują one rytm pracy serca. Lekarz poda je pacjentowi do żyły (tzw. dożylnie), jeśli u pacjenta występuje migotanie przedsionków z RVR. Najczęściej stosowanymi lekami są:

  • Esmolol (Brevibloc)

  • Metoprolol (Lopressor, Toprol)

  • Propranolol (Inderal, Innopran)

• Można też spróbować blokerów kanału wapniowego. Zwalniają one rytm serca i zmniejszają siłę skurczów:

  • Diltiazem (Cardizem, Dilacor)

  • Werapamil (Calan, Calan SR, Covera-HS, Isoptin SR, Verelan)

• Jeśli żaden z tych leków nie zadziała, można spróbować digoksyny (Lanoxin, Digitek), która jest jednym z częściej stosowanych leków w przypadku regularnego migotania przedsionków.

Celem lekarza jest uzyskanie wystarczająco stabilnego stanu pacjenta, aby mógł on:

• Kardiowersja elektryczna: Lekarz podaje sercu wstrząs, aby przywrócić rytm serca. W tym celu lekarz używa łopatek lub nakleja na klatkę piersiową elektrody.

  • Najpierw otrzymasz leki, które ułatwią Ci zasypianie. Następnie lekarz umieści elektrody na klatce piersiowej, a czasem na plecach. W ten sposób wywołuje się łagodne wstrząsy elektryczne, które przywracają normalny rytm serca.

  • Większość ludzi potrzebuje tylko jednego zastrzyku. Ponieważ jesteś w stanie uspokojenia, prawdopodobnie nie pamiętasz, że byłeś we wstrząsie. Zazwyczaj jeszcze tego samego dnia można wrócić do domu.

  • Skóra może być podrażniona w miejscu dotknięcia przez łopatki. Lekarz może zalecić stosowanie balsamu, który złagodzi ból lub swędzenie.

Jeśli stan pacjenta jest bardziej stabilny, wystarczy podać leki regulujące rytm serca, a lekarz może później zdecydować, czy konieczna jest kardiowersja.

Po uzyskaniu kontroli rytmu serca lekarz może zaproponować długoterminowe leczenie szerszą gamą beta-blokerów:

• Atenolol (Tenormin)

• Bisoprolol (Zebeta, Ziac)

• Karwedilol (Coreg)

• Esmolol (Brevibloc)

• Labetalol (Normodyne, Trandate)

• Metoprolol (Lopressor, Toprol)

• Nadolol (Corgard)

• Pindolol (Visken)

• Tymolol (Betimol, Istalol)

Można też spróbować jednego z blokerów kanału wapniowego - diltiazemu lub werapamilu.