Dowiedz się więcej o zapaleniu pochewki ścięgna, bolesnym schorzeniu, w którym dochodzi do zapalenia pochewki, w której znajduje się ścięgno.
Jakie są objawy?
Zapalone ścięgno może być bolesne i opuchnięte. Może to być bardziej odczuwalne podczas używania ścięgna, zwłaszcza jeśli przyczyną jest powtarzający się ruch, taki jak uderzanie młotkiem lub rakietą tenisową.
W przypadku obrzęku pochewki ścięgna może gromadzić się płyn, który pogarsza objawy. Obrzęk może być wyczuwalny, a w niektórych przypadkach także widoczny. Obszar ten może stać się tak tkliwy, że nawet dotykanie go sprawia ból.
Może się to zdarzyć w dowolnym miejscu, w którym znajdują się mięśnie i ścięgna, ale bardziej prawdopodobne jest, że wystąpi w twoim ciele:
-
Ramię
-
Górna część ramienia
-
Przedramię (biceps)
-
Dłonie i palce
-
Kolano
-
Achilles (gruba, linowata tkanka biegnąca od mięśnia łydki do pięty)
Jeśli powyższe objawy występują u kciuka, to prawdopodobnie cierpisz na specyficzny rodzaj zapalenia tenosynowego De Quervainsa. Wynika ono z zapalenia ścięgna u podstawy kciuka. Możesz odczuwać:
-
Ból wzdłuż nadgarstka od strony kciuka
-
Łapanie lub klikanie podczas używania
-
Objawy zwykle nasilają się, gdy próbujesz coś ścisnąć, chwycić lub obrócić nadgarstek.
Prawdopodobieństwo zachorowania jest większe w ciąży, choć lekarze nie są pewni, dlaczego tak się dzieje.
Przyczyny i czynniki ryzyka
Nie zawsze jest jasne, co powoduje zapalenie pochewek ścięgnistych, choć zwykle zaczyna się ono w średnim wieku. Przyczyną mogą być powtarzające się ruchy, takie jak skakanie, rzucanie lub bieganie, lub też może do niego dojść, gdy wykonasz coś nagłego, np. podniesiesz wyjątkowo duży ciężar. Rolę mogą tu odgrywać także nowe ruchy, zwłaszcza nad głową, takie jak malowanie sufitu.
Zapalenie stawów i choroby zapalne, które powodują zużycie stawów, mogą powodować problemy z otaczającymi je ścięgnami i tkankami. Czasami może to prowadzić do długotrwałej lub przewlekłej postaci zapalenia tenosynowego. W poważnych przypadkach mogą tworzyć się torbiele, które zrywają lub przerywają ścięgna, zmieniają kształt ręki i utrudniają jej używanie.
Niektóre leki, takie jak antybiotyki fluorochinolonowe (Cipro, Noroxin) i statyny, które leczą wysoki poziom cholesterolu, również mogą zwiększać ryzyko uszkodzenia ścięgien prowadzącego do zapalenia pochewek ścięgnistych.
Jak rozpoznaje się zapalenie tenosynova?
Lekarz może zazwyczaj postawić diagnozę na podstawie objawów i badania fizykalnego. Może on naciskać na dotknięte miejsca lub poprosić o wykonanie określonych ruchów i sprawdzić, czy sprawiają one ból.
Należy poinformować lekarza o wrażeniach w danym miejscu. Czy mrowienie? Piecze? Czy poprawia się, gdy odpoczywasz? Koniecznie poinformuj o wszelkich nowych zmianach w pracy lub sposobie wykonywania ćwiczeń.
Jeśli to wszystko nie wystarczy do postawienia diagnozy, lekarz może wykonać zdjęcia tego obszaru za pomocą rezonansu magnetycznego lub ultrasonografu, aby potwierdzić lub wykluczyć inne przyczyny.
Jak leczy się zapalenie stawu skokowego?
Pierwszą metodą leczenia jest zazwyczaj odpoczynek. Im szybciej rozpoczniesz leczenie, tym lepiej będzie ono działać. W miarę możliwości należy zaprzestać wykonywania czynności, które wywołują objawy. Może być nawet konieczne zastosowanie szyny lub usztywnienia, aby uniemożliwić poruszanie daną częścią ciała.
W przypadku zaostrzenia należy przykładać lód do miejsca zapalenia przez 20 minut. Ciepło może być bardziej przydatne w przypadku przewlekłego zapalenia ścięgien. W razie wątpliwości porozmawiaj z lekarzem.
Pomocne mogą być również leki dostępne bez recepty, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Lekarz może zasugerować większe niż standardowe dawki w zależności od poziomu bólu i obrzęku lub w przypadku występowania schorzeń takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. W niektórych przypadkach lekarz może wstrzyknąć kortykosteroid w celu zmniejszenia stanu zapalnego.
Kiedy obrzęk i ból zmniejszą się, należy powoli i delikatnie zwiększyć zakres ruchu. Jeżeli zapalenie tenosynovitis jest poważne, lekarz lub fizykoterapeuta może zaproponować zestaw ćwiczeń, które pomogą w tym zakresie. Konieczne może być wykonywanie ich kilka razy dziennie.
W rzadkich przypadkach może być konieczna operacja w celu naprawy ścięgna lub usunięcia twardych kawałków wapnia, które mogą się odkładać i powodować problemy ze ścięgnem.
Wskazówki, jak zapobiegać zapaleniu ścięgien
Zapalenie pochewki ścięgna zwykle zaczyna się od zapalenia ścięgna. Chociaż nie zawsze jest jasne, co powoduje jedno i drugie, istnieją pewne rzeczy, które mogą zmniejszyć ryzyko.
Rób przerwy. Staraj się nie pozostawać w tej samej pozycji przez zbyt długi czas. Na przykład, jeśli praca zmusza Cię do pozostawania w bezruchu przez wiele godzin, rób przerwy i poruszaj się co około 30 minut, jeśli to możliwe. Nie wykonuj ciągle tej samej czynności bez przerwy. Niezależnie od tego, czy chodzi o pisanie na klawiaturze, rzucanie piłką baseballową czy granie na pianinie, zmieniaj swoje ruchy, aby zachować równowagę i dać organizmowi szansę na odpoczynek.
Naucz się podnosić ciężary. Zachowaj ostrożność przy podnoszeniu przedmiotów. Jeśli są one wyjątkowo ciężkie, trzymaj je pewnie, ale nie za mocno, i unikaj podnoszenia ich tylko jedną ręką lub tylko jedną stroną ciała.
Poruszaj się we właściwy sposób. Naucz się właściwego sposobu wykonywania ruchów fizycznych we wszystkich dyscyplinach sportu i zajęciach. Niezależnie od tego, czy podnosisz ciężary, wykonujesz rzuty wolne, czy grasz na wiolonczeli, istnieją odpowiednie techniki, które mogą zapobiec urazom. W nauce prawidłowej formy mogą pomóc trenerzy, nauczyciele, instruktorzy i fizykoterapeuci. Jeśli zauważysz, że jakiś ruch powoduje ból, zatrzymaj się i zapytaj.
Przed ćwiczeniami należy się rozgrzać. 5-10 minut lekkiego joggingu lub podskoków powinno wystarczyć.
Życie z zapaleniem tenosynowym
Ważne jest, aby odpoczywać od razu po wystąpieniu objawów. W przeciwnym razie może dojść do zerwania ścięgna lub jego pochewki, co może być trudne do naprawienia. Jeśli objawy są bardzo bolesne, nie chcą ustąpić lub uniemożliwiają normalne funkcjonowanie przez okres dłuższy niż kilka dni, należy skontaktować się z lekarzem. Być może zauważy on chorobę podstawową, którą można leczyć. Lekarz zaproponuje odpowiednią kombinację odpoczynku, leków i fizykoterapii, która pomoże w powrocie do zdrowia.
