Lekarz oferuje przegląd chorób psychicznych u dzieci.
Według amerykańskiego Surgeon General, w ciągu roku około 20% amerykańskich dzieci cierpi na zdiagnozowaną chorobę psychiczną. Co więcej, prawie 5 milionów amerykańskich dzieci i nastolatków cierpi na poważną chorobę psychiczną (taką, która w znacznym stopniu zakłóca ich codzienne życie).
Jakie choroby psychiczne najczęściej występują u dzieci?
Dzieci mogą cierpieć na następujące choroby psychiczne:
-
Lęk
zaburzenia:
Dzieci z zaburzeniami lękowymi reagują na pewne rzeczy lub sytuacje strachem i przerażeniem, a także fizycznymi oznakami niepokoju (nerwowość), takimi jak szybkie bicie serca i pocenie się.
-
Zaburzenia zachowania:
Dzieci z tymi zaburzeniami mają tendencję do łamania zasad i często zachowują się destrukcyjnie w zorganizowanych środowiskach, takich jak szkoła.
-
Zaburzenia odżywiania:
Zaburzenia odżywiania to intensywne emocje i postawy, a także nietypowe zachowania związane z wagą i/lub jedzeniem.
-
Zaburzenia eliminacji:
Zaburzenia te wpływają na zachowanie związane z eliminacją odpadów z organizmu (kału i moczu).
-
Zaburzenia afektywne (nastroju):
Zaburzenia te, w tym depresja, wiążą się z utrzymującym się uczuciem smutku i/lub gwałtownymi zmianami nastroju.
-
Schizofrenia: Jest to poważne zaburzenie polegające na zniekształconym postrzeganiu i myśleniu.
-
Zaburzenia tikowe: Zaburzenia te powodują, że osoba wykonuje powtarzające się, nagłe, mimowolne i często bezsensowne ruchy i dźwięki, zwane tikami.
-
ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi): Dzieci z tym zaburzeniem są nadpobudliwe i mają problemy z kontrolowaniem swoich impulsów i uwagą. ADHD jest najczęściej diagnozowanym zaburzeniem psychicznym u dzieci.
Niektóre z tych chorób, takie jak zaburzenia lękowe, zaburzenia odżywiania, zaburzenia nastroju i schizofrenia, mogą występować zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Inne, takie jak zaburzenia zachowania i rozwoju, zaburzenia eliminacji oraz zaburzenia uczenia się i komunikacji, rozpoczynają się dopiero w dzieciństwie, choć mogą trwać do wieku dorosłego. W rzadkich przypadkach zaburzenia tikowe mogą rozwinąć się u osób dorosłych. Nie jest niczym niezwykłym, że u dziecka występuje więcej niż jedno zaburzenie.
Jakie są objawy chorób psychicznych u dzieci?
Objawy u dzieci różnią się w zależności od rodzaju choroby psychicznej, ale niektóre z ogólnych objawów obejmują:
-
Zmiany w osiągnięciach szkolnych, np. słabe stopnie mimo dużego wysiłku
-
Nadużywanie narkotyków i/lub alkoholu
-
Niezdolność do radzenia sobie z codziennymi problemami i czynnościami
-
Zmiany w nawykach dotyczących snu i/lub jedzenia
-
Nadmierne uskarżanie się na dolegliwości fizyczne
-
Przeciwstawianie się władzy, opuszczanie zajęć szkolnych, kradzieże lub niszczenie mienia
-
Intensywny strach przed przybraniem na wadze
-
Długotrwały negatywny nastrój, któremu często towarzyszy słaby apetyt i myśli o śmierci
-
Częste wybuchy gniewu
-
Utrata zainteresowania przyjaciółmi i zajęciami, które zwykle lubili
-
Znaczący wzrost ilości czasu spędzanego samotnie
-
Nadmierne zamartwianie się lub niepokój
-
Nadaktywność
-
Uporczywe koszmary senne lub lęki nocne
-
Uporczywe nieposłuszeństwo lub agresywne zachowanie
-
Częste napady złości
-
Słyszenie głosów lub widzenie rzeczy, których nie ma (halucynacje)
Co powoduje chorobę psychiczną?
Dokładna przyczyna większości chorób psychicznych nie jest znana, ale badania sugerują, że w grę może wchodzić kombinacja czynników, takich jak dziedziczność, biologia, uraz psychiczny i stres środowiskowy.
-
Dziedziczność (genetyka):
Choroby psychiczne mają tendencję do występowania w rodzinach, co oznacza, że prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń psychicznych może być przekazywane dzieciom przez rodziców.
-
Biologia:
Niektóre zaburzenia psychiczne są związane ze specjalnymi substancjami chemicznymi w mózgu, zwanymi neuroprzekaźnikami. Neuroprzekaźniki pomagają komórkom nerwowym w mózgu komunikować się ze sobą. Jeśli te substancje chemiczne nie są zrównoważone lub nie działają prawidłowo, komunikaty mogą nie docierać do mózgu w prawidłowy sposób, co prowadzi do wystąpienia objawów. Ponadto wady lub uszkodzenia pewnych obszarów mózgu są również powiązane z niektórymi chorobami psychicznymi.
-
Trauma psychologiczna:
Niektóre choroby psychiczne mogą być wywołane przez traumę psychologiczną, np.
-
poważna przemoc emocjonalna, fizyczna lub seksualna
-
poważna strata, która nastąpiła wcześnie, np. utrata rodzica
-
zaniedbanie - zarówno emocjonalne, jak i fizyczne
-
-
Stres środowiskowy:
Stresujące lub traumatyczne wydarzenia mogą wywołać chorobę psychiczną u osoby podatnej na zaburzenia psychiczne.
Jak diagnozuje się chorobę psychiczną u dzieci?
Podobnie jak w przypadku dorosłych, choroby psychiczne u dzieci diagnozuje się na podstawie oznak i objawów sugerujących określone zaburzenie. Jednak w przypadku dzieci proces ten może być szczególnie trudny. Wiele zachowań, które są postrzegane jako objawy zaburzeń psychicznych, takich jak nieśmiałość, niepokój (nerwowość), dziwne nawyki żywieniowe i wybuchy złości, może występować jako normalna część rozwoju dziecka. Zachowania stają się objawami, gdy występują bardzo często, trwają długo, pojawiają się w nietypowym wieku lub powodują znaczne zakłócenia w funkcjonowaniu dziecka i/lub rodziny.
Jeśli wystąpią objawy, lekarz rozpocznie ocenę od zebrania pełnego wywiadu i przeprowadzenia badania fizykalnego. Chociaż nie istnieją badania laboratoryjne pozwalające jednoznacznie zdiagnozować zaburzenia psychiczne, lekarz może zastosować różne badania, takie jak prześwietlenia rentgenowskie i badania krwi, aby wykluczyć choroby fizyczne lub działania niepożądane leków jako przyczynę objawów.
Jeśli nie zostanie stwierdzona żadna choroba fizyczna, dziecko może zostać skierowane do psychiatry lub psychologa zajmującego się dziećmi i młodzieżą - specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego, którzy zostali specjalnie przeszkoleni do diagnozowania i leczenia chorób psychicznych u dzieci i młodzieży. Psychiatrzy i psychologowie używają specjalnie zaprojektowanych narzędzi do wywiadu i oceny, aby ocenić dziecko pod kątem zaburzeń psychicznych. Lekarz opiera swoją diagnozę na doniesieniach o objawach występujących u dziecka oraz na obserwacji jego postawy i zachowania. Lekarz często musi polegać na relacjach rodziców, nauczycieli i innych dorosłych, ponieważ dzieci często mają trudności z wyjaśnieniem swoich problemów lub zrozumieniem objawów.
Jak leczy się chorobę psychiczną u dzieci?
Choroby psychiczne, podobnie jak wiele innych zaburzeń medycznych, wymagają stałego leczenia. Chociaż w leczeniu dorosłych z zaburzeniami psychicznymi dokonał się znaczny postęp, leczenie dzieci nie jest tak dobrze poznane. Eksperci wciąż badają, jakie metody leczenia są najlepsze w przypadku poszczególnych schorzeń u dzieci. Na razie wiele metod leczenia dzieci, w tym wiele leków, jest takich samych, jak w przypadku dorosłych. Do najczęściej stosowanych metod leczenia należą:
-
Leki:
Wiele chorób psychicznych można skutecznie leczyć za pomocą leków w połączeniu z terapią. Do leków często stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych u dzieci należą leki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe, stymulujące, stabilizujące nastrój i przeciwpsychotyczne.
-
Psychoterapia:
Psychoterapia (rodzaj poradnictwa) zajmuje się emocjonalną reakcją na chorobę psychiczną. Jest to proces, w którym przeszkoleni specjaliści w zakresie zdrowia psychicznego pomagają ludziom radzić sobie z chorobą, często poprzez omawianie strategii rozumienia i radzenia sobie z objawami, myślami i zachowaniami. Rodzaje psychoterapii często stosowane w pracy z dziećmi to terapia wspierająca, poznawczo-behawioralna, interpersonalna, grupowa i rodzinna.
-
Terapie kreatywne:
Niektóre terapie, takie jak terapia sztuką lub terapia przez zabawę, mogą być pomocne, szczególnie dla małych dzieci, które mogą mieć problemy z komunikowaniem swoich myśli i uczuć.
Jakie są perspektywy dla dzieci z chorobami psychicznymi?
Wiele dzieci, które są odpowiednio i wcześnie leczone, może całkowicie wyleczyć się z choroby psychicznej lub skutecznie kontrolować jej objawy. Podczas gdy niektóre dzieci stają się niepełnosprawnymi dorosłymi z powodu przewlekłych lub poważnych zaburzeń, wiele osób cierpiących na choroby psychiczne jest w stanie prowadzić pełne i produktywne życie.
Bardzo ważne jest, aby szukać leczenia dla swojego dziecka, jeśli wykazuje ono jakiekolwiek objawy choroby psychicznej. Bez leczenia wiele zaburzeń psychicznych może utrzymywać się w wieku dorosłym i prowadzić do problemów we wszystkich dziedzinach dorosłego życia danej osoby. Osoby z nieleczonymi zaburzeniami psychicznymi są w grupie wysokiego ryzyka wystąpienia wielu problemów, w tym nadużywania alkoholu lub narkotyków, zachowań agresywnych lub autodestrukcyjnych, a nawet samobójstwa.
Jakie badania prowadzi się nad chorobami psychicznymi u dzieci?
Do tej pory większość badań nad chorobami psychicznymi koncentrowała się na zaburzeniach psychicznych u dorosłych. Jednak obecnie środowisko zajmujące się zdrowiem psychicznym zaczęło koncentrować się na chorobach psychicznych u dzieci. Naukowcy przyglądają się rozwojowi dziecka pod kątem tego, co jest normalne, a co nienormalne, starając się zrozumieć, w jaki sposób czynniki wpływające na rozwój mogą mieć wpływ na zdrowie psychiczne. Celem jest próba przewidywania, a ostatecznie zapobiegania problemom rozwojowym, które mogą prowadzić do chorób psychicznych. Kluczową częścią tych badań jest identyfikacja czynników ryzyka - czynników, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń psychicznych u dziecka. Ponadto społeczność zajmująca się zdrowiem psychicznym wzywa do przeprowadzenia dodatkowych badań nad lekami stosowanymi w leczeniu dzieci z zaburzeniami psychicznymi.
Czy można zapobiegać chorobom psychicznym u dzieci?
Większość chorób psychicznych jest spowodowana połączeniem różnych czynników i nie można im całkowicie zapobiec. Jeśli jednak objawy zostaną rozpoznane i leczenie rozpocznie się wcześnie, wielu przykrym i upośledzającym skutkom choroby psychicznej można zapobiec lub przynajmniej je zminimalizować.
