Jeśli zastanawiasz się, co powiedzieć komuś z lękiem, oto 3 rzeczy, które należy mu powiedzieć i 3, których należy unikać.
Rozpoznawanie niepokoju
Każdy człowiek od czasu do czasu doświadcza niepokoju. Jednak niektórzy ludzie odczuwają lęk do tego stopnia, że przeszkadza im on w codziennym życiu. Szacuje się, że około 19% dorosłych osób w USA cierpi na zaburzenia lękowe. Zaburzenia lękowe należą do najczęstszych rodzajów chorób psychicznych.
Istnieje kilka różnych rodzajów zaburzeń lękowych, a ich objawy mogą nie być oczywiste. Ponadto, nie wszyscy reagują w ten sam sposób w sytuacjach stresowych. Może być trudno stwierdzić, czy przyjaciel lub członek rodziny zmaga się z lękiem. Jedną rzeczą, która jest podobna we wszystkich rodzajach zaburzeń lękowych, jest to, że powodują one, że ludzie czują się przytłoczeni łatwiej niż inni. Może to również powodować negatywne reakcje na te uczucia.
Może być Ci trudno widzieć, jak przyjaciel lub członek rodziny zmaga się z lękiem. Jeśli zauważysz, że ktoś ma problemy, możesz powiedzieć lub zrobić coś, by mu pomóc.
Co należy powiedzieć
Jeśli członek rodziny lub przyjaciel cierpiący na zaburzenia lękowe zdecyduje się przed tobą otworzyć, słuchaj go cierpliwie, nie naciskaj i nie zmuszaj do mówienia więcej, niż jest gotów powiedzieć. Ważne jest, abyś słuchając, nie oceniał tego, co mają do powiedzenia. To, co przeżywają, jest ich doświadczeniem, a nie Twoim.
Co mogę zrobić, aby Ci pomóc? Zamiast od razu udzielać rad, zapytaj bliską osobę, czego potrzebuje. Nie zgaduj, jakiego rodzaju wsparcia potrzebuje, ani nie sugeruj rzeczy, które mogą być przydatne dla ciebie, a nie dla niej. Zapytaj, w czym możesz pomóc. Twój przyjaciel może potrzebować porady lub po prostu ucha do wysłuchania.
Jeśli osoba potrzebuje pomocy w radzeniu sobie z lękiem, możesz zaoferować jej pomoc na kilka sposobów. Porozmawiaj o konkretnych problemach, które najbardziej go niepokoją. Spróbuj pomóc im rozłożyć te problemy na mniejsze zadania, aby nie wydawały się aż tak przytłaczające. Można także zaoferować wsparcie emocjonalne. Zapewnij je, że poradzą sobie z każdą sytuacją, w której się znalazły.
Jestem tu dla Ciebie. Nie jesteś sam". Podobnie jak oferowanie pomocy, również dawanie komuś z lękiem do zrozumienia, że nie jest sam, może być znaczące. Nawet jeśli nie rozumiesz wszystkiego, przez co przechodzi twój przyjaciel lub członek rodziny, możesz potwierdzić jego uczucia. Powiedz mu, że będziesz go wspierać w tym trudnym okresie.
Daj przyjacielowi znać, że w razie potrzeby możesz z nim porozmawiać. Jeśli nie jesteś dostępny, gdy przyjaciel dzwoni, sprawdź, co u niego słychać później. Możesz też regularnie dzwonić, aby sprawdzić, co u niego słychać.
Czy chcesz zrobić coś, co pozwoli Ci zapomnieć o problemach? Trudno jest wiedzieć, co powiedzieć osobie cierpiącej na lęk, a istnieje duże prawdopodobieństwo, że prawdopodobnie nie chce ona cały czas rozmawiać. Zamiast tego zapytaj, czy nie chciałaby wykonać jakiegoś zabawnego, zdrowego zajęcia, które oboje lubicie, aby pomóc jej się zrelaksować. Może to być tak proste, jak wspólny spacer lub wyjście na kawę.
Czego nie mówić
Ważne jest również, aby wiedzieć, czego nie mówić osobie, która się denerwuje.
Uda ci się to pokonać. Zaburzenia lękowe nie działają w ten sposób. Często wymagają pomocy specjalisty od zdrowia psychicznego w postaci terapii rozmownej, leków lub kombinacji tych metod. Pamiętaj, że Twój przyjaciel lub członek rodziny nie chce się tak czuć, więc nie jest to coś, co można wyłączyć, aby poczuć się znowu normalnie.
Wiem, że ___ sprawia, że ja też czuję się bardzo niespokojny. Porównywanie własnych lęków z ich lękami w niczym im nie pomoże. Prawdopodobnie odczuwasz racjonalny niepokój w związku z wydarzeniami w swoim życiu, ale nie możesz porównywać tych uczuć z irracjonalnymi uczuciami, jakie mogą mieć osoby z zaburzeniami lękowymi. To nie to samo, a to umniejsza doświadczenie Twoich bliskich.
Czy próbowałeś ___? Nie pytaj osoby z lękiem, czy próbowała pewnych technik zdrowotnych lub wellness, aby przezwyciężyć swoje uczucia. Może to być skuteczne w przypadku osób z chwilowym lękiem przed pewnymi sytuacjami, ale może nie być skuteczne w przypadku osób z zaburzeniami lękowymi.
