Czy twoje zmartwienia są normalne, czy to coś więcej? Pokaz slajdów przygotowany przez lekarza obejmuje objawy i rodzaje zaburzeń lękowych, a także przyczyny i skuteczne metody leczenia, które pozwolą ci znów dobrze się rozwijać.
1/18
Martwienie się w stresujących momentach jest rzeczą naturalną. Jednak niektórzy ludzie odczuwają napięcie i niepokój dzień po dniu, nawet jeśli nie mają powodów do zmartwień. Jeśli taki stan utrzymuje się przez 6 miesięcy lub dłużej, może to być uogólnione zaburzenie lękowe. Wiele osób nie wie, że je ma. Mogą więc przegapić możliwość leczenia, które prowadzi do lepszego, szczęśliwszego życia.
Jakie to uczucie
2/18
Głównym objawem jest stałe i przesadne poczucie napięcia i niepokoju. Osoba może nie być w stanie wskazać powodu, dla którego czuje się spięta. Można też nadmiernie przejmować się zwykłymi sprawami, takimi jak rachunki, związki czy zdrowie. Może to zaburzać sen i utrudniać myślenie. Z powodu złego snu lub samego niepokoju możesz być także rozdrażniony.
Objawy fizyczne
3/18
Zmartwieniu zwykle towarzyszą problemy z ciałem. Mogą one obejmować:
-
Napięcie lub ból mięśni
-
Bóle głowy
-
Nudności lub biegunka
-
Drżenie lub drgawki
Kiedy nie można przestać
4/18
Problemy, z którymi się borykasz, naturalnie cię niepokoją. To, co wyróżnia uogólnione zaburzenie lękowe, to poczucie, że nie możesz przestać się martwić. Może być Ci bardzo trudno się zrelaksować, nawet jeśli robisz coś, co sprawia Ci przyjemność. Ciężkie przypadki mogą utrudniać pracę, związki i codzienne czynności.
Kto na to choruje?
5/18
Zaburzenia lękowe uogólnione mogą wystąpić u osób w każdym wieku, nawet u dzieci. Zaburzenie to ma tendencję do stopniowego pojawiania się, a pierwsze objawy mogą wystąpić między dzieciństwem a wiekiem średnim. Choruje na nie dwa razy więcej kobiet niż mężczyzn.
Jakie są przyczyny?
6/18
Geny przekazywane w rodzinie mogą zwiększać ryzyko wystąpienia stanów lękowych u niektórych osób, ale to nie wszystko. Znaczenie ma także pochodzenie i doświadczenia. Wydaje się, że w proces ten zaangażowane są substancje chemiczne mózgu zwane neuroprzekaźnikami, a także para struktur wewnątrz mózgu zwanych ciałami migdałowatymi.
Jak rozpoznać chorobę
7/18
Nie ma badań laboratoryjnych, więc diagnoza opiera się na opisie objawów przez pacjenta. Lekarz może zapytać: Czym się Pan/Pani martwi? Jak często? Czy niepokój przeszkadza w wykonywaniu jakichś czynności? Może to być uogólnione zaburzenie lękowe, jeśli odczuwasz niepokój lub martwisz się zbyt często przez co najmniej 6 miesięcy.
Jak pomaga psychoterapia
8/18
W leczeniu lęku bardzo skuteczny jest jeden rodzaj terapii. Jest to tzw. terapia poznawczo-behawioralna. Doradca pomaga pacjentowi zidentyfikować negatywne myśli i działania. Możliwe jest wykonanie pracy domowej, np. zapisanie myśli, które prowadzą do nadmiernego zamartwiania się. Można także nauczyć się, jak się uspokajać.
Leki przeciwlękowe
9/18
Leki mogą stanowić część planu leczenia. Niektóre nowsze leki przeciwdepresyjne dobrze wpływają na obniżenie poziomu lęku. Poprawa samopoczucia może potrwać około 4 tygodni. W tym czasie lub przez krótki czas lekarz może przepisać benzodiazepiny. Niektóre z tych leków niosą ze sobą ryzyko uzależnienia. Czasami starsze typy leków przeciwdepresyjnych mogą leczyć zaburzenie lękowe uogólnione, jeśli objawy obejmują depresję lub panikę. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o zaletach i wadach.
Dbanie o siebie
10/18
Kilka prostych zmian może pomóc. Unikaj kofeiny, nielegalnych narkotyków, a nawet niektórych leków na przeziębienie, które mogą nasilać objawy lękowe. Staraj się wystarczająco dużo odpoczywać i zdrowo odżywiać. Stosuj techniki relaksacyjne, takie jak medytacja. Ponadto, ćwicz! Badania wykazują, że umiarkowana aktywność fizyczna (np. szybki spacer) może działać uspokajająco.
Leki ziołowe: Ostrożnie
11/18
Jeśli zastanawiasz się nad wypróbowaniem jakiegoś suplementu, porozmawiaj najpierw z lekarzem, aby dowiedzieć się, czy jest on bezpieczny. Na przykład Kava może powodować uszkodzenie wątroby. Ziele dziurawca może wpływać na działanie innych leków, w tym antydepresantów i tabletek antykoncepcyjnych.
Kiedy to coś więcej niż lęk
12/18
U osób cierpiących na uogólnione zaburzenie lękowe może również wystąpić depresja, alkoholizm lub uzależnienie od narkotyków. U osób z GAD często występują także inne zaburzenia lękowe. Mogą to być zaburzenia paniczne, zaburzenia stresowe pourazowe, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i fobia społeczna.
Zaburzenia paniczne
13/18
Osoby z zaburzeniem panicznym mają nagłe ataki przerażenia. Objawy mogą obejmować bicie serca, pocenie się, zawroty głowy, mdłości lub ból w klatce piersiowej. Możesz myśleć, że masz atak serca, umierasz lub tracisz zmysły. Jest to jedno z najbardziej uleczalnych zaburzeń lękowych.
Zaburzenie stresowe pourazowe
14/18
U niektórych osób po przeżyciu przerażającego wydarzenia pojawia się zespół stresu pourazowego (PTSD). Objawy obejmują żywe retrospekcje i utratę zainteresowania czynnościami, które kiedyś sprawiały przyjemność. Chorzy mogą mieć także problemy z okazywaniem uczuć. Mogą być drażliwe, a nawet agresywne. Leczenie obejmuje leki i poradnictwo.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
15/18
Osoby cierpiące na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) mają niepokojące myśli, nad którymi nie potrafią zapanować. Mogą mieć poczucie, że muszą powtarzać rytuały, takie jak mycie rąk czy sprawdzanie, czy drzwi są zamknięte. Mogą ubierać się w określonej kolejności lub liczyć przedmioty bez wyraźnego powodu. Zaburzenia te często leczy się farmakologicznie i psychoterapeutycznie.
Zaburzenia lęku społecznego
16/18
Osoby cierpiące na fobię społeczną czują się spanikowane i niepewne siebie w zwykłych sytuacjach społecznych. Objawy obejmują uczucie strachu przed spotkaniami towarzyskimi oraz pocenie się, rumienienie, mdłości lub problemy z mówieniem w ich trakcie. W ciężkich przypadkach osoby takie mogą unikać szkoły lub pracy. Można je leczyć za pomocą psychoterapii i leków.
Inne fobie
17/18
Fobia to intensywny lęk przed czymś, co prawdopodobnie nie wyrządzi Ci żadnej krzywdy. Powszechnie spotykane to: wysokość, zamknięte przestrzenie, takie jak windy, psy, latanie i woda. Wiele osób nie szuka pomocy, ponieważ łatwo jest unikać tego, czego się boją. Fobie można jednak leczyć.
Gdzie szukać pomocy
18/18
Zacznij od rozmowy z lekarzem rodzinnym. Jeśli zaburzenia lękowe wydają się prawdopodobne, prawdopodobnie skieruje Cię on do specjalisty w dziedzinie zdrowia psychicznego, który jest przeszkolony w zakresie psychoterapii. Ważne jest, aby wybrać osobę, z którą dobrze się rozmawia.
