Większość dzieci od czasu do czasu wpada w złość. Kiedy jednak przekraczają one granicę i stają się czymś więcej?
Większość dzieci od czasu do czasu kłóci się, nie współpracuje i nie słucha autorytetów. Ale jeśli złość i wrogość zdarzają się często - prowadząc do innych problemów z przyjaciółmi, w szkole lub w domu - może to być powód do niepokoju.
O ile rodzice i opiekunowie mogą ignorować wybuchy złości u maluchów i przedszkolaków, o tyle w późniejszym okresie życia trudniej jest je zignorować. Agresywne starsze dzieci mogą stanowić zagrożenie zarówno dla innych, jak i dla siebie.
Co to jest "normalność"?
Typowa napad złości może wystąpić, gdy małe dziecko jest zmęczone, sfrustrowane lub podczas codziennych czynności, takich jak spanie, jedzenie czy ubieranie się.
Nietypowa jest sytuacja, gdy wybuch pojawia się znikąd lub jest tak intensywny, że dziecko jest wyczerpane. Kiedy staje się to regularne, powinno to być sygnałem alarmowym.
Niektóre z rzeczy, które mogą być powodem do niepokoju to:
wrogość w stosunku do ludzi, przedmiotów lub obu tych rzeczy. Dziecko może od czasu do czasu chcieć uderzyć lub kopnąć opiekuna z powodu frustracji. Ale jeśli zdarza się to w ponad połowie napadów złości, może być problem.
Dziecko próbuje się zranić. Może próbować zrobić coś, na przykład:
-
Ugryźć się
-
Drapać się
-
Uderzać głową o ścianę
-
Próbować zranić się w stopę kopiąc coś
Dziecko nie potrafi się uspokoić. Innymi słowy, prawie po każdej napaści musisz usunąć je z otoczenia lub coś mu obiecać, aby ją rozładować.
Liczne napady złości. W domu oznacza to 10-20 wybuchów w miesiącu. Jeśli zdarza się to pięć razy dziennie przez więcej niż jeden dzień, to też jest powód do niepokoju.
Bardzo długie wybuchy. Jeśli napady złości trwają dłużej niż 25 minut, może to oznaczać, że mamy do czynienia z problemem.
?
Dlaczego tak się dzieje?
Dziecko może regularnie wybuchać agresją z powodu:
-
Lęk
-
Zaburzenia uczenia się
-
Problemy z przetwarzaniem sensorycznym
-
Autyzm
Przyczyną może być także zaburzenie zachowania. Jest to coś więcej niż tylko napady złości. Może to być wzorzec działań, które przeszkadzają w codziennym życiu. Może obejmować:
-
Walka z
-
Okrucieństwo
-
Kłótnie
-
Znieważanie autorytetów
Dwa najczęstsze zaburzenia zachowania to zespół opozycyjno-buntowniczy (ODD) i zespół zaburzeń zachowania (CD).
Dzieci z ODD mogą wykazywać oznaki złośliwości, złośliwości lub okrucieństwa wobec innych.
Często są wrogo nastawione i spędzają dużo czasu na kłótniach lub przeciwstawianiu się autorytetom. Z wiekiem mogą być bardziej narażone na stany lękowe lub depresję.
Dzieci z CD mogą dorastać i mieć problemy w codziennym życiu z przyjaciółmi lub w domu. Ich ciągłe zachowania destrukcyjne lub agresywne mogą obejmować zastraszanie, używanie broni, niszczenie mienia, kradzieże i kłamstwa.
Jeśli zachowanie dziecka budzi Twój niepokój, porozmawiaj z pediatrą. W razie potrzeby może on skierować Cię do psychiatry lub psychologa. Wczesna terapia może być pomocna i może koncentrować się na takich celach, jak nauczenie dziecka radzenia sobie ze złością i frustracją w bardziej odpowiedni sposób.
