Płacz może być oznaką głodu, strachu lub dyskomfortu u małego dziecka. Może też być oznaką kolki.
W każdym numerze doctor the Magazine prosimy naszych ekspertów o odpowiedzi na pytania czytelników dotyczące szerokiego zakresu tematów. W numerze z listopada-grudnia 2011 r. zapytaliśmy eksperta ds. niemowląt, dr Sarah DuMond, o płacz i kolkę u niemowląt.
Q:
Moje 2-miesięczne dziecko bardzo płacze. Czy może mieć kolkę?
A:
Niemowlęta płaczą i często bardzo dużo płaczą. Jest to jedyny sposób, w jaki mogą zakomunikować swój głód, zmęczenie, ból, strach lub poczucie przytłoczenia. Dlatego płacz sam w sobie jest bardzo normalny.
Z drugiej strony, kolka to niewyjaśniony, nadmierny płacz u zdrowego dziecka. U większości dzieci z kolką płacz zaczyna się około 3 tygodnia życia i trwa przez kilka godzin dziennie, zwykle o tej samej porze (często późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem), co najmniej kilka razy w tygodniu. Płacz wydaje się nie mieć żadnej przyczyny. Dzieci są nakarmione, wypoczęte i mają czyste pieluszki, chociaż czasami podciągają nóżki do góry, co może sprawiać wrażenie, że je boli.
Naukowcy nie są pewni, ile dokładnie dzieci cierpi na kolkę (konwencjonalna mądrość mówi, że 20%, ale metoda diagnostyczna nie jest dokładna) ani dlaczego w ogóle na nią zapadają. Jednak kolka nie trwa wiecznie, a intensywność płaczu u większości dzieci osiąga szczyt około 4-6 tygodnia życia, po czym ustępuje do normalnego poziomu (pamiętajmy, że wszystkie dzieci płaczą) około 3 miesiąca.
Bez wątpienia kolka może być wyczerpująca zarówno dla rodzica, jak i dla dziecka. Otulanie, kołysanie, śpiewanie, przejażdżka samochodem i tworzenie "białego szumu" w tle to techniki, które mogą pomóc w uspokojeniu dziecka z kolką. Ponieważ jednak ciągły płacz może być oznaką ukrytego problemu medycznego, skonsultuj się z lekarzem, aby wykluczyć refluks, przepuklinę lub inny problem.
