Jak pomóc dziecku radzić sobie z gniewem?

Wskazówki i techniki pomagające dziecku rozpoznawać złość i radzić sobie z nią.

Takie zachowanie jest normalne dla dzieci poniżej czwartego roku życia. Jednak z wiekiem dzieci muszą nauczyć się nowych sposobów radzenia sobie z emocjami i wyrażania ich. To do rodzica należy nauczenie dziecka, jak najlepiej radzić sobie z tym, co czuje.

Jak pomóc dziecku radzić sobie z gniewem

Rodzic powinien panować nad własnym gniewem i emocjami, kiedy dziecko przeżywa epizod złości. Jeśli odpowiesz na złość dziecka jeszcze większą złością, krzykiem lub wrzaskiem, dziecko może odnieść wrażenie, że takie reakcje są w porządku.

Zamiast tego należy modelować dobre zachowanie dziecka i mieć dla niego cierpliwość. Istnieje kilka technik radzenia sobie ze złością, które można wykorzystać, aby pomóc dziecku w rozpoznawaniu i radzeniu sobie z uczuciami i emocjami.

Rozpoznawanie emocji

Dzieci, zwłaszcza młodsze, mogą nie być w stanie rozpoznać swoich emocji, kiedy je odczuwają. Pierwszą rzeczą, jaką można zrobić, gdy chodzi o radzenie sobie z gniewem u dziecka, jest oznaczenie emocji tak, by mogło je rozpoznać.

Skorzystaj z okazji, aby zagrać z dzieckiem w grę. Pokaż mu wyraz twarzy i poproś, aby odgadło, jak się czujesz. Następnie poproś dziecko, aby pokazało Ci twarz, mówiąc na przykład: "Pokaż mi szczęśliwą twarz". W ten sposób dzieci mogą się dowiedzieć, jakie uczucia towarzyszą tym twarzom i zacząć je rozpoznawać.

Pomóż dziecku się uspokoić

Kiedy dziecko wpada w złość lub wybucha gniewem, delikatnie odciągnij je na bok i zachowaj spokój. Nie ignoruj zachowania dziecka, ale wyjaśnij mu, że porozmawiasz z nim, gdy będzie bardziej zrelaksowane.

Trudno jest przemówić do rozsądku dziecku, które jest rozzłoszczone i wpada w złość. Zamiast tego zachęć dziecko do rozmowy, gdy będzie bardziej stabilne i spokojne.

Choć może się wydawać kuszące, by zakończyć napad złości, dając dziecku to, czego chce, należy unikać tej taktyki. Dziecko nauczy się, że może dostać to, czego chce, okazując złość i że takie zachowanie działa.

Używaj łagodnego głosu

Gdy dziecko uspokoi się na tyle, by mówić, należy mówić do niego łagodnym głosem. W ten sposób pokażesz, że rozumiesz, co ono czuje. Możesz uspokoić dziecko, delikatnie je przytulając i trzymając blisko siebie.

Uczenie strategii uspokajania

Ważną techniką radzenia sobie z gniewem u dzieci jest nauczenie ich sposobów na ochłonięcie. Można nauczyć dziecko, jak postępować, kiedy się złości, np:

• Liczenie do 10

• Powolne, głębokie oddechy

• Rozluźnienie pięści w celu rozładowania napięcia

• Odejście od rzeczy, która wywołuje złość

• Rozmowa z kimś, komu ufają

Rozmawiaj o ich uczuciach

Ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego dziecko jest złe, zwłaszcza dzieci, które są na tyle duże, że potrafią wyrażać swoje uczucia. Niektóre pytania, które można mu zadać to:

• Co czujesz w tej chwili?

• Dlaczego tak się czujesz?

• Jak mogę Ci pomóc?

• Czy miałeś już wcześniej takie uczucie?

Zachęcaj do aktywności fizycznej

Dzieci mają dużo energii, a aktywność fizyczna, taka jak ćwiczenia i zabawa, może pomóc im rozładować stres i złość. Proste czynności, takie jak chodzenie, bieganie czy skakanie, mogą pomóc dziecku uspokoić się, uwolnić energię i uregulować nastrój.

Sprawy do rozważenia

Pomaganie dziecku w nauce rozpoznawania złości i radzenia sobie z nią nie zawsze jest łatwe. Aby zapobiec napadom złości lub gniewu, można

• Upewnić się, że dziecko ma wystarczającą ilość snu

• Chwal pozytywne zachowania, niezależnie od tego, jak małe

• Bądź wobec nich cierpliwy

• Zapewnij dziecku odpowiednią ilość zabawy i ruchu

• Potrafi nauczyć się rozpoznawać swoje uczucia

Są jednak przypadki, w których warto zwrócić się o pomoc do lekarza.

Kiedy szukać pomocy?

Jeśli złość dziecka wydaje się szkodliwa dla niego samego lub innych osób, warto porozmawiać z lekarzem. Do symptomów poważnego problemu należą:

• Nagłe, skrajne zmiany nastroju

• Kłamstwo

• Częste napady złości

• Wyrządza krzywdę fizyczną sobie lub innym

• Ma trudności z usiedzeniem w miejscu lub zwróceniem uwagi

• Przemoc słowna

Mogą to być potencjalne objawy zaburzeń zachowania lub zaburzeń psychicznych. Lekarz może ocenić dziecko, aby znaleźć najlepszy sposób opieki.