Jeśli masz 50 lat lub więcej i dowiedziałeś się, że cierpisz na ADHD, dowiedz się, jaki rodzaj leczenia i strategii codziennego życia może Ci pomóc.
Właśnie zdiagnozowano: ADHD w późniejszym okresie życia
Kara Mayer Robinson Ten artykuł pochodzi z archiwum lekarzy
Magazyn doctor archiwizuje treści po 2 latach, aby zapewnić naszym czytelnikom możliwość łatwego znalezienia najbardziej aktualnych materiałów.
Zobacz najnowsze wiadomości i artykuły na temat ADD-ADHD
">
Z archiwum Doktora
Mniej więcej w czasie, gdy Paul Hood, masażysta z Seattle, skończył 50 lat, zaczął coraz częściej słyszeć o ADHD (zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi). Kiedy poznał jego objawy, wszystko zaczęło się zgadzać. Brzmiały one bardzo podobnie do jego własnych zachowań.
W dzieciństwie nauczyciele Hooda często prosili go o skupienie się i mówili, żeby nie wybuchał. W dorosłym życiu zdarzało mu się gubić rzeczy, nie dotrzymywać terminów i spóźniać się na spotkania.
"Straciłem wiele miejsc pracy z powodu spóźnień" - mówi. Zanim otrzymał pomoc, jego poziom stresu był wysoki, a wiara w siebie niska.
Czy to brzmi podobnie do Ciebie? Jeśli tak, możesz być jak wielu dorosłych, którzy mają ADHD i nie otrzymują diagnozy aż do późniejszego okresu życia.
Keith Kosierowski, psychoterapeuta i trener ADHD w Scituate, MA, mówi: "Odkrycie, że istnieje przyczyna Twojego zachowania, może przynieść ogromną ulgę. Można odwrócić sytuację dzięki leczeniu - zazwyczaj jest to połączenie leków i strategii radzenia sobie z codziennym życiem.
Jak uzyskać diagnozę
Nie ma jednego testu na obecność ADHD. Lekarz zapyta pacjenta o jego zachowanie. Typowe objawy ADHD to problemy z koncentracją uwagi, niepokój i impulsywność.
Co to oznacza dla Twojego zachowania? Niektóre rzeczy, które możesz zauważyć to, że:
-
Zmieniasz pracę z jednej na drugą
-
Trudności z wykonaniem codziennych zadań, takich jak prace domowe czy płacenie rachunków
-
Zapominanie o rzeczach, które trzeba zrobić
-
Łatwo się denerwować
-
Nierówne wyniki w pracy
-
Mieć problemy w związku
-
Stresować się z powodu niewywiązywania się z obowiązków
-
Często czuje się sfrustrowany lub winny
Lekarzom trudno jest czasem zdiagnozować ADHD u osób starszych, ponieważ objawy mogą przypominać inne schorzenia związane ze starzeniem się, takie jak wczesna choroba Alzheimera. Kluczowa różnica polega na tym, że ADHD prawdopodobnie ma swoje korzenie w dzieciństwie.
Jak uzyskać pomoc
Osoby cierpiące na ADHD mogą liczyć na wsparcie zespołu specjalistów. Lekarz neurolog lub psychiatra będzie monitorował stan zdrowia i przepisywał leki. Terapeuta lub trener życiowy pomoże wprowadzić pozytywne zmiany w codziennym życiu.
Wybierz lekarza, który ma doświadczenie w leczeniu starszych dorosłych z ADHD, mówi David W. Goodman, MD, asystent profesora psychiatrii i nauk behawioralnych w Johns Hopkins University School of Medicine. Z wiekiem coraz częściej pojawiają się takie problemy, jak udar mózgu, choroby układu krążenia i cukrzyca. Osoba pracująca z osobami po 50. roku życia będzie zwracać uwagę na ewentualne problemy i ustalać, która choroba jest przyczyną objawów. Opracuje plan leczenia dostosowany do Twoich potrzeb.
Ciąg dalszy na stronie
Leki
Lekarz może podać leki ułatwiające skupienie uwagi i koncentrację, takie jak:
-
Metylofenidat/deksmetylofenidat (Concerta, Daytrana, Focalin)
-
Amfetamina/dekstroamfetamina (Adderall)
-
Dimesylan lisdexamfetaminy (Vyvanse)
Możesz być zaskoczony, jak dobrze i szybko działają leki.
"Ludzie zauważają korzyści już w dniu zażycia" - mówi Goodman. "Efekt pojawia się zwykle po godzinie". To tak, jakby mieć niewyraźne widzenie, a potem założyć okulary - mówi.
Jednak znalezienie odpowiedniego leku i jego dawki nie zawsze jest proste. Jest to bardziej skomplikowane, jeśli pacjent przyjmuje inne leki na takie schorzenia, jak wysokie ciśnienie krwi czy cholesterol. Nie ma też wielu badań nad lekami na ADHD dla osób powyżej 50 roku życia, więc lekarze zachowują ostrożność.
"Zazwyczaj zaczynamy od niższych dawek, a następnie je zwiększamy" - mówi Goodman. Lekarz sprawdzi, czy lek na ADHD nie koliduje z innymi lekami, które zażywasz. Zwróci również uwagę na zmiany ciśnienia krwi i pulsu oraz upewni się, że nie wystąpi niepożądana reakcja organizmu.
Wskazówki dotyczące codziennego życia
Jak mówi Goodman, leki to tylko część strategii leczenia ADHD. Lekarz udzieli Ci wskazówek, jak radzić sobie z codziennym życiem, wyrobić nowe nawyki i nauczyć się organizacji.
Pomocny może być terapeuta lub trener. "Możesz używać takich rzeczy, jak alarmy, planer dzienny, tworzenie list" - mówi. Smartfon może być przydatnym narzędziem, które pomoże Ci utrzymać porządek i przypomni Ci o wszystkim.
Terapeuta może także pomóc w określeniu obszarów życia, które wymagają uwagi, i w pracy nad nimi. Może to być utrzymanie stałej pracy, rozwiązywanie problemów finansowych lub praca nad relacjami z innymi ludźmi.
Zespół Goodmana często pomaga członkom rodziny dojść do porozumienia. Wyjaśniają oni krewnym ADHD i przedstawiają pomysły, które pomogą wszystkim współpracować.
Hood, który ma obecnie 58 lat, twierdzi, że odpowiednie leki pomogły mu się uspokoić i lepiej skoncentrować. Jednak jeszcze większy wpływ miało wprowadzenie zmian w pracy. Porzucił pracę w centrum telefonicznym i został masażystą pracującym na pół etatu. Teraz spędza dni w bardziej zrelaksowanym otoczeniu, w którym jest mniej czynników rozpraszających i panuje ogólne poczucie spokoju.
