Stabilizacja rytmu okołodobowego związana z mniejszym ryzykiem samobójstwa w chorobie dwubiegunowej

Napisany przez Pauline Anderson

Jan 13, 2022 -- Terapia rytmu społecznego (SRT), która wykorzystuje strategie behawioralne do wspierania zdrowego snu i innych rutynowych czynności, jest związana z poprawą nastroju i zmniejszeniem ryzyka samobójstwa u młodych ludzi z zaburzeniem dwubiegunowym, sugerują wczesne badania.

Małe badanie wykazało również, że SRT jest zarówno wykonalne, jak i akceptowalne w tej populacji pacjentów.

Wyniki wykazały, że SRT, który był głównie dostarczany za pośrednictwem sesji telehealth, zaczął wykazywać wyniki około 6 tygodni w 12-tygodniowym programie, zauważają badacze.

"Poprawa regularności rytmów dobowych, takich jak sen, aktywność fizyczna i działania społeczne może być naprawdę solidna w poprawie zdrowia psychicznego, a nawet zmniejszeniu ryzyka samobójstwa", mówi badacz Hilary P. Blumberg, MD, John i Hope Furth Professor of Psychiatric Neuroscience w Yale School of Medicine.

Wyniki badań zostały opublikowane w grudniowym numerze The American Journal of Psychotherapy.

Wyzwalacz depresji i manii

Wcześniejsze badania wykazały, że niestabilne rytmy okołodobowe mogą wywoływać objawy depresyjne i maniakalne -- i są czynnikami ryzyka myśli i działań samobójczych. Chociaż interpersonalna i społeczna terapia rytmu (IPSRT) wykazała obietnicę u pacjentów z zaburzeniami nastroju, istnieje niewiele badań skupiających się tylko na aspekcie rytmu społecznego terapii.

Naukowcy zbadali jedynie SRT, zmodyfikowaną w celu stworzenia programu terapeutycznego skierowanego do nastolatków i młodych dorosłych.

Do badania włączono 13 osób (średnia wieku 20 lat) z zaburzeniem dwubiegunowym i wynikiem 15 lub więcej w Hamilton Depression Rating Scale (HDRS-29) i/lub wynikiem 12 lub więcej w Young Mania Rating Scale (YMRS). Byli oni zapisani do programu National Institute of Mental Health Brain Emotion Circuitry Targeted Self-Monitoring and Regulation Therapy (BE-SMART), który wymaga sesji MRI przy trzech wizytach osobistych, aby ocenić zmiany w mózgu z terapią. Wszyscy oprócz jednego pacjenta przyjmowali leki stabilizujące nastrój.

SRT była dostarczana w 12 cotygodniowych sesjach. Większość z nich odbywała się za pośrednictwem bezpiecznej platformy wideo. Trzy z nich przeprowadzono osobiście.

Pracując z terapeutą, pacjenci uczyli się, jak przestrzegać codziennej rutyny. Blumberg zauważa, że nie jest to tylko kwestia kładzenia się spać i wstawania o tej samej porze każdego dnia, ale także dokładny przegląd szczegółów wszystkich codziennych działań i rutyn, w tym z kim uczestnicy jedzą i kiedy, ich harmonogram ćwiczeń i zaangażowania społecznego.

Co tydzień uczestnicy wypełniali pięciopunktową wersję Metryki Rytmu Społecznego. Na zakończenie interwencji wypełniali również Kwestionariusz Satysfakcji Klienta (CSQ). Wyniki

CSQ mieści się w zakresie od 8 do 32, przy czym wyniki od 26 do 32 oznaczają "doskonałe" zadowolenie.

Ponadto uczestnicy i terapeuci wypełniali Inwentarz Przymierza Roboczego, który ocenia relację klient-terapeuta, pytając m.in. o stopień komfortu i szacunku.

Przed i po interwencji pacjenci zgłaszali regularność swoich rytmów społecznych za pomocą Krótkiej Skali Rytmu Społecznego (BSRS) oraz ryzyko zachowań samobójczych za pomocą podskali Skali Zwięzłego Monitorowania Ryzyka Zdrowotnego (CHRT).

Wysoka retencja, "doskonałe zadowolenie".

Wyniki pokazały, że 10 z 13 uczestników badania ukończyło wszystkie procedury. Satysfakcja z leczenia była doskonała.

Zarówno terapeuci jak i uczestnicy uzyskali wysokie wyniki we wszystkich aspektach skali Inwentarza Sojuszu Roboczego.

"Wysoka retencja w leczeniu, doskonałe zadowolenie klienta i silne wyniki w zakresie sojuszu roboczego wspierają wykonalność i akceptowalność tej interwencji dla nastolatków i młodych dorosłych z zaburzeniem dwubiegunowym" - piszą badacze.

Uczestnicy wykazali znaczącą poprawę w zakresie regularności rytmu społecznego oraz zmniejszenie objawów depresji i manii, a także skłonności do samobójstwa. Wielkość efektu była w zakresie umiarkowanym do wysokiego.

W połowie terapii nastąpiła znaczna poprawa w zakresie regularności rytmu społecznego i skłonności do samobójstw oraz zmniejszenie depresji na poziomie trendu, co sugeruje możliwość uzyskania wczesnych korzyści.

Blumberg zauważa, że trudno jest znaleźć terapię, która pomaga zarówno w objawach depresji, jak i manii. "Lek przeciwdepresyjny może zmniejszyć depresję, ale czasami może pogorszyć objawy maniakalne" - mówi.

Wpływ na emocjonalne obwody mózgu?

Związek między poprawą regularności rytmów społecznych a zmniejszeniem skłonności do samobójstwa utrzymywał się nawet po kontroli zmian objawów nastroju.

"Ryzyko samobójstwa było zmniejszone nie tylko dlatego, że badani mieli mniejszą depresję. Jest coś w regularności rytmów, co może zmniejszyć ryzyko samobójstwa" - mówi Blumberg.

Recenzenci zauważają, że SRT podawane zdalnie poprawia dostępność i że ta interwencja "dobrze nadaje się do przyszłości dostarczania psychoterapii, która niewątpliwie będzie obejmować zdalne dostarczanie leczenia."

Zauważają również, że mała liczba pacjentów w badaniu oznacza, że wyniki powinny być interpretowane ostrożnie.

Naukowcy mają teraz wczesne wyniki z komponentu badania, jakim jest skanowanie mózgu. "Wstępne ustalenia sugerują, że interwencja wydaje się korzystna dla emocjonalnych obwodów mózgowych" - mówi Blumberg.

"Obiecujące wyniki

Michael Thase, MD, profesor psychiatrii na University of Pennsylvania Perelman School of Medicine, pochwalił badanie.

"To bardzo, bardzo obiecujące wstępne badanie, ponieważ mimo braku grupy kontrolnej, pokazuje, że uczestnikom podobał się program, większość go ukończyła, a przeciętnie ludziom poprawił się stan zdrowia" - mówi Thase, który nie był zaangażowany w badania.

Terapia może być szczególnie korzystna dla młodych pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym, którzy już przez sam swój wiek doświadczają zakłóceń w stylu życia, mówi Thase. Wyniki poprzednich badań nad terapią u dorosłych pokazały, że "prawdopodobnie połowa dorosłych nie przyjęła jej", mówi.

Jednak w tym nowym badaniu również nie wszyscy skorzystali, ponieważ niektórzy odpadli. "Żadna forma interwencji nie jest odpowiednia dla wszystkich" - mówi.

Badanie było wspierane przez granty z Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego, AIM Youth Mental Health Foundation, Klingenstein Third Generation Foundation, American Foundation for Suicide Prevention, International Bipolar Foundation, MQ Brighter Futures Program, For the Love of Travis Foundation oraz John and Hope Furth Endowment. Blumberg i Thase nie zgłaszają żadnych istotnych związków finansowych.