Czy cisza została przerwana?

30 lat po powstaniu centrów kryzysowych ds. gwałtu, kobiety są wysłuchiwane.

Napisane przez redaktorów doctor Z archiwum doctor

27 marca 2000 roku (Berkeley, Kalifornia) -- Więcej niż raz na minutę, 78 razy na godzinę, 1,871 razy dziennie, dziewczęta i kobiety w Ameryce są gwałcone.

Kiedy to traumatyczne wydarzenie przytrafi się kobiecie w pobliżu Duke University Medical Center w Durham, N.C., teraz zostanie oszczędzone jej jaskrawe światło ostrego dyżuru.

Zamiast tego, podczas gdy będzie przechodzić przez niezbędną opiekę medyczną, zbieranie dowodów i przesłuchania przez policję, zostanie otoczona opieką w delikatnie oświetlonym pokoju z wygodnymi meblami i pastelowo pomalowanymi ścianami.

Zespół personelu medycznego - w tym specjalnie wyszkolone pielęgniarki, które zbierają dowody przy użyciu najnowocześniejszego sprzętu - wykona to, co musi, ale także zwróci baczną uwagę na potrzeby emocjonalne ocalałej, niezależnie od tego, czy ma 15 czy 45 lat. Zapewnione zostanie pełne spektrum opieki, od wyszkolonych doradców po praktyczne udogodnienia, takie jak świeża odzież i przybory toaletowe.

Wiele się zmieniło od czasu, gdy 30 lat temu powstały pierwsze centra kryzysowe dla ofiar gwałtów, w następstwie ruchu "Break the Silence", który rozpoczął się w Nowym Jorku. Przesłanie było głębokie i mocne, mówi Marybeth Carter z California Coalition Against Sexual Assault (CALCASA): Gwałt dotyka nas wszystkich, a ty nie jesteś sama.

Z tego wczesnego ruchu powstały pierwsze gorące linie, obsługiwane początkowo przez nieprzeszkolonych wolontariuszy. W 1974 roku, zdając sobie sprawę, że zgwałcone kobiety nie mają gdzie zwrócić się o pomoc, Gail Abarbanel założyła Rape Treatment Center w Santa Monica, Calif.

Specjalistyczna opieka w następstwie napaści

Jesienią tego roku, kiedy otwarto specjalnie zaprojektowany ośrodek w Duke, dołączył on do ogólnokrajowego trendu w kierunku łagodniejszej, wyspecjalizowanej i bardziej skutecznej terapii po napaści. Ośrodek, podobnie jak inne w całym kraju, został świadomie zaprojektowany jako bezpieczne, spokojne miejsce, gdzie pacjentom, którzy doznali urazu seksualnego, można zaoferować coś więcej niż tylko doraźną pomoc medyczną.

Istnieje coraz więcej dowodów na to, że wczesna interwencja i natychmiastowe doradztwo przyspiesza powrót do zdrowia osoby, która przeżyła gwałt. W każdym stanie istnieją programy Coalitions Against Sexual Assault (CASA), które wspierają centra kryzysowe i klientów, którym służą. W większości stanów istnieją Zespoły Reagowania na Ataki Seksualne (Sexual Assault Response Teams - SART), składające się ze specjalnie wyszkolonych prawników, lekarzy i doradców oraz współpracujących z nimi adwokatów.

Zespoły takie oferują dziś rutynowo porady dotyczące chorób przenoszonych drogą płciową, HIV, ciąży, infekcji i innych zagrożeń. Zazwyczaj mają pod ręką pigułkę "morning-after", jak również inne zabiegi i leki dla konkretnych potrzeb medycznych. Przeszkoleni doradcy są pod ręką 24 godziny na dobę. Niektóre instytucje, takie jak Stuart House w Santa Monica, mają specjalne usługi tylko dla dzieci, które zostały zgwałcone.

Postępy w opiece psychologicznej

Badania podkreślają głęboką i złożoną traumę, jakiej doświadczają ofiary gwałtu. Badania finansowane przez National Institute of Drug Abuse wykazały na początku lat 90-tych, że osoby, które przeżyły gwałt, były w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia szerokiego wachlarza problemów psychicznych, od prób samobójczych, przez zwiększone nadużywanie narkotyków i alkoholu, po duże epizody depresyjne.

Zespół stresu pourazowego, wyniszczający stan powstający po traumie takiej jak walka, jest obecnie uznawany za powszechną konsekwencję gwałtu, powiedziała Ivonne Zarate, koordynatorka edukacyjna Santa Barbara Rape Crisis Center. Zarate zauważyła, że forma tego zaburzenia - zwana zespołem traumy gwałtu (RTS) - dotyka w pewnym momencie życia jedną trzecią osób, które zostały zgwałcone.

Na szczęście, adwokaci i doradcy w wielu pokojach urazu gwałtu są przeszkoleni w rozpoznawaniu fizycznych, psychicznych i behawioralnych reakcji na stres, które towarzyszą RTS i mogą wcześnie zająć się problemem. Małżonkowie, dzieci, kochankowie i przyjaciele mogą być również znacząco dotknięci przez ocalałą z gwałtu. Większość centrów kryzysowych zapewnia bezpłatne porady dla wszystkich osób z jej otoczenia.

Mimo tych innowacji, większość ludzi przechodzi jednak przez szczeliny. Według badań Departamentu Sprawiedliwości USA, tylko około 16% ofiar gwałtu - w każdym wieku - zgłasza przestępstwo w pierwszej kolejności. Ogólnie rzecz biorąc, mówi Marybeth Carter, przesłanie wciąż musi dotrzeć do społeczności, do rodziców, do lekarzy: Gwałt może zdarzyć się każdemu, wszędzie -- a kiedy już się zdarzy, kompleksowa opieka jest koniecznością.

Jolie Ann Bales jest adwokatem z Berkeley w Kalifornii. Pisała dla wielu publikacji prawniczych i biznesowych.