Dyplomatyczny przewodnik dla dziadków

Dziadkowie odgrywają pewną rolę w życiu swoich wnuków, ale jaka dokładnie jest ta rola? Pozwól swoim dorosłym dzieciom przejąć inicjatywę i omów z nimi swoje oczekiwania.

Written by Leanna Skarnulis Reviewed by Ann Edmundson,?MD,?PhD Z archiwum lekarza

Zostanie dziadkiem zmienia wszystko. W parze z nieporównywalną radością idzie niepewność, co do miejsca, w którym się znajdujesz. Twoja rola - nie zawsze doceniana przez społeczeństwo - jest niezwykle ważna w kształtowaniu życia wnuka. Ty i rodzice chcecie tego, co najlepsze dla dziecka. Ale odkrywasz, że nie zawsze dzielicie te same zwyczaje i język. Wkroczyłeś do ich świata, czując się czasem jak zagraniczny ambasador. To, czego potrzebujesz, to przewodnik dyplomatyczny.

Pamiętaj, kto tu rządzi

Dziadkowie muszą pamiętać, że to ich dzieci są odpowiedzialne za wychowanie wnuków. "Istnieje cienka granica pomiędzy okazywaniem zainteresowania, zaangażowaniem, wyrażaniem swoich życzeń i potrzeb, a byciem po prostu zbyt natarczywym" - mówi Susan V. Bosak, przewodnicząca Legacy Project w Waszyngtonie, która posiada zasoby internetowe dla dziadków, rodziców i dzieci. Prowadzi ona również warsztaty Grandparent Connection. "Z pewnością znajdą się rzeczy, które zrobiłbyś inaczej, ale zaakceptuj decyzje rodziców z uśmiechem i wdziękiem".

Wraz z pojawieniem się drugiego wnuka w Denver cztery lata temu, Andrea Gross i jej mąż, Irv Green, przenieśli się tam z Asheville, N.C. na prośbę syna i synowej. Gross opowiada doktorowi: "Nie krytykuję. Miałam swoją kolej na wychowywanie dzieci. To jest kolej mojego syna. Czasami doprowadza mnie do szału, jak w pośpiechu, gdy dzieci nie mogą się zabawić dłużej niż 30 sekund i się nudzą. To w porządku, że się nudzą. Ale to jest jego kolej. Dopóki jestem przekonany, że on i jego żona położyliby się przed nadjeżdżającym pociągiem, żeby zapewnić tym dzieciom bezpieczeństwo, a tak by było, to tylko to się liczy."

Co robić, gdy oczekiwania spotykają się z rzeczywistością

Gross jest byłą nauczycielką przedszkola i pierwszej klasy, która chętnie uczyła swoje wnuki. "Uwielbiam te grupy wiekowe. Zbierałam różne rzeczy do nauki w Goodwill. Przejechałam pół Denver i wydałam 25 dolarów na Judy Clock, w którym dzieci obracają koła zębate i uczą się mówić czas." W końcu zdała sobie sprawę, że jej wnuki nie były w pobliżu wystarczająco długo lub wystarczająco często, aby mogła je skutecznie uczyć. To, czego chciały, to żeby grała z nimi w gry, kolorowała i rysowała. "Uczenie nie jest już moją rolą. Poza tym kupowałam zabawki edukacyjne zamiast słodyczy. Teraz kupuję cukierki i wszyscy są szczęśliwsi".

Dotknij swojej przeszłości

Pamiętasz swoje relacje z rodzicami i teściami, kiedy byłeś młodym rodzicem? Te doświadczenia dostarczyły nam lekcji, które mogą wpłynąć na nasz styl dziadkowania na dobre i na złe. Może twoja matka miała zwyczaj dawania dziecku smakołyków po tym, jak powiedziałeś "nie", a ty przyrzekłeś sobie, że nigdy nie będziesz podważał autorytetu swojej córki przy swoim wnuku. Mądra decyzja. Ale co jeśli twoi rodzice zaskoczyli twoje dziecko jego pierwszym rowerem, a ty robisz to samo, nie wiedząc, że twój syn uważa, że jego dziecko jest za małe na rower? Najpierw zadaj pytania, zanim założysz, że to, czego ty chcesz dla swojego wnuka, jest tym, czego chcą jego rodzice.

Podobnie, twoje relacje z dziadkami prawdopodobnie znacznie różnią się od tych, których chcesz, aby doświadczyły twoje wnuki. Dzisiejsza babcia częściej jeździ z wnukami na łyżwach niż piecze ciasteczka, a dziadek może bardziej lubić gry wideo niż wędkowanie.

W latach po II wojnie światowej nastąpiło rozproszenie rodzin wielodzietnych i początek nowej instytucji: rodziny nuklearnej. Mama i tata byli wszystkim i wszystkimi. "Czterdzieści lat temu dziadkowie byli postrzegani niemal jako 'dodatek', rola, która nie jest niezbędna do funkcjonowania 'nowoczesnej' rodziny lub wzrostu i rozwoju dzieci" - mówi Bosak, autorka książki How To Build the Grandma Connection. "Dziadkowie obawiali się 'wtrącania się' w życie swoich dzieci". Mówi, że dzisiejsze rodziny są pod coraz większym stresem, a dziadkowie są często tymi, którzy ratują dzień. "Nowe badania pokazują, że dziadkowie rzeczywiście są znaczący w życiu swoich wnuków, ale nie ma jasno określonych oczekiwań i ról. Dziadkowie coraz częściej odgrywają ważną i często nierozpoznaną rolę w funkcjonowaniu współczesnej rodziny. Relacje negocjowane są na zasadzie "rodzina po rodzinie, jednostka po jednostce"." Uznaj się za pioniera XXI wieku.

Dziadkowie nie powinni konkurować o dostęp do wnuków

Osobowość, geografia i dostępny czas to tylko kilka czynników w skomplikowanej kwestii równoważenia dostępu dziadków do wnuków. "Najtrudniejsze jest upewnienie się, że wszystkie wnuki wiedzą, że są kochane przez wszystkich dziadków" - mówi Bosak.

Opisuje ona pewną grupę dziadków, którzy czuli się wykluczeni. Wynegocjowali z rodzicami nową tradycję. W wieku 9 lat każde dziecko miało prawo do specjalnej dwutygodniowej letniej wizyty u dziadków. "Stało się to czymś, na co wszystkie dzieci czekały z niecierpliwością, niemal rytuałem 'dojrzewania', przez który dziadkowie pomagali przeprowadzić wnuki".

W innej rodzinie, jeden zestaw dziadków miał pretensje, że wnuki spędzały każde lato w domku innych dziadków. Usiedli więc wszyscy, by porozmawiać. "Rodzice niedawno się rozwiedli i uznali, że dzieci potrzebują stabilności i wspomnień związanych z latami w domku" - mówi Bosak. "Uzgodniono, że dziadkowie, którzy czuli się pominięci, będą zabierać wnuki w czasie świąt Bożego Narodzenia i przerwy wiosennej na krótkie wycieczki".

Rozpieszczać dziecko

Rozpieszczanie wnuków trochę to dobra rzecz, mówi Bosak. "Być może nie byliście w stanie spędzać z dziećmi tyle czasu, ile chcieliście, kiedy były małe, a posiadanie wnuków to jak druga szansa. Dzieci wiedzą, że przebywanie z Tobą jest wyjątkowe i nie oczekują, że reszta świata będzie je tak traktować, więc nie jest to tak naprawdę rozpieszczanie. Jest to rodzaj pozytywnej uwagi, która buduje poczucie własnej wartości i pomaga dzieciom oprzeć się presji rówieśników, gdy stają się starsze."

Nikt nie może cię wykorzystywać bez twojej zgody

Czujesz, że przeszłaś na emeryturę, by zrobić nową karierę opiekunki do dzieci? Jeśli odkładasz własne życie na później i masz pretensje do każdej minuty, wnuki prawdopodobnie nie widzą cię w najlepszym wydaniu. Nadszedł czas, aby porozmawiać z rodzicami. Jeszcze lepiej, porozmawiaj o oczekiwaniach, zanim dziecko się urodzi, mówi Bosak. "Jak bardzo zaangażowani chcą być dziadkowie? Jak bardzo zaangażowani są rodzice, którzy chcą, aby dziadkowie byli? Zobacz, czy możesz zacząć na tej samej stronie, i utrzymać linie komunikacyjne otwarte w miarę rozwoju wnuków i relacji."

Gross rzadko odrzuca okazję do opieki nad dziećmi, ale jednocześnie jest zajęta swoją pracą jako osobisty historyk. Ona i jej mąż są właścicielami Legacy Prose, usługi, która zmienia osobiste narracje w pamiętniki w książkach i filmach. "Powiedziałam mojej synowej, że jeśli będzie nagły wypadek, rzucę wszystko, bo nie ma dla mnie nic ważniejszego niż ty i te dzieci. Ale jeśli wolisz po prostu zabrać jedno dziecko do lekarza i nie ciągnąć drugiego, mogę powiedzieć 'nie'".

Arthur Kornhaber, MD, jest psychiatrą, badaczem, założycielem i prezesem The Foundation for Grandparenting w Ojai, Calif. oraz autorem kilku książek na temat relacji międzypokoleniowych. Należą do nich The Grandparent Guide, dla dziadków, i The Grandparent Solution, dla rodziców. Na stronie internetowej fundacji Kornhaber wymienia 20 pytań, które mają pomóc dziadkom zrozumieć i zdefiniować ich rolę. Wśród nich jest siedem pytań dotyczących pośredniej relacji, jaką masz z wnukiem w wyniku wspierania rodziców:

• Czy rozmawiałeś z rodzicami o tym, jakim dziadkiem chcieliby, abyś był dla ich dziecka?

• Jak możesz być dla nich wsparciem?

• Czy powiedziałeś im, jakim chciałbyś być dziadkiem?

• Czy potrafisz się z nimi otwarcie i swobodnie porozumiewać?

• Czy potrafisz słuchać tego, co mówią z otwartym umysłem?

• Czy podejmujesz wysiłek, aby być na bieżąco z rodzicami i wnukami, znać świat, w którym żyją?

• Czy Twoje rady są dobrze odbierane?

Są to pytania, do których warto od czasu do czasu powrócić. Wnuki stają się starsze, rodzice się rozwodzą, zmienia się Twoja sytuacja finansowa - wiele czynników będzie miało wpływ na te relacje, a Twoja rola będzie się zmieniać w zależności od potrzeb rodziny i Twoich możliwości.

Bosak mówi, że jeśli jest jedna rzecz, którą chciałaby przekazać rodzicom i dziadkom, to brzmi ona: "Jeśli masz wątpliwości, słuchaj". Dobre słuchanie wymaga empatii, umiejętności i samokontroli. Dziadkowie mogą przejąć rolę lidera w swojej rodzinie, demonstrując i modelując umiejętności skutecznego słuchania, aby radzić sobie z nieuniknionymi problemami rodzinnymi i różnicami perspektyw, które się pojawiają. Nie należy spieszyć się z radami, komentarzami czy rozwiązaniami, nawet jeśli wydają się one oczywiste. Nie krytykuj, nie moralizuj i nie psychoanalizuj. Nie pozwól, aby słowa przepełnione emocjami rzucały się na Ciebie. Skup swoją uwagę na centralnych ideach i uczuciach".

Jeśli budowanie i podtrzymywanie tych bliskich relacji wydaje się skomplikowane, to znaczy, że jest. Ale Bosak twierdzi, że wszystko to jest warte zachodu, że relacje międzypokoleniowe są niezwykle ważne. "Dzięki nim czujemy się połączeni nie tylko ze sobą, ale z czymś większym, z biegiem życia, z przeszłością i przyszłością. Trzeba chcieć pokonywać przeszkody, bo widzimy, że w grę wchodzi coś większego i ważniejszego."