Długi COVID może kosztować gospodarkę biliony, przewidują eksperci
Uwaga redaktora: Znajdź najnowsze wiadomości i wskazówki dotyczące Long COVID w Medscape's Long COVID Resource Center.
Wrzesień 28, 2022 - Long COVID prawdopodobnie będzie kosztować gospodarkę Stanów Zjednoczonych biliony dolarów i prawie na pewno wpłynie na wiele branż, od restauracji walczących o zastąpienie pracowników o niskich zarobkach, do linii lotniczych walczących o zastąpienie załogi, do przepełnionych szpitali, przewidują eksperci.
"Jest wiele do zrobienia, aby zrozumieć, co trzeba zrobić, aby umożliwić osobom niepełnosprawnym większy udział w gospodarce", mówi Katie Bach, starszy współpracownik z Brookings Institution i autor badania badającego długi wpływ COVID na rynek pracy.
Dane z czerwca 2022 r. z CDC pokazują, że spośród 40% dorosłych Amerykanów, którzy zarazili się COVID-19, prawie 1 na 5 nadal ma objawy długiego COVID. To daje 1 na 13, czyli 7,5%, całej dorosłej populacji USA.
Opierając się na danych CDC, Bach szacuje w swoim raporcie z sierpnia 2022 r., że aż 4 miliony Amerykanów w wieku produkcyjnym jest zbyt chorych z długimi objawami COVID, aby wykonywać swoją pracę. To działa do aż 230 miliardów dolarów w utraconych zarobków, lub prawie 1 procent PKB Stanów Zjednoczonych.
"To jest wielka sprawa", mówi. "Mówimy o potencjalnie setkach miliardów dolarów rocznie i że jest to wystarczająco duże, aby mieć wymierny wpływ na rynek pracy".
Inne źródła sugerowały niższe liczby, ale wnioski są takie same: Long COVID jest pilną kwestią, która będzie kosztować dziesiątki miliardów dolarów rocznie w samych utraconych zarobkach, mówi Bach. Ale to nie tylko utracone dochody dla pracowników. Istnieje koszt dla przedsiębiorstw i społeczeństwa.
Przez cały czas trwania pandemii, paraliżująca siła COVID-19 była odczuwalna w wielu branżach. Chociaż biznes znów się ożywił, niedobory kadrowe pozostają wyzwaniem. Na niektórych lotniskach tego lata pasażerowie spędzili godziny w kolejkach do kontroli bezpieczeństwa, utknęli na kilka dni, ponieważ loty zostały odwołane, przebukowane i ponownie odwołane w krótkim czasie, a także czekali tygodniami na zagubiony bagaż. Restauracje musiały skrócić swoje godziny pracy. Osoby szukające opieki medycznej czekały dłużej niż zwykle na oddziałach ratunkowych i w klinikach pilnej opieki. Niektóre ostre dyżury zostały tymczasowo zamknięte.
Te wyzwania zostały przypisane częściowo "wielkiej rezygnacji", a częściowo dlatego, że tak wielu zakażonych pracowników było poza domem, zwłaszcza podczas fal Omicron. Jednak coraz częściej ekonomiści i pracownicy służby zdrowia martwią się o wpływ długiego COVID na pracodawców i szerszą gospodarkę.
Doktor David Cutler, profesor ekonomii na Uniwersytecie Harvarda, uważa, że całkowita strata ekonomiczna może wynieść nawet 3,7 biliona dolarów, biorąc pod uwagę utraconą jakość życia, koszty utraconych zarobków i wyższe wydatki na opiekę medyczną. Jego szacunki są o ponad bilion dolarów wyższe niż poprzednia prognoza, którą wraz z kolegą ekonomistą dr Lawrencem Summersem sporządzili w 2020 roku. Powód? Długi COVID.
"Wyższe oszacowanie jest w dużej mierze wynikiem większego rozpowszechnienia długiego COVID, niż przypuszczaliśmy w tym czasie", napisał Cutler w artykule wydanym w lipcu.
"Istnieje około 10 razy więcej osób z długim COVID niż zmarło na COVID. Ponieważ długi COVID jest tak nowy, nie ma pewności co do wszystkich liczb związanych z obliczeniami. Mimo to, podane tu koszty są konserwatywne, oparte jedynie na dotychczasowych przypadkach."
W raporcie Bacha Brookings prognozuje, że jeśli powrót do zdrowia po długim COVID nie przyspieszy, a populacja Amerykanów z długim COVID będzie rosła o 10% rocznie, roczny koszt samych utraconych zarobków może osiągnąć pół biliona dolarów w ciągu dekady.
Tymczasem dokument roboczy National Bureau of Economic Research stwierdził, że pracownicy, którzy opuścili cały tydzień pracy z powodu prawdopodobnych chorób COVID-19, mieli o około 7 punktów procentowych mniejsze szanse na pracę rok później, w porównaniu z tymi, którzy nie opuścili pracy z powodów zdrowotnych.
"Nie tylko jednostki z długim COVID cierpią z tego powodu. Ma to wpływ na ich rodziny, źródła utrzymania i gospodarkę w skali globalnej. Więc musimy podnieść świadomość o tych efektach falowania", mówi Linda Geng, MD, kliniczny asystent profesora medycyny z Stanford University's Primary Care and Population Health.
"Myślę, że trudno jest społeczeństwu uchwycić ... i zrozumieć skalę tego kryzysu zdrowia publicznego".
Wyniszczające zmęczenie
Długi COVID jest z grubsza zdefiniowany; CDC definiuje go jako objawy, które utrzymują się 3 lub więcej miesięcy po tym, jak pacjent po raz pierwszy złapał wirusa.
Objawy są różne i obejmują głębokie zmęczenie i problemy z mózgiem.
"To nowy stopień ekstremalnego i wyniszczającego zmęczenia i wyczerpania, do punktu, w którym nie można wykonywać codziennych zadań", mówi Geng, który jest również współdyrektorem Stanford's Post-Acute COVID-19 Syndrome Clinic.
"Ludzie mogą być tak osłabieni, że nie mogą nawet wykonywać podstawowych rzeczy, takich jak czynności życia codziennego, nie mówiąc już o wykonywaniu swojej pracy, zwłaszcza jeśli jest ona wymagająca fizycznie lub psychicznie".
Pacjenci mogą również mieć post-exertional malaise, gdzie czują się szczególnie źle i objawy pogarszają się, gdy wysilają się fizycznie lub psychicznie, mówi Geng. Potęgowanie problemu dla wielu długich pacjentów COVID jest ich problemy z uzyskaniem spokojnego snu. Osoby z mgłą mózgową mają problemy z pamięcią, przetwarzaniem informacji, koncentracją, dezorientacją, popełnianiem błędów i wielozadaniowością. Ból jest kolejnym osłabiającym objawem, który może zakłócić codzienne życie i zdolność do pracy.
Nawet osoby ze stosunkowo łagodnymi infekcjami mogą skończyć z długim COVID, mówi Geng, zauważając, że wielu pacjentów w klinice Stanford nigdy nie było hospitalizowanych z ich początkowymi infekcjami. Chociaż istniejące badania i doświadczenie kliniczne Geng wskazują, że długi COVID może wystąpić w każdym wieku, najczęściej widzi ona pacjentów w wieku od 20 do 60 lat, ze średnią wieku 40 lat - ludzi w najlepszym wieku produkcyjnym.
Jason Furman, PhD, były doradca ekonomiczny Białego Domu, który jest teraz profesorem na Uniwersytecie Harvarda, zauważył w sierpniu, że wskaźnik uczestnictwa w sile roboczej był znacznie poniżej tego, co można wyjaśnić przez standardowe zmiany demograficzne, takie jak starzenie się populacji, ze spadkiem widocznym we wszystkich grupach wiekowych. Furman nie spekuluje na temat przyczyn tego stanu rzeczy, ale inni już tak.
"Jesteśmy pesymistami: zarówno starzenie się populacji, jak i wpływ długiego COVID implikują, że współczynnik aktywności zawodowej będzie powoli wracał do poziomu sprzed pandemii" - napisali w nocie badawczej Anna Wong, Yelena Shulyatyeva, Andrew Husby i Eliza Winger, ekonomiści z Bloomberg Economics.
Polityka wspierająca
Istnieją pewne dowody na to, że szczepienie zmniejsza ryzyko długiego COVID, ale nie całkowicie, a jest zbyt wcześnie, aby stwierdzić, czy powtarzające się infekcje zwiększają ryzyko długiego COVID. Nie ma też ostatecznych danych na temat tego, jak szybko lub jak wiele osób zdrowieje. Ekonomiści często zakładają, że ci z długim COVID odzyskają w pewnym momencie, zauważył Bach, ale ona jest ostrożna, aby nie robić założeń.
"Jeśli ludzie nie odzyskują zdrowia, to ta grupa wciąż się powiększa" - mówi. "Wciąż dodajemy, a jeśli ludzie nie wychodzą z tej grupy, to staje się to coraz większym problemem".
Na razie liczba nowych osób zdiagnozowanych z długim COVID wydaje się spowalniać, mówi Bach, ale dopiero okaże się, czy trend ten może się utrzymać.
"Jeśli ludzie są upośledzeni dłużej niż myślimy i jeśli upośledzenie okazuje się być poważne, wtedy możemy mieć wiele osób, które potrzebują usług, takich jak ubezpieczenie od niepełnosprawności", mówi Cutler.
"To może stanowić naprawdę duże obciążenie dla programów sektora publicznego i naszej zdolności do zaspokojenia tych potrzeb".
Polityki, które wspierają badania i prace kliniczne niezbędne do zapobiegania i leczenia długiego COVID są kluczowe, mówią eksperci.
"Dla mnie jest to największy imperatyw ekonomiczny, nie mówiąc o ludzkim cierpieniu", mówi Bach.
Pracodawcy również odgrywają rolę, a eksperci twierdzą, że istnieje szereg udogodnień, które firmy powinny rozważyć. Co się dzieje, gdy pracownik ma długi COVID? Czy można wprowadzić udogodnienia, które pozwolą mu kontynuować produktywną pracę? Jeśli spędza dużo czasu na dojazdach, czy może pracować w domu? Co pracodawcy mogą zrobić, aby członkowie rodziny nie musieli rezygnować z pracy, aby opiekować się bliskimi z długim COVID?
Ubezpieczenie od niepełnosprawności
Aby być pewnym, jest jeden element układanki, który nie do końca pasuje, według Cutlera i Bacha. Nie ma jeszcze oznak dużego wzrostu liczby federalnych wniosków o ubezpieczenie od niepełnosprawności i nikt do końca nie wie dlaczego. Publicznie dostępne dane rządowe pokazują, że aplikacje online faktycznie spadły o około 4% każdego roku w latach 2019-2021. Wnioski w 2022 roku wydają się na dobrej drodze, aby pozostać nieco poniżej poziomów sprzed pandemii.
Aby zakwalifikować się do ubezpieczenia Social Security Disability Insurance (SSDI), ludzie muszą mieć niepełnosprawność, która trwa co najmniej rok.
"Jeśli jesteś niepełnosprawny z długim COVID, kto wie, prawda? Nie wiesz", mówi Bach. "Dwa z najbardziej dominujących objawów długiego COVID to zmęczenie i mgła mózgowa. Więc, słyszałem od ludzi, że proces przechodzenia przez aplikację SSDI jest naprawdę trudny."
Niektórzy pacjenci z długim COVID powiedzieli Bachowi, że po prostu założyli, że nie dostaną SSDI i nawet nie zawracali sobie głowy aplikowaniem. Podkreśliła, że pracujący Amerykanie z wyniszczającym długim COVID powinni być świadomi, że ich stan jest chroniony przez Americans with Disabilities Act. Ale wyzwaniem, opartym na wytycznych wydanych przez rząd, jest to, że nie wszystkie przypadki długiego COVID kwalifikują się jako niepełnosprawność i że konieczne są indywidualne oceny.
Chociaż potrzeba więcej danych na temat COVID, Bach uważa, że jest wystarczająco dużo informacji dla decydentów, aby zająć się tą sprawą bardziej agresywnie. Wskazała na 1,15 miliarda dolarów finansowania, które Kongres przeznaczył dla Narodowych Instytutów Zdrowia w ciągu 4 lat na wsparcie badań nad długoterminowymi skutkami zdrowotnymi COVID-19.
"Teraz, 250 milionów dolarów rocznie brzmi jak dużo pieniędzy, dopóki nie zaczniesz mówić o kosztach utraconych zarobków - po prostu utraconych zarobków", mówi Bach.
"To nie jest stracona produktywność. To nie jest koszt ludzi, których członkowie rodziny są chorzy. Którzy muszą zmniejszyć swój własny udział w sile roboczej. To nie są koszty leczenia. Nagle 250 milionów dolarów nie brzmi naprawdę jak tak dużo".
