Wzrost liczby eksmisji zagrożeniem dla zdrowia
By Jillian Mock
21 września, 2022 -- Eksmisja jest kryzysem mieszkaniowym i finansowym - i kryzysem zdrowotnym w tworzeniu.
Rodziny w całym kraju czują finansowy ścisk. Czynsze rosną, a inflacja zwiększyła ceny, cóż, wszystkiego. Tymczasem moratorium na eksmisje związane z pandemią, które nałożyło CDC, zostało uchylone w sierpniu 2021 r., a stanowe zakazy eksmisji zakończyły się. W rezultacie liczba eksmisji w dużej części kraju osiągnęła poziom niewidziany od czasów sprzed epidemii koronawirusa.
Stabilne warunki mieszkaniowe są kluczowe dla dobrego zdrowia. Badania wykazują, że eksmisja wiąże się z szeregiem złych wyników zdrowotnych, utratą dostępu do opieki medycznej i błędnym kołem złego stanu zdrowia. Jednak lekarze i system opieki zdrowotnej mogą podjąć kroki w celu zmniejszenia szkód poprzez wspieranie pacjentów stojących w obliczu eksmisji i braku bezpieczeństwa mieszkaniowego.
"Mieszkanie jest fundamentem, na którym opiera się wszystko inne, jeśli chodzi o nasze zdrowie" - mówi dr Kathryn Leifheit, epidemiolog społeczny i adiunkt pediatrii w UCLA David Geffen School of Medicine. "Ale wiemy również, że wskaźniki braku bezpieczeństwa mieszkaniowego w Stanach Zjednoczonych, a ogólnie w krajach o wysokim dochodzie, są naprawdę wysokie".
Eksmisja jest również problemem równości zdrowotnej.
"Ludzie, którzy są najbardziej narażeni na eksmisję lub doświadczają braku bezpieczeństwa mieszkaniowego, to samotne czarne kobiety z dziećmi" - mówi Leifheit. Rasowe i etniczne nierówności zdrowotne są już ogromnym problemem wśród tej grupy ludzi. Rosnące wskaźniki eksmisji grożą jedynie pogłębieniem tej różnicy" - mówi.
Podstawowy i najważniejszy
Mieszkalnictwo jest jednym z pięciu społecznych determinantów zdrowia, warunków ekonomicznych i społecznych, które wpływają na zdrowie jednostek i populacji. Wśród nich, "mieszkanie ma specjalny status w naszych umysłach jako najbardziej upstream i najbardziej fundamentalne," Leifheit mówi.
W ostatnich latach naukowcy zaczęli kwantyfikować bezpośrednie skutki eksmisji na zdrowie ludzi.
"To jest tak złożone i nie sądzę, że dokładna ścieżka jest jeszcze zmapowana, ponieważ tak trudno jest przeprowadzić te badania", mówi Karen Sheehan, MD, MPH, pediatra i profesor na Northwestern University Feinberg School of Medicine w Chicago. "Ale widzimy wiele związków między eksmisją i Foreclosures a słabym zdrowiem w prawie każdej domenie".
Jednym z głównych czynników napędzających te złe efekty zdrowotne jest stres. "Jeśli nie masz stabilnego mieszkania, to przyczynia się do stresu, a to ma konsekwencje w tak wielu różnych obszarach zdrowia", mówi Sheehan.
Badania powiązały niezliczone skutki zdrowotne z eksmisjami. Jedno z badań wykazało, że pacjenci, którzy zostali eksmitowani, są bardziej narażeni na hospitalizację w ciągu dwóch lat od eksmisji - mówi dr Gabriel Schwartz, epidemiolog społeczny i doktorant w programie badawczym Social Policies for Health Equity na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco. Badanie przeprowadzone w Szwecji wykazało, że szansa na śmierć z jakiegokolwiek powodu w najbliższym czasie była wyższa u osób, które zostały eksmitowane, niż u tych, które zachowały swoje domy.
Schwartz znalazł podobnie niepokojące wzorce w swoich własnych badaniach. Dzieci urodzone przez kobiety, które doświadczyły braku bezpieczeństwa mieszkaniowego w czasie ciąży, miały wyższy wskaźnik niskiej wagi urodzeniowej i/lub pobytów przy porodzie na oddziale intensywnej terapii noworodka lub na oddziale intensywnej terapii oraz dłuższych hospitalizacji.
Dzieci, które zostały eksmitowane w dzieciństwie wydają się mieć gorsze funkcje poznawcze w szkole podstawowej, krytycznym momencie, kiedy przygotowują się do późniejszej edukacji, mówi Schwartz. Odkrył on, że dzieci, które zostały eksmitowane w średnim dzieciństwie, miały wyniki niższe niż podobne dzieci, które nie zostały eksmitowane - odpowiednik aż pełnego roku szkoły.
Badanie opublikowane w tym miesiącu w czasopiśmie Pediatrics wykazało, że dzieci z rodzin, które doświadczyły eksmisji - formalnej lub innej - w ciągu ostatnich 5 lat, były o 43% bardziej narażone na zły lub zły stan zdrowia i były o 55% bardziej narażone na ryzyko rozwoju, według ich rodziców. Efekty te utrzymywały się po tym, jak badacze dostosowali czynniki takie jak dochody i trudności związane z mieszkaniem.
Eksmisja może i często prowadzi ludzi do przeludnionych lub niebezpiecznych warunków mieszkaniowych. Inne badanie wykazało, że niestabilność mieszkaniowa może zwiększyć ryzyko zarażenia się chorobą przenoszoną drogą płciową. A zatłoczone warunki życia, w których wiele osób znajduje się po eksmisji, czy to w schronisku, czy u rodziny lub przyjaciół, mogą zwiększyć ryzyko zachorowania na choroby zakaźne, takie jak COVID-19, ospa małpia i grypa, powiedział Schwartz.
Eksmisja została nawet powiązana z zatruciem ołowiem, prawdopodobnie dlatego, że posiadanie zapisu o eksmisji może ograniczyć możliwości mieszkaniowe rodzin, zmuszając je do kompromisu w kwestii jakości mieszkania lub sąsiedztwa, mówi Leifheit.
Upadek przez sieć bezpieczeństwa
Nagła przeprowadzka do nowego obszaru może utrudnić dotarcie do lekarzy lub zaplanowanie wizyt. "Widzimy, jak ludzie wypadają z tych naprawdę istotnych usług sieci bezpieczeństwa dokładnie w momencie, kiedy najbardziej ich potrzebują" - mówi Leifheit.
Pokrycie Medicaid może być zagrożone przez eksmisję. Odnowienie zapisów do Medicaid wymaga od rodzin ponownego potwierdzenia uprawnień poprzez formularz wysłany pocztą, mówi Leifheit. W Nowym Jorku, Schwartz i współpracownicy odkryli, że eksmisja była związana z 63% wyższymi szansami na utratę pokrycia Medicaid w porównaniu do demograficznie podobnych osób, które nie zostały eksmitowane. Odkryli również, że osoby, które zostały eksmitowane, realizowały mniej recept.
Wpływ eksmisji na zdrowie może stać się cykliczny. "Nie tylko eksmisja może być przyczyną słabego zdrowia, ale może być również konsekwencją" - mówi Schwartz.
Na przykład, ktoś, kto został eksmitowany, może stracić pokrycie Medicaid, nie być w stanie pójść do lekarza z drobnym problemem zdrowotnym, a w końcu mieć poważny kryzys zdrowotny, który wyląduje w szpitalu. To może spowodować jeszcze większą niestabilność finansową i zwiększyć trudności w znalezieniu stabilnego mieszkania. I tak proces się powtarza - mówi Schwartz.
Jak pomóc
Mieszkalnictwo to rozległa i drażliwa kwestia, ale lekarze i inni pracownicy służby zdrowia mogą wspierać pacjentów, którym grozi eksmisja.
Pierwszym krokiem jest świadomość, że pacjenci mogą być zagrożeni eksmisją, mówi Craig Evan Pollack, MD, lekarz chorób wewnętrznych i profesor w Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health w Baltimore. Kliniki powinny sprawdzać pacjentów pod kątem niepewności mieszkaniowej i eksmisji. Przewodniki istnieją jak przesiać dla społecznych determinantów zdrowia z wrażliwością, mówi.
Lekarze powinni być również świadomi zasobów mieszkaniowych i wsparcia społecznego w swojej społeczności, aby mogli kierować pacjentów do grup, które pomagają w uzyskaniu mieszkania, reprezentacji prawnej i innych usług, mówi Yogesh Shah, MD, MPH, główny oficer medyczny i wiceprezes ds. medycznych w Broadlawns Medical Center w Des Moines, IA.
Dla pacjentów stojących w obliczu kryzysu mieszkaniowego, Shah zaleca również przegląd listy leków pacjenta i uproszczenie jej tak bardzo, jak to możliwe. Priorytetowo należy traktować leki, które nie muszą być przyjmowane tak często, np. tylko raz dziennie, oraz leki, które nie wymagają specjalnego przechowywania, np. w niskiej temperaturze.
Świadczeniodawcy mogą przewidzieć, że pacjent nie będzie mógł wkrótce wrócić do kliniki. Bardziej kompleksowe badania mogą być wykonane, gdy pacjent jest tam, telemedycyna może być używana do wizyt kontrolnych, zamiast wizyt osobistych, a pacjenci powinni otrzymać papierową kopię swojej karty, powiedział Shah. Pacjenci, którzy mają do czynienia z eksmisją, mogą nie mieć dostępu do swoich informacji w formie cyfrowej lub mogą trafić do innej dzielnicy lub kliniki i potrzebują łatwego sposobu na podzielenie się swoją historią medyczną.
Instytucje opieki zdrowotnej mogą również odgrywać rolę. Podejście zespołowe, w którym pacjenci mają dostęp do pracowników socjalnych i dostawców innych niż lekarze, jest kluczowe dla wspierania pacjentów stojących w obliczu lub przechodzących przez niepewność mieszkaniową, powiedział Pollack.
Szpitale i instytucje opieki zdrowotnej powinny postrzegać usługi społeczne jako medycynę prewencyjną, mówi Shah. W ostatnich latach skupiono się na tym w Broadlawns Medical Center, szpitalu powiatowym, który obsługuje mniejszościową populację pacjentów, mówi.
"Co mogą zrobić systemy szpitalne? Co możemy zrobić w zakresie edukacji, transportu, odżywiania, mieszkalnictwa lub jego braku? Skupiamy się na inwestycjach w górę rzeki; jak możemy jako system szpitalny dotrzeć do społeczności, aby pomóc [pacjentom] w lepszej jakości życia?" mówi Shah.
