Utrata wagi może pomóc w zapobieganiu zapaleniu stawów kolanowych, wynika z badania
Lorraine L Janeczko, MPH
Sept. 20, 2022 -- Utrata wagi i obniżenie BMI może pomóc opóźnić, spowolnić, a nawet zapobiec pogorszeniu zwyrodnieniowego zapalenia stawów kolanowych, donosi duże badanie.
"Pokazaliśmy, że im więcej wagi, która jest stracona, tym większa pozorna korzyść dla zapobiegania lub opóźniania degradacji stawów kolanowych w chorobie zwyrodnieniowej stawów", starszy autor badania Amanda Sainsbury, PhD, profesor badań nad otyłością na Uniwersytecie Zachodniej Australii w Perth, mówi w wywiadzie.
Jako przykład, Sainsbury powiedział, że osoba, która waży 220 funtów i traci 22 "jest prawdopodobnie mieć podwójne korzyści" kogoś, kto traci 11 funtów.
W badaniu opublikowano w czasopiśmie "Arthritis & Rheumatology".
Z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych - zwaną również zużyciem stawów - amortyzująca chrząstka amortyzująca pomiędzy stawami zużywa się, a kości ocierają się o siebie bardziej, powodując sztywność, obrzęk i ból, który może ograniczać mobilność i prowadzić do niepełnosprawności.
Według CDC, choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęstszym rodzajem zapalenia stawów, występującym zazwyczaj w dłoniach, biodrach i kolanach. Choroba ta dotyka ponad 32,5 miliona dorosłych w Stanach Zjednoczonych, zazwyczaj osób powyżej 50 roku życia, ale może wystąpić również u młodych ludzi. Na chorobę zwyrodnieniową stawów nie ma lekarstwa, dlatego lekarze leczą jej objawy za pomocą fizykoterapii, leków, kul lub lasek, zabiegów chirurgicznych - a także zalecając zdrową dietę i utratę wagi, aby zmniejszyć nacisk na stawy, poprawić ich funkcjonowanie, złagodzić ból i spowolnić uszkodzenie stawów.
Aby zbadać, jak zmiany w BMI mogą wpływać na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych, zespół badawczy Sainsbury'ego przeanalizował zdjęcia rentgenowskie kolan dorosłych pacjentów, którzy wzięli udział w trzech niezależnych badaniach w Stanach Zjednoczonych i Holandii.
Podzielili zdjęcia kolan na dwie grupy: "kohortę występowania" 9 683 kolan od 5 774 osób, które na początku badania nie miały wad strukturalnych związanych z chorobą zwyrodnieniową stawów; oraz "kohortę progresji" 6 075 kolan od 3 988 osób miało.
Średnia wieku w obu grupach wynosiła około 60 lat, około 60% uczestników było kobietami, a ponad 80% było białych. Ale otyłość między grupami różniła się: około 1/3 członków grupy incydentalnej była otyła (zdefiniowana jako BMI 30 lub wyższy) w porównaniu do prawie połowy osób z grupy progresji.
Naukowcy przeanalizowali dane z trzech badań i stwierdzili, że zmiana BMI w ciągu 4-5 lat była pozytywnie związana zarówno z rozwojem, jak i pogorszeniem się wad strukturalnych stawu kolanowego, zwłaszcza stawów wewnętrznych.
Osoby o prawidłowej wadze również zauważyły korzyści
Osoby, które straciły 1 jednostkę BMI zmniejszyły swoje szanse na rozwój wad strukturalnych stawu kolanowego o 4,76%. Ci, którzy stracili 5 jednostek BMI - liczbę, która może spowodować przejście osoby do innej kategorii, np. z nadwagi do normalnej - zmniejszyli swoje szanse o 21,65%.
"Utrata wagi wyłania się jako odpowiednia strategia potencjalnie zapobiegająca i opóźniająca zwyrodnienie stawów kolanowych" - mówi główny autor badania Zübeyir Salis, BEng, doktorant w dziedzinie zdrowia publicznego na Uniwersytecie Nowej Południowej Walii w Kensington.
Dwóch ekspertów nie biorących udziału w badaniu z zadowoleniem przyjmuje jego wyniki
Eduardo Grunvald, MD, FACP, profesor medycyny i dyrektor medyczny Weight Management Program na UC San Diego, nazywa dużą próbę pochodzącą z trzech baz danych, długi czas obserwacji i analizę statystyczną mocnymi stronami badania.
Chciałby jednak wiedzieć, czy zmiany BMI przyczyniły się do zmian w kolanie, czy też odwrotnie. "Pogarszający się ból kolana u danej osoby może prowadzić do zmniejszenia aktywności fizycznej i ewentualnego zwiększenia BMI.
"Długoterminowe utrzymanie utraty wagi jest niezwykle trudne, a dla uzyskania optymalnych wyników, pracownicy medyczni, którzy leczą choroby stawów powinni współpracować z klinicystami przeszkolonymi w leczeniu otyłości" - mówi.
Dla Caroline M. Apovian, MD, współdyrektor Center for Weight Management and Wellness w Brigham and Women's Hospital w Bostonie, to badanie jest ważne, ponieważ obala pogląd, że kiedy masz "kość na kości", wymiana kolana jest jedyną opcją.
"Świadczeniodawcy mogą teraz bezpiecznie zalecać utratę wagi jako sposób na uniknięcie wymiany kolana w niektórych przypadkach", mówi. "Utrata wagi pomoże na każdym etapie".
Apovian chciałaby zobaczyć podobne badania w grupach mniejszościowych, aby rozszerzyć przydatność wyników.
Autorzy planują dalsze powiązane badania. Ponieważ to badanie nie było randomizowaną próbą kontrolowaną, wykazało związek między zmniejszonym BMI a poprawą wyników, ale nie przyczynę i skutek. Aby to wykazać, muszą przeprowadzić randomizowaną próbę kontrolowaną.
