Kot Maine Coon to mocna, długowłosa rasa kotów pochodząca z Ameryki Północnej, a konkretnie z Maine. Koty Maine Coon są naturalną rasą, która rozwinęła duże, kępkowe uszy i grubą sierść, aby pomóc im przetrwać surowe północne zimy. Ich duże, kępkowe łapy pomagają im również łatwo chodzić po śniegu, pomimo dużych rozmiarów i wagi kota Maine Coon. Chociaż koty rasy Maine Coon zazwyczaj nie są dobrymi kotami na kolanach, są towarzyskie i mają czułe i spokojne osobowości. Ich spokojna natura sprawia, że kot Maine Coon jest doskonałym zwierzęciem dla rodzin z dziećmi lub innymi zwierzętami domowymi.
Cechy charakterystyczne kota rasy Maine Coon
Jeśli myślisz o dodaniu kota Maine Coon do swojej rodziny, ważne jest, aby wziąć pod uwagę ich cechy fizyczne i osobowość. Jeśli szukasz dużego, ale łagodnego kota, Maine Coon może być odpowiednią rasą dla Ciebie.
Cechy fizyczne kotów rasy Maine Coon
Koty Maine Coon to duża rasa o prostokątnej budowie ciała. Samce kotów Maine Coon ważą od 13 do 18 funtów, natomiast samice są mniejsze, ważą od 9 do 13 funtów. Możesz oczekiwać, że koty Maine Coon osiągną ten rozmiar w pełnej dojrzałości, kiedy mają około 3 do 5 lat.
Koty rasy Maine Coon są rasą naturalną, która ewoluowała z czasem, więc ich cechy są szczególnie dostosowane do surowych zim w ich rodzimym środowisku. Koty Maine Coon mają długie, błyszczące, wodoodporne płaszcze, które świetnie sprawdzają się w roli ciepła. Ich sierść ma kudłaty wygląd, ponieważ ich futro jest dłuższe na grzbiecie, brzuchu i kościach niż na grzbiecie i twarzy.
Koty Maine Coon są dostępne w około 75 różnych kolorach i wzorach. Zazwyczaj można zobaczyć koty Maine Coon w klasycznych brązowych kolorach lub wzorach makreli tabby, która jest odmianą pręgowaną. Koty rasy Maine Coon mogą również mieć płaszcze w jednolitych kolorach, takich jak biały, czarny, niebieski i czerwony. Ponadto, wszystkie odmiany płaszcza Maine Coon mogą mieć białe oznaczenia.
Inne fizyczne cechy Maine Coon obejmują ich duże, wczepione łapy i uszy, długie, krzaczaste ogony i duże, wyraziste oczy. Ich kolory oczu są zazwyczaj złote lub zielone, ale niebieskie i nieparzyste oczy są również możliwe u niektórych kotów Main Coon.
Badania pokazują, że długość życia kotów Maine Coon wynosi zazwyczaj około 12,5 roku lub więcej.
Osobowość kota Maine Coon
Pomimo ich zastraszającego rozmiaru, koty Maine Coon mają przyjazne osobowości. Są to koty towarzyskie, ale nie wymagają ciągłej uwagi. Zamiast być kotami na kolanach, większość kotów Maine Coon woli być gdzieś blisko swoich właścicieli. Lubią podążać za swoimi właścicielami z pokoju do pokoju i często będą badać lub próbować uczestniczyć w działaniach swoich właścicieli.
Koty Maine Coon mają kocią osobowość przez całe swoje życie. Są czułe, inteligentne i dają się szkolić. Z tego powodu wiele osób uważa, że osobowości kotów Maine Coon są podobne do osobowości psów.
Opieka nad kotem rasy Maine Coon
Kot Maine Coon jest kotem niewymagającym. W przeciwieństwie do innych ras długowłosych, koty Maine Coon nie mają gęstej sierści. Ich sierść jest gładka, jedwabista, niemalże tłusta i może być samodzielnie utrzymywana. Z tego powodu wystarczy czesać kota Maine Coon raz w tygodniu.
Dieta kota Maine Coon, pielęgnacja zębów i paznokci w zasadzie nie różnią się od standardowej pielęgnacji kota. Jak wszystkie koty, powinieneś zapewnić Maine Coonowi wodę i pożywne jedzenie przez cały dzień. Ilość pokarmu, jakiej potrzebuje Twój kot, zależy od jego wieku i specyficznych problemów zdrowotnych, takich jak otyłość kotów.
Aby utrzymać zdrowe zęby kota, należy szczotkować zęby Maine Coona pastą zatwierdzoną przez weterynarza. Ich paznokcie mogą być przycinane, ale nigdy nie powinny być pozbawione pazurów.
Koty Maine Coon są odpowiednie jako koty domowe i zewnętrzne. Ale możesz chcieć trzymać Maine Coon wyłącznie w domu z powodu obaw o bezpieczeństwo, takich jak kradzież lub obrażenia. Stowarzyszenie Miłośników Kotów szczególnie zaleca właścicielom trzymanie kotów Maine Coon w domu i zapewnienie im odpowiedniego środowiska. Obejmuje to kuwety i drapaki. Koty przebywające w pomieszczeniach mają również możliwość wspinania się, korzystania z okien i zabawek, które zapewniają im aktywność i rozrywkę.
Poza zapewnieniem stymulującego środowiska wewnętrznego, koty rasy Maine Coon nie mają szczególnych potrzeb w zakresie ćwiczeń. Podobnie jak większość kotów, koty Maine Coon lubią spać i cieszyć się krótkimi przerwami w aktywności.
Szczepienia i odrobaczanie są ważne dla zachowania zdrowia kotów. Niezależnie od tego, czy kot jest zwierzęciem domowym czy zewnętrznym, wszystkie koty potrzebują szczepień i odrobaczania, aby chronić się przed chorobami. Aby upewnić się, że Twój kot Maine Coon jest w najlepszej kondycji, pamiętaj, aby przynajmniej raz w roku odwiedzić weterynarza w celu wykonania rutynowego badania.
Problemy zdrowotne, na które należy zwrócić uwagę u kota rasy Maine Coon
Kot Maine Coon jest rasą rodzimą, która rozwinęła się naturalnie z biegiem czasu. Mimo to istnieją pewne genetyczne problemy zdrowotne, na które należy uważać.
Kardiomiopatia przerostowa
Około 30% kotów Maine Coon jest nosicielem genu, który zwiększa ryzyko wystąpienia kardiomiopatii przerostowej, czyli choroby serca. Kardiomiopatia przerostowa powoduje pogrubienie ścian mięśni w sercu, co ostatecznie prowadzi do niewydolności serca lub innych komplikacji.
Wykrycie tego problemu zdrowotnego może być trudne, ponieważ koty z chorobą serca zazwyczaj nie wykazują żadnych objawów ani bólu, dopóki serce nie zawiedzie. Ale weterynarze mogą wykryć tę chorobę za pomocą specjalistycznego sprzętu diagnostycznego. Weterynarze mogą również zauważyć nietypowe rytmy serca i szmery serca u kotów Maine Coon jako oznakę choroby serca.
Leczenie kardiomiopatii przerostowej obejmuje zwykle leki doustne. W przypadku ciężkiej niewydolności serca, eutanazja może być najlepszym rozwiązaniem dla kota. Niektóre koty mogą żyć przez lata na lekach, podczas gdy inne mogą niespodziewanie odejść.
Testy genetyczne i badania przesiewowe są dostępne w celu zapobiegania problemom zdrowotnym kardiomiopatii przerostowej u kotów rasy Maine Coon. Wczesne wykrycie genu zapobiega hodowli, a tym samym przekazywaniu mutacji innym kotom.
Dysplazja bioder
Dysplazja stawów biodrowych występuje rzadko u kotów, ale może być bardziej powszechna u ras takich jak Maine Coon. Dysplazja stawów biodrowych jest dziedziczonym genetycznie zaburzeniem fizycznym, które powoduje, że kula i panewka w stawach biodrowych są nieprawidłowo ustawione i luźne. Z czasem może to prowadzić do dyskomfortu podczas chodzenia i innych problemów zdrowotnych, takich jak zapalenie kości i stawów. Otyłość może pogorszyć ten stan ze względu na nacisk dodatkowej wagi.
Objawy dysplazji stawów biodrowych obejmują kulenie się, unikanie aktywności fizycznej i ciągłe lizanie okolicy biodra. Weterynarze mogą zdiagnozować dysplazję stawów biodrowych poprzez prześwietlenie dotkniętego stawu.
Leczenie dysplazji stawów biodrowych obejmuje leki przeciwzapalne i suplementy mające na celu wzmocnienie tkanek łącznych. W ciężkich przypadkach dysplazji stawów biodrowych, najlepszym wyborem może być operacja.
Rdzeniowy zanik mięśni
Koty rasy Maine Coon mogą mieć również rdzeniowy zanik mięśni. Jest to choroba genetyczna, która wpływa na postawę i chód kota z powodu problemów z kręgosłupem. Symptomy obejmują:
-
Drżenia mięśniowe
-
Osłabienie mięśni
-
Nieprawidłowa postawa ciała
-
Niestabilność fizyczna
Ten problem zdrowotny u kotów rasy Maine Coon pojawia się zwykle w wieku około 3 do 4 miesięcy i może się stopniowo pogarszać. Rdzeniowy zanik mięśni nie wymaga leczenia, ponieważ nie jest śmiertelny ani bolesny dla kota. Jednak przeszkadza w codziennym życiu i poruszaniu się. Oznacza to, że koty Main Coon z rdzeniowym zanikiem mięśni powinny pozostać w domu.
Weterynarze mogą przeprowadzać testy genetyczne i badania przesiewowe kotów Main Coon pod kątem rdzeniowego zaniku mięśni. Może to zapobiec przyszłej hodowli i przekazywaniu genetycznego problemu zdrowotnego.
Specjalne względy dla kota Maine Coon
Koty rasy Maine Coon są wspaniałymi zwierzętami dla rodzin z dziećmi i innymi zwierzętami domowymi, w tym psami. Jednak, jak w przypadku wszystkich zwierząt domowych, należy zachować szczególną ostrożność przy wprowadzaniu kotów do niemowląt i małych dzieci.
Właściciele Maine Coon nie muszą się martwić o poziom hałasu, ponieważ Maine Coon są cichymi kotami, które rzadko miauczą. Zamiast tego zwykle ćwierkają lub trąbią małym głosem.
Jednak jeśli masz alergie na koty, Maine Coon może nie być najlepszą rasą dla Ciebie, ponieważ nie są hipoalergiczne.
Historia kota rasy Maine Coon
Kot Maine Coon jest jedną z najstarszych rodzimych ras w Ameryce Północnej. Z tego powodu istnieje wiele sprzecznych historii o jego pochodzeniu. Najbardziej prawdopodobna z nich twierdzi, że koty Maine Coon powstały w wyniku hodowli pomiędzy amerykańskimi kotami krótkowłosymi i zamorskimi kotami długowłosymi. Niektóre teorie sugerują, że Wikingowie przywieźli te długowłose koty na statkach. Koty długowłose następnie rozmnażały się z rodzimą populacją kotów krótkowłosych, w wyniku czego powstał kot Maine Coon.
Koty rasy Maine Coon mają historię bycia kotami stodołowymi w swoim rodzinnym stanie Maine. Rolnicy często pokazywali te koty w lokalnych konkursach pod koniec lat 60. XIX wieku. W latach 90. XIX wieku koty rasy Maine Coon odnosiły dalsze sukcesy w konkursach w Bostonie i Nowym Jorku. Jednak w XX wieku koty rasy Maine Coon zanotowały spadek popularności, a w latach 50. zaczęły pojawiać się pogłoski o ich wyginięciu.
Hodowcy wytrwale pracowali nad kotem Maine Coon, aż w końcu w 1976 roku rasa osiągnęła status mistrzowski w Cat Fanciers' Association. Po uzyskaniu tego statusu i serii zwycięstw na wystawach, Maine Coon stał się coraz bardziej popularny.
Maine Coon pozostaje dziś popularną rasą kotów i od 1985 roku jest oficjalnym kotem stanowym stanu Maine.
