Torbiel dermoidalna wokół oczu zwykle tworzy się, gdy dziecko jest w macicy. Ten artykuł wyjaśnia sposoby powstawania torbieli dermoidalnych, ich przyczyny, objawy i możliwe opcje leczenia.
Co to jest torbiel dermoidalna?
Torbiel dermoidalna to nieprawidłowy rozrost nienowotworowej tkanki pod skórą. Torbiele te mogą zawierać mieszki włosowe, tkankę skórną, pot i ropę. Czasami torbiele zawierają również zęby i kości. Chociaż torbiele te mogą tworzyć się w różnych częściach ciała, takich jak głowa, szyja lub twarz, najczęściej występują w oczach.
Torbiele są zwykle obecne przy urodzeniu, ale mogą rosnąć z czasem. Cysty dermoidalne mają dwa rodzaje.
Dermoidy oczodołowe. Występują one zazwyczaj na końcu brwi, w pobliżu nosa, gdzie znajdują się kości oczodołu. Dermoidy oczodołowe tworzą się pod powierzchnią skóry i nie są bezpośrednio widoczne. Torbiele te są gładkie, zawierają tłustą, żółtą substancję i zazwyczaj nie są bolesne. Nie wiadomo, aby powodowały one jakąkolwiek utratę wzroku, ale usunięcie torbieli dermoidalnych z oczu jest niezbędne, ponieważ z czasem powiększają się.
Czasami, dermoidy oczodołu może być w kształcie hantli. W takich przypadkach jedna część tworzy się na zewnątrz gałki ocznej, podczas gdy druga tworzy się wewnątrz. Dermoidy oczodołu mogą pękać i powodować stany zapalne, dlatego lekarze zalecają ich natychmiastowe usunięcie. Według badań, torbiele dermoidalne są jednym z najczęściej występujących guzów oczodołu u dzieci, stanowiąc około 45% wszystkich dziecięcych nowotworów (nieprawidłowych mas tkankowych).
Dermoidy epibulbarne. Torbiele te są dalej pogrupowane na dwa typy, tylne epibulbar dermoidy i limbal dermoidy. Pierwszy typ to torbiel, która zwykle zawiera trochę włosów i przyjmuje kształt oka. Torbiele te są powszechnie spotykane na zewnętrznej części górnej powieki. Będziesz w stanie zobaczyć te torbiele tylko podczas pewnych ruchów oczu.
Torbiele dermoidalne limbowe rosną na oku, albo w rogówce lub w miejscu, gdzie rogówka i twardówka łączą się. Dermoidy limbiczne mogą utrudniać widzenie dziecka w miarę ich powiększania się, a także mogą modyfikować kształt rogówki. Prowadzi to do stanu oczu zwanego astygmatyzmem, który powoduje rozmycie widzenia. Jeśli astygmatyzm nie jest leczony w porę, mózg przyzwyczaja się do tego niewyraźnego widzenia, co powoduje stan znany jako leniwe oko (amblyopia).
Cysty skórne w oczach: przyczyny
Torbiele dermoidalne są stanem wrodzonym i są obecne w momencie urodzenia. Powstają one zazwyczaj w wyniku zaburzeń wpływających na sposób zrastania się warstw skóry.
Cysty powstają podczas wczesnych faz wzrostu dziecka w macicy. Komórki skóry, tkanki i gruczoły to części skóry, które łączą się ze sobą tworząc grudkę. Gruczoły te wciąż produkują płyny, które powodują, że grudka rośnie jeszcze bardziej i tworzy cysty. Tak więc, jednym z najprostszych sposobów zrozumienia torbieli dermoidalnych jest myślenie o nich jako o skórze tkwiącej pod powierzchnią.
Objawy torbieli skórnej
Torbiel dermoidalna jest powszechnie spotykana jako guzek, który jest widoczny w dotkniętym obszarze. W większości przypadków torbiel jest bezbolesna, ale czasami może wywierać nacisk na gałkę oczną, co może powodować ból i wpływać na widzenie dziecka. Te torbiele to nic innego jak zbiór komórek skóry i tkanek. Oni nadal wykonywać te same działania, jak inne skóry, choć, uwalniając olej i wyrzucając stare komórki. Gdy powiększona torbiel dermoidalna wrasta w kość (zwykle w czaszkę), wraz ze wzrostem torbieli poszerza się również szczelina w dotkniętej kości.
Jak diagnozuje się torbiele skórzaste?
Lekarze zazwyczaj przeprowadzają badanie przedmiotowe w celu określenia lokalizacji i wyglądu torbieli oraz sprawdzają inne części oczu dziecka. Badanie przedmiotowe zwykle ujawnia torbiel dermoidalną oczodołu. Oftalmolodzy (lekarze okuliści) zazwyczaj szukają niektórych z następujących oznak:
-
Gumowata narośl nad brwią lub w pobliżu nosa
-
Opadająca powieka
-
Stan zapalny w oku
Lekarz może również przeprowadzić określone testy, aby określić, czy dziecko ma głębiej położone torbiele dermoidalne i zlokalizować je. Niektóre z tych badań obejmują:
Zdjęcie rentgenowskie. Daje to lekarzowi wyraźny widok na obszary, w których powstają torbiele.
Tomografia komputerowa (CT). Skan CT i rentgenowskie tworzą szczegółowe obrazy dotkniętego obszaru.
Rezonans magnetyczny (MRI). Skanowanie MRI wykorzystuje połączenie dużych magnesów, fal radiowych i obrazowania komputerowego, aby zapewnić wyraźne obrazy dotkniętych części.
Skanowanie CT i MRI są badaniami nieinwazyjnymi i dają lekarzowi dokładne obrazy torbieli. Dzięki temu lekarz wie, czy torbiel znajduje się w pobliżu wrażliwego obszaru, takiego jak nerw, i może zdecydować o najbardziej odpowiedniej metodzie leczenia.
Torbiele skórne w oczach: leczenie
Niektóre torbiele dermoidalne mogą wpływać na wzrok dziecka, podczas gdy inne mogą pękać i powodować dalsze komplikacje. W takich przypadkach lekarz może zalecić operację usunięcia błędnej tkanki.
Dermoidy tylnej części nadtwardówki są zwykle związane ze spojówką (zewnętrzną wyściółką gałki ocznej tuż pod powiekami) oka dziecka. Czasami może rozciągać się aż do oczodołu i nie może być całkowicie usunięty. Twój lekarz zdecyduje, czy operacja będzie korzystna. Jeśli tak, mogą one tylko częściowo usunąć torbiel.
Dermoidy limbiczne mogą wymagać całkowitego usunięcia, ponieważ mają wpływ na rogówkę. Usunięcie torbieli dermoidalnych z oczu przywraca widzenie w większości przypadków. Zmniejsza również dyskomfort i podrażnienie, które występowały przed operacją. Jednak w wielu przypadkach dermoidy limbiczne trwale zmieniają kształt rogówki i w takich przypadkach może dojść do nawrotu amblyopii.
Zaplanuj regularne wizyty kontrolne u lekarza po zabiegu, aby upewnić się, że dziecko otrzymuje odpowiednią opiekę. W wielu przypadkach wzrok może zostać przywrócony, jeśli stan zostanie wcześnie wykryty.
Najważniejsze informacje o torbielach dermoidalnych
Torbiele skórne wokół oczu są łagodne, ale należy się nimi natychmiast zająć, aby uniknąć dalszych komplikacji.
-
Torbiele dermoidalne to nienowotworowe tkanki, które tworzą się podczas wczesnych etapów wzrostu dziecka w macicy.
-
Dwa rodzaje torbieli dermoidalnych dotyczą oczu - oczodołowe i nadtwardówkowe. Torbiele te mogą wpływać na wzrok dziecka, ponieważ z czasem stają się coraz większe. W niektórych przypadkach mogą one pęknąć i wywołać stan zapalny.
-
W wielu przypadkach zalecane jest chirurgiczne usunięcie torbieli skórnych, jednak należy skonsultować się z lekarzem, aby znaleźć najlepsze metody leczenia dla swojego dziecka.
-
Należy pamiętać, że niektóre torbiele mogą nawracać nawet po udanej operacji. W takich przypadkach konieczna jest dalsza opieka lekarska.
