Mastify tybetańskie są dużymi, zwinnymi i silnymi psami z atrakcyjną warstwą włosów w okolicach szyi, która wygląda jak lwia grzywa. Mastify tybetańskie zostały udomowione tysiące lat temu, aby strzec dużych połaci ziemi i zachowały te instynkty, ponieważ bardzo chronią swoje rodziny i mienie. Są lubiane ze względu na swój królewski wygląd i lojalne cechy.
Charakterystyka mastifa tybetańskiego
Pierwszą rzeczą, którą zauważysz o Mastifie tybetańskim, jest jego majestatyczna grzywa, która nadaje mu wygląd lwa i jego rozmiar mamuta. Dorosłe samce mogą osiągnąć wysokość 26 cali lub więcej przy ramieniu, a samice zazwyczaj mają około 24 cale. Samce Mastifów Tybetańskich ważą zazwyczaj od 90 do 150 funtów, a samice ważą około 70 do 120 funtów.
Mają średniej wielkości uszy, które są w kształcie litery V i spadają do przodu, i mają stopy podobne do kotów. Ich grzywa nadaje im dostojny wygląd, który jest bardziej zauważalny u samców i jest zrównoważony przez równie krzaczasty ogon, który zakrzywia się na ich grzbiecie.
Mastify tybetańskie mają zazwyczaj podwójną sierść z gęstych, szczeciniastych włosów i wełnistego podszerstka, która jest czarna, brązowa, szara lub niebieska, a czasami może mieć brązowe lub złote oznaczenia. Powinieneś być przygotowany na lekkie zrzucanie sierści w okolicach wiosny lub lata, w zależności od miejsca zamieszkania.
Samice, które rodzą, mogą zrzucać płaszcz do dwóch razy w roku, a trwa to około ośmiu tygodni.
Mastify tybetańskie zazwyczaj dojrzewają wolniej niż inne rasy, przy czym samce dojrzewają w wieku około 4 do 5 lat, a samice w wieku około 3 do 4 lat. Typowa długość życia tej rasy wynosi około 10 do 12 lat. Samice mają jeden cykl cieplny w roku.
Życie w odizolowanych regionach świata przez długi czas doprowadziło do pewnych unikalnych cech osobowości Mastifów Tybetańskich. Są one bardzo terytorialne i są naturalnymi psami stróżującymi. Ich poczucie terytorium jest zazwyczaj ograniczone do miejsca, w którym żyją, a kiedy poza tymi granicami, zwykle nie wykazują tych cech.
Jeśli planujesz wychować innego psa wraz ze swoim Mastifem Tybetańskim, lepiej, aby ten drugi pies był innej płci. Temperament Mastifów Tybetańskich jest taki, że mogą stać się agresywne w stosunku do psów tej samej płci.
Pielęgnacja mastifa tybetańskiego
Dzięki grubej i szorstkiej sierści oraz wełnistemu podszerstkowi, mastify tybetańskie nie potrzebują zbyt wiele zabiegów pielęgnacyjnych przez większość roku. Aby pozbyć się brudu i kołtunów na powierzchni sierści, możesz raz w tygodniu wyszczotkować swojego pupila szczotką z włosiem lub szpilką. Możesz również użyć do tego celu grzebienia o szerokich zębach.
Wiosna i lato zazwyczaj powodują, że Mastif tybetański zrzuca więcej włosów. W tym czasie można użyć zgarniacza podszerstka lub narzędzia do usuwania zbędnego owłosienia. Mimo, że psy tej rasy regularnie się pielęgnują, może zaistnieć potrzeba przycięcia lub obcięcia paznokci psa.
Mastify tybetańskie nie mają tendencji do nadmiernego ślinienia się, ale możesz chcieć trzymać je z dala od swojej ulubionej sofy, jeśli nie chcesz mieć na niej mokrych plam.
Te psy nie potrzebują żadnej specjalnej diety i większość jest szczęśliwa z wysokiej jakości karmą dla psów. Jedzą tylko wtedy, gdy są głodne i często zdarza im się pomijać posiłki, ale upewnij się, że masz zawsze dostęp do świeżej i czystej wody.
Sprawdź z lekarzem weterynarii, czy możesz podawać im jedzenie, które jesz lub jeśli masz pytania dotyczące ich wagi. Ale pamiętaj, że Mastify tybetańskie jedzą znacznie mniej niż można by się spodziewać dla psa tej wielkości. Dorosłe Mastify Tybetańskie jedzą około 2 do 4 filiżanek karmy dla psów dziennie.
Kiedy samice Mastifów Tybetańskich są w rui, nie jest niczym niezwykłym, że mogą całkowicie pominąć posiłek i stracić około 10% do 15% swojej masy ciała.
Nie jest łatwo wyszkolić Mastifa Tybetańskiego w tradycyjny sposób lub poprzez podawanie im smakołyków. Są to jednak bardzo inteligentne psy, które szybko się uczą i na ogół są posłuszne swoim właścicielom.
Mają również zdrowy osąd, a gdy chodzi o pewne sytuacje, polegają na swoich ostrych instynktach. Dobrym pomysłem jest trzymanie ich na smyczy, gdy wychodzisz na zewnątrz, ponieważ mogą nie słuchać twoich poleceń, nawet jeśli ćwiczyłeś je w domu.
Problemy zdrowotne, na które należy zwracać uwagę u mastifów tybetańskich
Wiele ras psów może być genetycznie predysponowanych do pewnych stanów zdrowotnych i chorób. Amerykańskie Stowarzyszenie Mastifów Tybetańskich zaleca przeprowadzenie badań w celu wykrycia ewentualnych schorzeń w niektórych częściach ciała, zanim zdecydujesz się wziąć jednego z tych psów pod swoją opiekę i rozmnażać go:
Biodra. The Orthopedic Foundation for Animals (OFA) zaleca uzyskanie oceny "excellent", "good" lub "fair" za ten test.
Łokcie. OFA zaleca uzyskanie oceny "normalnej" za ten test.
Oczy. Twój pies powinien przechodzić badanie wzroku dwa razy w roku i otrzymać "jasną" rekomendację od OFA.
Tarczyca. Twój pies powinien mieć wykonane pełne badanie panelu tarczycy raz w roku.
Mastify tybetańskie są narażone na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, chorobę genetyczną, w której stawy biodrowe i łokciowe nie tworzą się prawidłowo i mogą powodować zapalenie stawów. Może to prowadzić do ograniczenia ruchów, gdy pies się starzeje.
Te warunki mogą prowadzić do nietypowego chodu lub utrudniać psu wstawanie po położeniu się. Im szybciej stan zostanie wykryty, tym wcześniej można go leczyć, aby złagodzić ból.
Podczas gdy operacja może być potrzebna w niektórych przypadkach, większość przypadków jej nie potrzebuje. Innym ważnym punktem, o którym należy pamiętać, jest to, że stan ten może rozwijać się wcześniej u psów, które ważą więcej niż zwykle i może powodować u nich większy ból.
Należy pamiętać, że są to szerokie wytyczne oparte na dowodach historycznych, a Twój pies może prowadzić zdrowe życie bez żadnego z tych warunków. W ciągu swojego życia może również zachorować na inne schorzenia.
Szczególne uwarunkowania dla mastifów tybetańskich
Mastify tybetańskie są dobrym dodatkiem do rodzin, a ich instynkty doskonalone przez wieki sprawiają, że bardzo chronią swoje rodziny. Są to niezwykle sympatyczne psy i są dobrymi towarzyszami dla dzieci, zwłaszcza gdy dziecko i pies są nauczeni wzajemnej opieki.
Podczas gdy Mastify Tybetańskie są aktywne, gdy są na zewnątrz, są dość spokojne i ułożone, gdy są w pomieszczeniach. Są to na ogół czyste psy i są łatwe do wyszkolenia, jeśli chodzi o przestrzeganie zasad domowych dotyczących zaśmiecania.
Mastify tybetańskie są znane z tego, że szybko się uczą, ale mają bardzo silną wolę i czasami mogą być uparte. To sprawia, że są one mniej niż idealnym wyborem dla konkursów posłuszeństwa. Są również znane z tego, że są powściągliwe i osądzające.
Porównanie Mastifów Tybetańskich do innych ras, które można łatwo wyszkolić, nie oddałoby im sprawiedliwości, ponieważ są to psy o zaciętej niezależności i wysokiej inteligencji. Znane są również z tego, że wykazują dominację nad innymi psami, których nie znają, ale z czasem mają tendencję do dogadywania się z nimi.
Psy te są zazwyczaj bardziej aktywne w drugiej części dnia i we wczesnych godzinach porannych. Jeśli masz sąsiadów, być może będziesz musiał trzymać psa w domu, aby nie przeszkadzał im, ponieważ nie mają tendencji do szczekania, gdy są w domu.
Ich podwójny płaszcz sprawia, że są idealne do miejsc z zimną pogodą, a znajdziesz je bardziej aktywne podczas chłodniejszych pór roku.
Dobrze jest regularnie angażować się w jakąś aktywność fizyczną ze swoim mastifem tybetańskim, oddając się raczej czemuś zabawnemu niż zorganizowanej aktywności. Twój pies może nie mieć ochoty na zabawę w aportowanie i będzie wolał patrolować dom, aby sprawdzić, czy wszystko jest w porządku.
Psy te są znane z tego, że oszczędzają energię w krótkich odstępach czasu i zazwyczaj nie biorą udziału w czynnościach wymagających wytrzymałości.
Historia mastifa tybetańskiego
Chociaż dokładne zapisy dziedzictwa genetycznego tej rasy nie są dostępne, historia ma wyjątkowe miejsce dla Mastifa Tybetańskiego. Uważa się, że są one podstawowym zasobem dla większości obecnych dużych ras psów pracujących.
Mastif tybetański pochodzi z Azji Środkowej, gdzie żyje od tysięcy lat. Najwcześniejsze relacje o mastifie tybetańskim pochodzą z XII wieku p.n.e. w Chinach. Przodkowie obecnej rasy wchodzili w skład wielu armii w średniowieczu, m.in. armii perskiej i asyryjskiej.
Uważa się, że rasa ta zamieszkiwała doliny Himalajów, co spowodowało, że rozwinęły się one w wspaniałe istoty, którymi są dzisiaj. Mastify tybetańskie zostały przywiezione do Europy w 1847 roku, a pierwszy raz widziano je w Anglii. Do Stanów Zjednoczonych rasa ta dotarła ostatecznie w latach 50-tych XX wieku.
Mastify tybetańskie były tradycyjnie wykorzystywane do konkretnych celów, takich jak podróżowanie z pasterzami owiec i handlarzami, aby chronić ich przed drapieżnymi zwierzętami, takimi jak lamparty śnieżne i wilki. Były również szkolone do pilnowania domów.
Jednak trudno jest już znaleźć czyste Mastify Tybetańskie w Tybecie, Nepalu i innych krajach w regionie Himalajów, z których pochodzą.
