Wszystko o Sealyham Terrierach

Sealyham terriery to otwarte, dowcipne psy z grupy terierów. 

Są zwartymi, wytrzymałymi pracownikami, ale są równie szczęśliwe skulone w domu ze swoimi rodzinami. Upewnij się, że możesz wyprowadzać je na zewnątrz i zaspokoić wszystkie ich potrzeby, zanim zdecydujesz się uczynić jednego z nich członkiem swojej rodziny. 

Charakterystyka Sealyham Terrierów

Wielkość ciała. Sealyham terriery są psami niewielkich rozmiarów. Ich średnia wysokość to około 10,5 cala. Zdrowe psy powinny ważyć średnio od 23 do 24 funtów. Samice mogą być nieco krótsze lub mniejsze. 

Upewnij się, że porozmawiasz z weterynarzem, jeśli obawiasz się, że twój pies ma nadwagę. 

Ich mały rozmiar oznacza, że te psy są bardzo wygodne zarówno w małych mieszkaniach lub na zewnątrz w kraju. Są również niesamowicie mobilne i z przyjemnością będą zwiedzać świat ze swoimi rodzinami. 

Kształt ciała. Sealyham terriery są jednymi z najsilniejszych i najbardziej treściwych spośród małych psów. Mają dobrze umięśnione ciała, które biegną nisko do ziemi. 

Mają długie, szerokie głowy z lekko kopulastymi czaszkami. Są one zwieńczone cienkimi, złożonymi uszami, które są dobrze zaokrąglone na czubku. 

Teriery mają ogony osadzone stosunkowo wysoko na grzbiecie. Niektórzy właściciele przycinają je, ale nie jest to zalecane przez lekarzy weterynarii.

Długość życia. Długość życia Sealyham terrierów jest normalna dla ich wielkości. Przeciętnie żyją one od 12 do 14 lat. Oznacza to, że powinieneś zaplanować spędzenie ponad dekady ze swoim zwierzakiem, zwłaszcza jeśli adoptujesz go, gdy jest szczeniakiem. 

Płaszcze. Sealyham teriery mają odporne na warunki atmosferyczne podwójne płaszcze. Ich podwójna sierść oznacza, że Twój pies wytwarza dwa różne rodzaje sierści, z których każdy ma swoje własne właściwości. 

Ich podszerstek jest miękki i gęsty. Sierść zewnętrzna jest twarda i żylasta. Są one przyrośnięte do średniej długości. 

Wszystkie ich płaszcze są białe, więc jedyne kolory Sealyham terrier pochodzą z ich oznaczeń. Oznaczenia mogą występować w czterech różnych kolorach: 

• Lemon 

• Black

• Tan

• Badger

Oczy. Psy te mają głęboko osadzone, ciemne oczy. Są one osadzone w przyzwoitej odległości od siebie, są średniej wielkości i mają owalny kształt. 

Osobowość. Osobowość Sealyham terrier jest wychodząca i czujna. Mają również silne poczucie humoru. Są pracowite, gdy na polowaniu i są rozkosznymi towarzyszami w domu. 

Temperament Sealyham teriera jest odważny i nieustraszony. Nie powinny być zbyt nieśmiałe ani nadmiernie agresywne.

Psy te mają dużo energii, ale nigdy nie powinny stać się zbyt nadpobudliwe, jeśli zapewni się im odpowiednie szkolenie i uwagę. 

Pielęgnacja Sealyham Terrierów

Pielęgnacja. Pielęgnacja Sealyham terrierów jest średnio trudna. To, jak często trzeba je pielęgnować, zależy jednak od tego, jak długą sierść zdecydujemy się utrzymać na ich ciele i nogach. Im dłuższe futro, tym częściej trzeba będzie je pielęgnować.

Ich sierść może łatwo tworzyć maty, więc szczotkuj je przynajmniej co dwa lub trzy dni. Należy je również kąpać przynajmniej raz w miesiącu. 

Powinieneś regularnie czyścić ich uszy i przycinać paznokcie. Aby dopełnić rutyny pielęgnacyjnej, należy codziennie szczotkować zęby pastą bezpieczną dla psów. 

Karmienie. Upewnij się, że twój zwierzak ma dostęp do czystej wody przez cały czas. 

Twój Sealyham terrier powinien być karmiony wysokiej jakości karmą dla psów. Postaraj się znaleźć markę, którą lubi Twój zwierzak. Upewnij się, że wymagania żywieniowe są specyficzne dla ich etapu życia, w tym karmy dla szczeniąt i seniorów.

W przypadku tych psów należy zwrócić uwagę na to, że barwiona karma może czasem zabarwić ich brodę. Może to spowodować, że ich normalnie biała sierść stanie się żółtawa i może nie być pożądana. Aby uniknąć tego problemu, trzymaj się marek, które nie używają barwników. 

Zawsze konsultuj się z lekarzem weterynarii, zanim zdecydujesz się zrobić domową mieszankę dla swojego psa. Tworzenie własnej karmy może być skomplikowanym procesem. Musisz mieć pewność, że spełniasz wszystkie wymagania żywieniowe swojego psa. 

Upewnij się również, że wiesz, jakie pokarmy dla ludzi są bezpieczne dla Twojego psa, zanim podasz mu cokolwiek ze swojej kuchni. 

Ćwiczenia i stymulacja umysłowa. Ćwiczenia są niezbędne zarówno dla zdrowia fizycznego jak i psychicznego Twojego Sealyham terriera. 

Powinieneś codziennie wyprowadzać je na dwór, aby mogły się wybiegać i trochę zmęczyć. To sprawi, że będą spokojniejsze i łatwiejsze do zarządzania, gdy będą w domu. Będą to również szczęśliwsze zwierzęta domowe. 

Upewnij się tylko, że nie wyczerpują się. Te psy łatwo się przegrzewają i najlepiej wypuszczać je wcześnie rano lub później w nocy. Pamiętaj, że mogą one łatwo nabawić się plam z trawy, ale nie powinno to powstrzymać Cię od ćwiczenia ich na zewnątrz. 

Wizyty weterynaryjne, leki i szczepienia. Twój lekarz weterynarii jest najlepszą osobą do określenia wszystkich szczepień, których potrzebuje Twój zwierzak, ale wszystkie psy powinny otrzymać podstawowy zestaw. Obejmuje to szczepienia na:

• Parwowirus psów

• Distemper

• Adenowirus

• Wirus parainfluenzy

• Wścieklizna

Można je rozpocząć już w 6 tygodniu życia. Istnieją również inne szczepienia nieobowiązkowe, które można omówić z lekarzem weterynarii. 

Dawki leków na pchły i kleszcze są oparte na wadze psa i stosowane w zależności od potrzeb. Preparaty doustne i przeznaczone do stosowania na skórę są dostępne u lekarza weterynarii lub innych dystrybutorów. We wszystkich częściach Stanów Zjednoczonych zaleca się również podawanie leków przeciwko robakom sercowym przez cały rok.

Wiele leków może być skutecznych w walce z różnymi szkodnikami i pasożytami, więc porozmawiaj z lekarzem weterynarii, aby wybrać najlepszy dla siebie. 

Problemy zdrowotne, na które należy uważać u Sealyham Terrierów

Sealyham terriery mogą mieć wiele różnych chorób - zarówno tych, z którymi się rodzą, jak i tych, które mogą rozwinąć się w ciągu ich życia.

Wspólne warunki zdrowotne Sealyham terrier obejmują: 

• Choroby oczu. Psy te mogą być dotknięte wieloma schorzeniami oczu, w tym takimi, które mogą prowadzić do ślepoty, jak zaćma, jaskra czy postępujący zanik siatkówki (PRA). W przypadku PRA możesz zauważyć, że Twój pies ma problemy z widzeniem, szczególnie o zmierzchu i o świcie. Obecnie nie istnieje leczenie tego schorzenia. Psy mogą również cierpieć na suchość oka i pierwotne zwichnięcie soczewki (PLL). PLL jest dziedzicznym schorzeniem, które może powodować rozluźnienie soczewki u Twojego psa i tworzyć wtórne komplikacje. Powinieneś regularnie badać oczy swojego psa, aby wykryć każdą z tych chorób oczu. 

• Alergie. Alergie na kurz, pleśń i pyłki mogą powodować swędzenie skóry psa. Objawy pojawiają się zazwyczaj w ciągu pierwszych trzech lat życia psa i z każdym rokiem mogą się nasilać. Twój pies może pocierać twarz, lizać łapę lub rozwijać częste infekcje ucha, gdy ma alergię. Istnieje wiele różnych opcji leczenia w zależności od stopnia i lokalizacji alergii. 

• Choroba krążka międzykręgowego (IVDD). Jest to stan, w którym jeden lub więcej dysków w kręgosłupie psa zaczyna naciskać na rdzeń kręgowy. Powoduje to duży ból, więc twój pies może nie chcieć iść na górę lub chodzić i może rozwinąć garb. W ciężkich przypadkach konieczna jest operacja, ale łagodniejsze można leczyć za pomocą leków i utraty wagi. 

• Roztocza. Małe roztocza żyją w sierści wszystkich psów. Większość ras jest w stanie utrzymać je w ryzach, ale u Sealyhama mogą stać się problematyczne. Szukaj suchych, podrażnionych i pozbawionych włosów plam na ich skórze. Twój lekarz weterynarii może leczyć ten stan, ale powinieneś uzyskać ich pomoc tak szybko, jak to możliwe, lub stan może wymknąć się spod kontroli. 

• Mielopatia zwyrodnieniowa. Jest to schorzenie neurologiczne, które powoduje, że tylne łapy psa są słabe. W końcu prowadzi do całkowitego paraliżu i nietrzymania moczu. Nie ma lekarstwa, ale istnieją sposoby na opanowanie objawów choroby. 

• Padaczka idiopatyczna. Jest to stan, w którym Twój pies może mieć niewyjaśnione napady. Jeśli tak się stanie, jak najszybciej zabierz go do lekarza weterynarii.

• Głuchota. Jest to choroba dziedziczna, więc zwróć uwagę na swoje zwierzę, gdy jest młode, aby sprawdzić, czy cię słucha. Jak tylko zauważysz jakiekolwiek problemy, poproś lekarza weterynarii o ich sprawdzenie. Stan ten może być poważną infekcją ucha, która wymaga natychmiastowego leczenia.  

Specjalne uwagi dotyczące Sealyham Terrierów

Sealyham terrier może stać się zbyt agresywną rasą bez wczesnego szkolenia i socjalizacji. AKC ocenia je tylko na trzy z pięciu punktów za ich zdolność do interakcji z małymi dziećmi i innymi psami. 

W związku z tym, należy wystawiać je do jak wielu ludzi, psów i sytuacji, jak można od najmłodszych lat. Dzięki temu będą się lepiej czuły w różnych okolicznościach. 

Są też świetnymi psami stróżującymi. AKC ocenia je na pięć z pięciu za tę cechę. 

Mają duży szczek i lubią go używać. Należy pamiętać o ich głośnym, natarczywym szczekaniu przed sprowadzeniem jednego do domu. 

Zrzucają umiarkowaną ilość moczu, ale rzadko się ślinią. 

Historia Sealyham Terrierów

Nazwa Sealyham terrier pochodzi od walijskiej posiadłości, w której były hodowane. Posiadłość ta należała do kapitana Johna Edwardsa i nazywała się Sealy Ham, w Haverfordwest w Walii. Kapitan John Edwards w wieku 40 lat przeszedł na wojskową emeryturę i resztę życia spędził na hodowli psów. 

Niestety, nie prowadził notatek na temat ras, które wykorzystał do stworzenia Sealyhama. Eksperci uważają, że mógł on wykorzystać wiele różnych ras, w tym: 

• Corgis

• Dandie Dinmonts

• West Highlandy białe

• fox teriery druciane

• Teriery typu bull

• Ewentualnie niektóre odmiany psów gończych

Niezależnie od tego, jakich ras używał, kapitan John Edwards stworzył te psy z myślą o konkretnym zadaniu. Zostały one specjalnie wyhodowane, aby współpracować z jego sfory wydr, aby pozbyć się tych uciążliwych zwierząt z jego posiadłości. W tym czasie wydry były uważane za równie dokuczliwe jak susły, ponieważ kradły ryby z osiedlowych stawów.

Psy te potrafią faktycznie wykopać wydry z ich podziemnych nor. Są też świetne w wydobywaniu borsuków i lisów. 

Rasa ta została dodana do angielskiego Kennel Clubu w 1910 roku. Do USA zostały po raz pierwszy sprowadzone w 1911 roku. 

Swój rozkwit osiągnęły między pierwszą a drugą wojną światową. W tym okresie trzykrotnie wygrały wystawę psów Westminster, a ich właścicielami były takie sławy jak Humphrey Bogart i Cary Grant. 

Od tego czasu ich popularność spadła, ale Sealyham terriery nadal są często wykorzystywane jako psy terapeutyczne w szpitalach dziecięcych i domach opieki.