Teriery irlandzkie to żywiołowi członkowie grupy terierów. Są znane jako śmiałkowie z Wysp Szmaragdowych ze względu na swoją nieustraszoność i irlandzkie pochodzenie.
Przy odpowiednim szkoleniu mogą wykorzystać swoje energiczne osobowości do wielu różnych zadań. Są zdeterminowane, gdy w pracy i kochające zwierzęta domowe w domu. Jeśli masz czas i energię, by poświęcić im czas, te zdolne do adaptacji psy mogą być idealnym dodatkiem do Twojej rodziny.
Cechy charakterystyczne terierów irlandzkich
Wielkość ciała. Teriery irlandzkie są rasą średniej wielkości. Typowy rozmiar Irish Terrier jest mniej więcej taki sam dla samców i samic.
Zarówno samce jak i samice mają średnią wysokość 18 cali przy ramionach. Zdrowe samce ważą średnio 27 funtów. Zdrowe samice są nieco mniejsze, ważąc średnio 25 funtów. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii, jeśli obawiasz się, że twój pies ma zbyt dużo niedowagi lub nadwagi.
Ten średni rozmiar oznacza, że rasa jest raczej przenośna. Nie są zbyt wybredne, jeśli chodzi o przestrzeń życiową i są szczęśliwe zarówno na wsi, jak i w mieście.
Kształt ciała. Teriery irlandzkie mają dobrze wyważone, symetryczne ciała. Mają głębokie żebra, które sięgają do łokci i proste, umięśnione nogi.
Ich głowy są długie, a czaszki są płaskie między uszami. Uszy są małe i w kształcie litery V.
Ogólny wygląd jest harmonijny. Wszystkie cechy są w odpowiednich proporcjach.
Długość życia. Długość życia teriera irlandzkiego jest rozsądna jak na jego wielkość. Żyją średnio od 13 do 15 lat. Oznacza to, że powinieneś zaplanować spędzenie ponad dekady ze swoim zwierzakiem, zwłaszcza jeśli adoptujesz go, gdy jest jeszcze szczeniakiem.
Płaszcz. Teriery irlandzkie powinny mieć podwójną sierść. Oznacza to, że istnieją dwa odrębne rodzaje płaszczy, z których każdy ma swoje własne właściwości.
Ich zewnętrzne płaszcze są sztywne i mają średnią długość. Podszerstek rośnie u podstawy okrywy wierzchniej. Składa się on z delikatniejszych, miękkich włosów, które są jaśniejsze w kolorze niż sierść zewnętrzna. Ogólny efekt jest gęsty i żylasty.
Niektórzy przedstawiciele rasy mogą nie mieć podszerstka, ale nie jest to dopuszczalne dla standardu rasy.
Obecnie, płaszcze są hodowane na ognisty czerwony kolor. Może to być również bladszy kolor pszeniczny lub mieszanka czerwonego i pszenicznego.
Ta ograniczona gama kolorów nie zawsze miała miejsce. Historycznie, teriery irlandzkie występowały w większej ilości kombinacji kolorystycznych, takich jak czarny, opalony i szary. Kolor płaszcza stał się przedmiotem zainteresowania hodowców pod koniec XIX wieku.
Oczy. Teriery irlandzkie mają małe oczy. Standard rasy preferuje oczy o ciemnobrązowym kolorze, ale mogą one być również jaśniejsze odcienie brązu, a nawet żółte. Większość rodzin uzna te psy za piękne bez względu na kolor oczu.
Osobowość. Osobowość Teriera Irlandzkiego jest śmiała i odważna. Ich ogniste usposobienie pasuje do ich czerwonych płaszczy.
Te psy są nieustraszone w obliczu zagrożenia. Zrobią wszystko, aby chronić swoich bliskich, bez myśli o własnym bezpieczeństwie. Są również inteligentne, co pomaga im radzić sobie w różnych sytuacjach.
Temperament Teriera Irlandzkiego jest bardzo czuły, gdy są w domu. American Kennel Club (AKC) ocenia je na 5 na 5 za ich przywiązanie do rodziny. Są umiarkowanie zabawowe.
Pielęgnacja terierów irlandzkich
Pielęgnacja. Teriery irlandzkie mają średnie potrzeby pielęgnacyjne. Należy je regularnie szczotkować, aby usunąć zanieczyszczenia i luźne włosy. Musisz także przycinać lub ręcznie usuwać ich dłuższą sierść zewnętrzną, aby utrzymać ją pod kontrolą. Możesz to zrobić samemu lub zabrać psa do groomera.
Regularnie przycinaj paznokcie psa, ponieważ długie paznokcie mogą być bolesne i utrudniać chodzenie. Codziennie szczotkuj zęby, aby zakończyć rutynę pielęgnacyjną.
Karmienie. Upewnij się, że Twój pupil ma dostęp do czystej wody przez cały czas.
Powinieneś karmić swojego teriera irlandzkiego wysokiej jakości karmą dla psów. Postaraj się znaleźć markę, którą lubi Twój zwierzak. Upewnij się, że wymagania żywieniowe są specyficzne dla ich etapu życia, w tym karmy dla szczeniąt i seniorów.
Zawsze konsultuj się z lekarzem weterynarii, zanim zdecydujesz się na stworzenie domowej mieszanki dla swojego psa. Tworzenie własnej karmy to skomplikowany proces. Musisz mieć pewność, że spełniasz wszystkie potrzeby żywieniowe swojego psa.
Upewnij się również, że wiesz, jakie pokarmy dla ludzi są bezpieczne dla Twojego psa, zanim podasz mu cokolwiek z Twojej kuchni.
Ćwiczenia i stymulacja umysłowa. Teriery irlandzkie mają mnóstwo energii. Potrzebują dużo ruchu każdego dnia. Ogrodzony teren zewnętrzny jest dla nich świetnym miejscem do zabawy i spalania tyle energii, ile tylko zechcą.
Długie codzienne spacery to kolejny świetny sposób na zapewnienie zwierzęciu potrzebnych ćwiczeń. Ale zawsze trzymaj je na smyczy, bo inaczej mogą uciec za czymś, co wygląda jak zdobycz.
Potrzebują one również odpowiedniej ilości stymulacji umysłowej. Powinieneś często bawić się ze swoim pupilem i urozmaicać zajęcia, aby się nie nudził.
Imprezy sportowe dla psów to świetny sposób na zapewnienie psu zarówno stymulacji umysłowej, jak i fizycznej. Teriery irlandzkie wyróżniają się na wielu zawodach, w tym:
-
Agility
-
Obedience
-
Rally
-
Flyball
Wizyty weterynaryjne, leki i szczepienia. Porozmawiaj z weterynarzem, aby zaplanować wszystkie szczepienia, których potrzebuje Twój pupil. Każdy pies potrzebuje podstawowego zestawu. Obejmuje on szczepienia na:
-
Parwowirus psów
-
Distemper
-
Adenowirus
-
Wirus parainfluenzy
-
Wścieklizna
Wiele z tych szczepień można bezpiecznie rozpocząć już w wieku 6 tygodni. Istnieją również inne, nie podstawowe szczepienia, które powinieneś omówić z lekarzem weterynarii.
Dawki leków na pchły i kleszcze są oparte na wadze Twojego psa. Stosuj je zawsze, gdy Twój pies ich potrzebuje. Preparaty doustne i stosowane na skórę są dostępne u lekarza weterynarii i dystrybutorów handlowych.
Wiele z tych leków może być skutecznych przeciwko różnym szkodnikom i pasożytom, więc porozmawiaj z lekarzem weterynarii, aby wybrać najlepszy dla Ciebie. Lekarstwo na robaki serca jest również zalecane przez cały rok we wszystkich częściach USA.
Problemy zdrowotne, na które należy zwrócić uwagę u terierów irlandzkich
Ogólnie rzecz biorąc, teriery irlandzkie są zdrową rasą. Ale nadal istnieją pewne problemy, na które powinieneś uważać u swojego zwierzaka.
Niektóre problemy, które mogą wystąpić u tych i innych psów obejmują:
-
Kamienie pęcherza moczowego i nerek. Są to bolesne złogi, które tworzą się w narządach Twojego psa. Zwróć uwagę na takie objawy jak krew w moczu lub trudności w oddawaniu moczu. Są to nagłe przypadki, więc zabierz swojego psa do weterynarza tak szybko, jak to możliwe. Dzięki leczeniu, Twój pupil wyzdrowieje.
-
Zaćma. Powodują one, że soczewki w oczach psa stają się nieprzezroczyste. W końcu prowadzą do ślepoty. Możesz zdecydować się na ich leczenie operacyjne. Pamiętaj, że starsze psy zazwyczaj bez większych problemów przystosowują się do utraty wzroku.
-
Hiperkeratoza. Jest to schorzenie, które powoduje pogrubienie opuszek na łapach psa. Nazywana jest również "rogatymi łapami". Staje się coraz rzadsza w rasie i jest bardziej powszechna, gdy pies pochodzi z linii europejskiej.
-
Dysplazja stawów biodrowych. W tym przypadku kula i panewka stawu biodrowego psa nie rozwijają się prawidłowo w miarę wzrostu. Zamiast gładko się przesuwać, kości ścierają się ze sobą, zużywając się i ostatecznie utrudniając psu poruszanie się. Lekarz weterynarii może ocenić stawy Twojego psa i stwierdzić, na ile prawdopodobne jest, że będą one powodować problemy przez całe życie psa.
-
Zwichnięcie rzepki. Jest to częsta przyczyna kulawizny u psów, która wynika z problemów ze stawem kolanowym Twojego zwierzęcia. Psy mogą się z tym urodzić lub rozwinąć ten problem w wyniku urazu. Leczenie zależy od tego, jak poważny jest stan Twojego psa, ale może obejmować operację.
-
Pyometra. Jest to infekcja macicy, która może być niebezpieczna dla Twojego psa. Dotyka ona tylko samice, które mają jeszcze macicę. Najskuteczniejszym rozwiązaniem jest usunięcie macicy.
-
Problemy z tarczycą. Częstym problemem jest niedoczynność tarczycy, w której organizm psa nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości hormonu tarczycy. Objawy mogą obejmować suchą skórę, wypadanie włosów i problemy behawioralne. Twój lekarz weterynarii powinien co roku przeprowadzać badania przesiewowe pod kątem tego schorzenia. Leczenie jest zazwyczaj w formie pigułki, która zastępuje hormony.
Specjalne uwagi dotyczące terierów irlandzkich
Chociaż teriery irlandzkie są chętne do zabawy, są to psy niezależne, które mogą być trudne do wyszkolenia. Aby uzyskać najlepsze wyniki, rozpocznij szkolenie i socjalizację jak najwcześniej. Stosuj metody takie jak pozytywne wzmocnienie, aby szybko nawiązać więź ze swoim pupilem.
Te psy są fantastyczne z małymi dziećmi, ale mogą zająć trochę czasu, aby rozgrzać się do obcych. Mają smugę ochronną, która pomaga wspierać ich naturę stróża.
Jeśli chodzi o cechy fizyczne, to psy te zrzucają bardzo mało i ślinią się jeszcze mniej. Szczekają przeciętnie dużo i zazwyczaj potrzebują jakiejś prowokacji, choćby niewielkiej.
Historia terierów irlandzkich
Teriery irlandzkie są jedną z najstarszych ras terierów. Od wieków są rozpowszechnione w całej Irlandii. Zostały wyhodowane z Black and Tan Terriera, który był powszechny w Wielkiej Brytanii w XIX wieku. Do lat 80. XIX wieku były 4. najpopularniejszym psem zarówno w Irlandii, jak i w Wielkiej Brytanii.
Pierwotnie Teriery Irlandzkie były hodowane z myślą o funkcjonalności, a nie o estetyce. Oznacza to, że przez pierwsze kilkadziesiąt lat swojego istnienia występowały w wielu różnych rozmiarach i kolorach. Hodowcy skupiali się na szerokiej gamie zadań, w tym:
-
Ratowanie
-
Pełnienie roli strażników
-
Pilnowanie stad
-
Polowanie - zarówno na lądzie, jak i w wodzie
Były nawet używane jako posłańcy w I wojnie światowej.
Teriery irlandzkie zostały pokazane w 1875 roku w Szkocji. Hodowcy zaczęli wtedy bardziej interesować się ich wyglądem, a ich ognisty kolor sierści został ujednolicony. Są jedyną obecnie istniejącą rasą terierów całkowicie czerwonych.
Rasa została dodana do American Kennel Club w 1885 roku.
