Terapia ta może pomóc osobom z osłabionym układem odpornościowym lub innymi chorobami zwalczać infekcje.
Niektóre z chorób, które dożylna immunoglobulina (IVIg) może leczyć to:
-
Niedobory odporności, takie jak małopłytkowość immunologiczna (ITP)
-
Choroba Kawasaki
-
Zespół Guillain-Barre'a
-
Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna
-
Lupus
-
Zapalenie mięśni
-
Inne rzadkie choroby
-
Choroby neurologiczne, takie jak miastenia gravis lub stwardnienie rozsiane
-
Osoby, którym przeszczepiono szpik kostny, mogą również stosować IVIg w celu zapobiegania zakażeniom.
Dlaczego jest używany?
Niektóre osoby mogą przyjmować IVIg zamiast innych leków (takich jak leki immunosupresyjne, kortykosteroidy lub leki biologiczne), aby wspomóc leczenie zaburzeń układu odpornościowego. W niektórych przypadkach pacjent może przyjmować IVIg wraz z lekami immunosupresyjnymi lub innymi.
Układ odpornościowy Twojego organizmu normalnie wytwarza wystarczającą ilość przeciwciał do zwalczania zarazków wywołujących infekcje. Jeśli jednak masz niedobór odporności, Twój organizm nie jest w stanie wytworzyć ich wystarczającej ilości. Powoduje to większe ryzyko infekcji, które mogą doprowadzić do ciężkiej choroby. IVIg dostarcza przeciwciał, których organizm nie wytwarza samodzielnie, dzięki czemu można zwalczać infekcje.
W chorobach autoimmunologicznych, takich jak toczeń, leczenie może pomóc organizmowi podnieść niski poziom czerwonych krwinek. Za mało ich i możesz stać się anemiczny i czuć się bardzo zmęczony. IVIg pomaga zatrzymać białe krwinki osób z toczniem od niszczenia ich czerwonych krwinek. U osób z zapaleniem mięśni, leczenie może zablokować niszczenie komórek mięśniowych przez układ odpornościowy.
Kto może na to zachorować?
Zarówno dzieci jak i dorośli mogą być poddani tej terapii.
Jak to działa?
Immunoglobulina jest częścią osocza krwi. Zawiera ona przeciwciała, które zwalczają zarazki lub choroby. Kiedy ludzie oddają krew, ta część może być oddzielona. Następnie może być podana przez żyłę w ramieniu, lub IV. Jeśli otrzymasz IVIg, może on pomóc wzmocnić Twój układ odpornościowy, dzięki czemu będziesz mógł zwalczać infekcje i zachować zdrowie.
Płynna immunoglobulina jest pobierana z osocza krwi dawców, którzy są sprawdzani pod kątem zdrowia. Osocze jest badane pod kątem poważnych infekcji, takich jak zapalenie wątroby i AIDS. Osocze jest oczyszczane, zanim zostanie użyte do terapii IVIg.
Podczas terapii przygotowana immunoglobulina jest podawana do żył pacjenta. Pracownik służby zdrowia używa igły, aby dostać się do żyły. Następnie lek może przepływać z worka przez rurkę do Twojego ramienia. Trwa to około 2 do 4 godzin.
Prawdopodobnie udasz się do centrum infuzji, szpitala, kliniki lub gabinetu lekarskiego, aby poddać się leczeniu. Czasami zabiegi mogą być wykonywane w domu przez pracownika medycznego.
Zazwyczaj zabiegi przeprowadzane są co 3 do 4 tygodni, aby utrzymać silny układ odpornościowy. W tym okresie krew może rozłożyć około połowy immunoglobuliny, więc będziesz potrzebował kolejnej dawki, aby kontynuować walkę z infekcjami.
Dawkowanie IVIg zależy od tego, ile ważysz. Standardowa dawka początkowa wynosi 400 do 600 mg/kg masy ciała na miesiąc.
Jakie są możliwe działania niepożądane?
Większość osób dobrze toleruje IVIg, ale działania niepożądane mogą obejmować niską gorączkę, bóle mięśni i stawów oraz bóle głowy tuż po infuzji.
Zadzwoń do lekarza, jeśli masz ból głowy, który nie ustępuje po zażyciu leków. Jeśli pojawi się pokrzywka, uczucie ucisku w klatce piersiowej lub świszczący oddech, natychmiast wezwij pomoc medyczną.
Możesz czuć się najlepiej wkrótce po leczeniu, kiedy największa ilość immunoglobuliny jest w organizmie. Jednak w miarę wchłaniania przez organizm, możesz zacząć odczuwać większe osłabienie lub zmęczenie. Możesz czuć się najgorzej tuż przed kolejnym leczeniem.
Jeśli masz poważne skutki uboczne z IVIg, może być w stanie przełączyć się do innego rodzaju leczenia zwanego podskórnej terapii immunoglobulinowej, lub SCIG. Zastrzyki z niewielkimi ilościami immunoglobuliny pod skórą będą wykonywane raz w tygodniu lub co kilka dni. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o możliwościach leczenia.
