Służba w siłach zbrojnych prowadzi do potencjalnego narażenia na działanie niebezpiecznych substancji. Weterani, którzy byli wysyłani na misje w Zatoce Perskiej, Bośni i Europie Wschodniej mogli być narażeni na działanie zubożonego uranu. Ten produkt uboczny wzbogacania uranu był używany w pojazdach wojskowych i broni.
Ponieważ wzbogacony uran jest substancją radioaktywną, pojawiły się obawy o możliwy wpływ zubożonego uranu na zdrowie. Chociaż zubożony uran nie ma takiego poziomu radioaktywności jak wzbogacony uran, niektórzy eksperci obawiają się, że może on powodować problemy zdrowotne. Departament Obrony i Departament Spraw Weterańskich monitorują narażonych weteranów, aby śledzić wszelkie problemy zdrowotne, jakie mogą u nich wystąpić.
Co to jest zubożony uran?
Uran jest naturalnie występującym pierwiastkiem, który ma właściwości radioaktywne. Wszystkie izotopy uranu są radioaktywne, ale jeden szczególny izotop zwany Uranem-235 (U-235) ma kluczowe znaczenie dla pozyskiwania energii jądrowej oraz dla broni jądrowej. Wojsko stosuje U-235 w swoich programach zbrojeniowych, jak również w funkcjach nieśmiercionośnych, takich jak zasilanie łodzi podwodnych.
U-235 stanowi bardzo małą część rudy uranu. Musi być wydobywany w procesie wzbogacania, który pozostawia resztę rudy. Ta pozostałość jest znana jako uran zubożony.
Zubożony uran jest nadal radioaktywny, ale emituje promieniowanie cząstek alfa, które nie jest wystarczająco silne, aby przeniknąć przez ludzką skórę. Samo przebywanie w pobliżu zubożonego uranu nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka. Jeśli jednak człowiek spożyje zubożony uran, może to stanowić zagrożenie dla zdrowia.
Jakie są niektóre skutki działania zubożonego uranu?
Uran naturalny jest pierwiastkiem powszechnie występującym w glebie i wodzie. Każdy człowiek spożywa pewną ilość uranu bez skutków ubocznych. Organizm może wydalić większość uranu, który został spożyty.
Jednak niewielka ilość, która zostaje wchłonięta, rozprzestrzenia się w całym organizmie. Najprawdopodobniej gromadzi się w kościach lub nerkach. Uran może pozostać w kościach przez długi czas; okres półtrwania uranu w tkance kostnej wynosi 70-200 dni. Uran, który osadza się w innych tkankach, opuszcza organizm w postaci moczu w ciągu 1 do 2 tygodni.
Uran naturalny i zubożony mają ten sam poziom toksyczności i zazwyczaj nie powodują skutków zdrowotnych. Jeśli jednak przyjmiesz bardzo duże ilości tego materiału, możesz być narażony na problemy zdrowotne związane z toksycznością uranu, takie jak uszkodzenie nerek.
Nic nie wskazuje na to, że uran zubożony lub naturalny może powodować raka. Głównym problemem związanym z przyjmowaniem uranu jest uszkodzenie nerek. Nie wykazano, aby typowe spożycie uranu prowadziło do uszkodzenia nerek. Wykazano nawet, że nerki zdrowieją w ciągu kilku tygodni od ponadprzeciętnych poziomów narażenia, takich jak narażenie w związku z wykonywanym zawodem.
Jak weterani są narażeni na działanie zubożonego uranu?
Zubożony uran ma bardzo dużą gęstość, co czyni go dobrym materiałem na broń i pojazdy opancerzone. Departament Obrony (DoD) wzbogacił uran i miał duże ilości resztek zubożonego uranu, który zaczął wykorzystywać do produkcji sprzętu. W latach 70. używali zubożonego uranu do pocisków i pocisków moździerzowych. Później DoD produkował z tego materiału pancerze czołgów i obciążniki samolotów.
Według Departamentu Spraw Weteranów USA, członkowie służb, którzy byli rozmieszczeni w niektórych operacjach wojskowych mogli być narażeni na zubożony uran. Możliwe miejsca ekspozycji obejmują:
-
Wojna w Zatoce Perskiej
-
Bośnia
-
Operacja Trwała Wolność (OEF)
-
Operacja Iracka Wolność (OIF)
-
Operacja Nowy Świt (OND)
Główne punkty ekspozycji dotyczyły weteranów, którzy:
-
Znajdowali się w pojazdach lub w ich pobliżu, które zostały trafione ogniem przyjacielskim
-
Wchodzili do płonących pojazdów lub byli w ich pobliżu
-
Przebywał w pobliżu pożarów związanych z amunicją ze zubożonym uranem
-
Złomowanie uszkodzonych pojazdów
Istnieje dodatkowe ryzyko narażenia weteranów rozmieszczonych w bazie lotniczej Karshi-Khanabad, którzy mogli zetknąć się ze zubożonym uranem skażonym przez siły radzieckie.
Departament Obrony nadal używa zubożonego uranu do produkcji osłon pocisków i moździerzy. Istnieje ryzyko ekspozycji na strzelnicach, gdzie żołnierze używają tej broni.
Jakie są objawy narażenia na zubożony uran u weteranów?
Nie ma zdefiniowanych objawów związanych z narażeniem na zubożony uran wśród weteranów. Większość przypadków ekspozycji na zubożony uran miała miejsce podczas takich zdarzeń jak pożary, wypadki samochodowe i akcje ratownicze. Weterani mogli odnieść obrażenia podczas tych zdarzeń i wykazywać objawy zgodne z doznanymi obrażeniami. Głównym objawem klinicznym narażenia jest dowód na wysoki poziom uranu w moczu.
Co powinni zrobić weterani narażeni na działanie zubożonego uranu?
Departament Spraw Weteranów i Departament Obrony ustanowiły program Depleted Uranium Follow-up Program w celu monitorowania weteranów pod kątem problemów zdrowotnych związanych z narażeniem na działanie zubożonego uranu. Program działa z Centrum Medycznego VA w Baltimore, MD.
Jeśli służyłeś w odpowiednich operacjach i byłeś narażony na działanie płonącej amunicji, płonących pojazdów lub pojazdów uderzonych przez ogień przyjacielski, możesz kwalifikować się do programu. Kwalifikujący się weterani otrzymują:
-
Badania lekarskie
-
Badania układów narządów
-
Leczenie, w tym chirurgiczne usunięcie osadzonych odłamków lub innych fragmentów
Jeśli nie kwalifikujesz się do programu Follow-Up, ale podejrzewasz narażenie, VA może poprosić Cię o wypełnienie kwestionariusza i dostarczenie testu moczu, aby sprawdzić poziom uranu.
Program nie odkrył jeszcze żadnych skutków zubożonego uranu na żołnierzach lub innych członkach służby, którzy byli narażeni na działanie tej substancji. Wśród weteranów biorących udział w programie nie stwierdzono występowania raka związanego z uranem ani chorób nerek. Program ten będzie jednak kontynuowany w celu monitorowania dotkniętych nim weteranów.
Jeśli jesteś weteranem i uważasz, że byłeś narażony na zubożony uran, możesz skontaktować się z VA i porozmawiać z koordynatorem ds. zdrowia środowiskowego. Mogą one dostarczyć więcej informacji na temat narażenia na zubożony uran i jakie opcje są dostępne dla weteranów.
