Nauczyciele, którzy znęcają się nad uczniami

Problem nauczycieli znęcających się nad uczniami jest bardziej powszechny niż myślisz. Dowiedz się, jak zapobiec temu, by Twoje dziecko nie stało się ofiarą.

By Katherine Kam Reviewed by Charlotte E. Grayson Mathis, MD From the doctor Archives

W ostatnich latach wiele książek zaoferowało rodzicom szeroki wgląd w umysły młodych łobuzów.

Ale co, jeśli to nauczyciel krzyczy, grozi lub używa kąśliwego sarkazmu, by upokorzyć dziecko przed klasą?

Stuart Twemlow, psychiatra, który kieruje projektem Peaceful Schools and Communities w Menninger Clinic w Houston, twierdzi, że znęcaniu się nad nauczycielami poświęca się niewiele uwagi. Ale jego nowe badanie, opublikowane w The International Journal of Social Psychiatry, sugeruje, że problem może być bardziej powszechny niż ludzie wierzą.

W anonimowej ankiecie przeprowadzonej wśród 116 nauczycieli z siedmiu szkół podstawowych, ponad 70% stwierdziło, że wierzy, iż znęcanie się jest odosobnione. Ale 45% przyznało, że znęcało się nad jakimś uczniem. "Byłem zaskoczony tym, jak wielu nauczycieli było skłonnych do szczerości" - mówi Twemlow.

Definiuje on znęcanie się nad nauczycielem jako "używanie władzy do karania, manipulowania lub dyskredytowania ucznia poza tym, co byłoby rozsądną procedurą dyscyplinarną."

Twemlow, były nauczyciel w szkole średniej, podkreśla, że nie stara się oczernić godnego pochwały -- i często nękanego -- zawodu. "To nie jest robione po to, aby represjonować lub krytykować nauczycieli. Jest kilka złych jabłek, ale zdecydowana większość nauczycieli wykracza poza zakres obowiązków. Są bardzo zaangażowani i altruistyczni."

Niemniej jednak, zastraszanie jest ryzykiem, mówi. Kiedy Twemlow zapytał badanych o mobbing, "Niektórzy nauczyciele zgłosili, że są źli na to, że zadano im to pytanie" - pisze. "Ale bardziej refleksyjni nauczyciele zdali sobie sprawę, że mobbing jest zagrożeniem związanym z nauczaniem".

Nauczyciel z problemem

Robert Freeman, dyrektor szkoły podstawowej w Fallon, Nev. zgadza się z tym stwierdzeniem. Wspomina jednego nauczyciela, który był notorycznym łobuzem. Kiedy przyszedł do pracy, "inni nauczyciele zalali mnie skargami na nią", mówi. "Pewnego roku dostałem 16 próśb od rodziców, aby nie umieszczać ich dzieci w jej klasie."

Freeman przeprowadził śledztwo i znalazł okrutną passę. Kiedy uczniowie szkoły podstawowej prosili o wyjaśnienia podczas lekcji, czasami odpowiadała: "O co chodzi? Czy wasi rodzice nie przekazali wam odpowiednich genów?".

Dylemat rodziców

Jan, matka z New Jersey, która poprosiła o nieużywanie prawdziwego imienia, aby chronić swoją prywatność, mówi, że znęcanie się wpływa również na rodzinę ucznia. W szkole średniej jej syn zaczął skarżyć się, że nauczyciel chóru wybrał go na tyradę.

Jak wielu rodziców, którzy mieli w większości pozytywne relacje z nauczycielami, Jan wierzyła, że jej syn przesadza. "Pokłóciliśmy się przy obiedzie. Powiedziałam mu: 'Przestań'. To wpływało na jego nastrój i na nasze relacje".

Wkrótce Jan sama dostrzegła oznaki wybuchów nauczyciela. Pewnego dnia zadzwonił do niej podczas próby chóru. "Powiedział: 'Twój syn to rujnuje'" - wspomina Jan. "Jestem gotowa zabić mojego syna. Jadę tam i jestem gotowa powiedzieć mu, że ma szlaban. Kiedy tam dotarłem, nauczyciel powiedział: 'Och, jest w porządku.'

"Już mu przeszło."

Klincz przyszedł, gdy Jan odwiedził inną rodzinę z córką w chórze. Jan była zszokowana, gdy dziewczyna powiedziała: "O tak, on całkowicie dobiera się do twojego syna".

Dlaczego Jan nie zwróciła się do nauczyciela lub dyrektora? "Nie spodziewałam się, że coś z tego wyniknie. Wszyscy odwracali głowy, bo ten nauczyciel był tak utalentowany".

Poza tym, nauczyciel był bramkarzem do pożądanych wyjazdów na chór. Jan martwiła się też, że będzie źle wypowiadał się o jej synu przed innymi nauczycielami. "Lunchroom dla nauczycieli, to miejsce, gdzie ludzie rozmawiają o dzieciach. Więc przez następne cztery lata, zatruwałeś im życie."

Jan doszła do wniosku, że nauczyciel był błyskotliwy, ale zmienny, i nie jest pewna, dlaczego jej syn był "piorunochronem", mówi. Może to było zderzenie osobowości, dodaje, bo jej młodsza córka nie miała problemów w jego klasie.

Dlaczego nauczyciele się znęcają?

Nauczyciele są ludźmi i niesprawiedliwe jest oczekiwanie, że nigdy nie wypowiedzą krzywdzącego słowa.

Jednak nauczyciele znęcają się z różnych powodów, jak twierdzą eksperci. Uczeń może przypominać im kogoś, kogo nie lubią. Albo, w zaskakującym odwróceniu syndromu "pupila nauczyciela", niepewni siebie nauczyciele mogą z zazdrości dręczyć zdolnych uczniów.

Inni nauczyciele cierpią na problemy osobiste - wypalenie zawodowe, kłopoty małżeńskie lub poważne problemy z zachowaniem własnych dzieci - i wyładowują swoje frustracje w klasie.

Ponadto w niektórych szkołach uczniowie znęcają się nad nauczycielami, a nauczyciele odpłacają im tym samym, aby nie wyjść na słabych. "Nauczyciele często fizycznie boją się uczniów" - mówi Twemlow.

Znęcanie się nad nauczycielami obejmuje "cały zakres ludzkich zachowań" - mówi Twemlow. Ale udało mu się zidentyfikować dwie kategorie: "maleńką mniejszość" sadystycznych nauczycieli i nauczycieli "znęcających się nad ofiarami".

"Sadystyczny nauczyciel atakuje dzieci w sposób wskazujący na to, że może czerpać z tego jakąś przyjemność" - mówi. Oznacza to "poniżanie uczniów, ranienie uczuć uczniów i bycie złośliwym". Na przykład pamięta jednego nauczyciela, który wielokrotnie wyśmiewał chłopca, nazywając go imieniem dziewczynki.

W idealnym świecie, istniałyby metody przesiewowe, aby odsiać takich "koszmarnych nauczycieli", mówi. "Zasadniczo uważamy, że sadystyczni nauczyciele nie powinni być nauczycielami".

Dla nauczyciela-ofiary mobbingu, może być więcej nadziei, mówi. "To jest typ nauczyciela, który zwykle jest bierny i pozwala klasie wymknąć się spod kontroli i reaguje wściekłością i zastraszaniem. Ci nauczyciele-ofiary mobbingu są często nieobecni w pracy, nie udaje im się ustalić granic i robią wiele odwołań do dyrektora, ponieważ lubią, gdy inni ludzie zajmują się ich problemami."

Ci nauczyciele mogliby skorzystać ze szkolenia na temat skutecznego zarządzania klasą, mówi.

Twemlow twierdzi, że mężczyźni i kobiety są równie skłonni do znęcania się, ale jego badanie nie sprawdzało, czy ich taktyki się różnią.

Jedno ciekawe odkrycie: Nauczyciele, którzy się znęcają, często sami byli znęcani w dzieciństwie. Jak zauważył współbadacz Twemlow, Peter Fonagy, PhD, w informacji prasowej: "Jeśli twoje wczesne doświadczenia prowadzą cię do oczekiwania, że ludzie nie będą rozumować, ale odpowiadać na siłę, to jesteś narażony na odtworzenie tej sytuacji w swojej klasie".

Rady dla rodziców.

Jak mówi Freeman, jeśli chodzi o przemoc fizyczną, większość rodziców nie waha się przed zgłoszeniem tego nauczycielowi. Jednak wiele osób uważa, że emocjonalne lub słowne znęcanie się nad dzieckiem to szara strefa. Obawiają się, że mówienie o tym może spowodować, że nauczyciel zemści się na ich dziecku -- i nie ma ucieczki. "To naprawdę jest na innym poziomie niż znęcanie się między dziećmi", mówi Twemlow. "Dziecko nie ma żadnej władzy".

Nie ignoruj problemu, mówią eksperci. Oto kilka wskazówek dotyczących radzenia sobie z problemem znęcania się nad nauczycielem:

Wyrób w sobie nawyk otwartej rozmowy z dzieckiem o szkole

Ponieważ dzieci postrzegają nauczycieli jako autorytety, często nie mówią rodzicom, że są źle traktowane. Rodzice, którzy nie rozmawiają ze swoimi dziećmi, nie dowiedzą się o znęcaniu, dopóki nie spadną oceny lub dziecko nie wpadnie w depresję - mówi Twemlow.

Zwracaj uwagę na takie zmiany w zachowaniu. Sięgaj po szczegóły, jeśli dziecko mówi: "Pani So-and-So mnie nie lubi" - mówi dr Janet Belsky, profesor psychologii z Middle Tennessee State University. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli dziecko rzadko skarży się na złe traktowanie przez innych.

Wolontariat w klasie pozwala też rodzicowi na obserwowanie sytuacji i rozwijanie relacji z nauczycielem.

Rozmawiaj z nauczycielem w sposób nienachalny

Jeśli rodzice podejrzewają, że istnieje problem, powinni spotkać się z nauczycielem bez "krzyczenia i grożenia adwokatami" - mówi Twemlow. Należy unikać obwiniania i zachować otwarty umysł. W końcu dziecko mogło źle zinterpretować zachowanie nauczyciela.

Należy przyjąć podejście oparte na współpracy, mówi Mark Weiss, dyrektor ds. edukacji w Operation Respect, nowojorskiej organizacji non-profit, która zajmuje się mobbingiem. Rodzic może powiedzieć: "'Jestem zaniepokojony. Myślę, że moje dziecko boi się w tej klasie. Jak myślisz, co się dzieje? Nauczyciel jest wtedy w stanie zaangażować się w rozmowę".

Nie przyprowadzaj małego dziecka, dodaje Twemlow, ale dobrze jest dołączyć nastolatka, "który potrzebuje być traktowany bardziej jak dorosły." Zawsze mów dziecku wcześniej, że spotykasz się z nauczycielem, mówi. W ten sposób, nie będą zakłopotani, aby dowiedzieć się po fakcie.

Spotkanie z nauczycielem często rozwiązuje problem, mówi Twemlow. Ale nie zawsze. "Mistrz znęcania się będzie racjonalizował", mówi Freeman, i nic się nie zmieni.

Podnieś swoją skargę wyżej

Jeśli sytuacja nie ulegnie poprawie, poproś dyrektora o interwencję. Może opłacić się poprosić o przeniesienie do innej klasy, mówi Freeman. Nie wszyscy dyrektorzy honorują takie prośby, ale niektórzy to robią.

Niektórzy dyrektorzy pozwalają znęcającym się nad nimi nauczycielom odejść bez sprzeciwu, dodaje. Wówczas rodzice mogą być zmuszeni do pójścia w górę łańcucha dowodzenia, na przykład poprzez złożenie formalnej skargi do kuratora lub rady szkoły i zażądanie odpowiedzi. Powinni również prowadzić dobre rejestry wszystkich komunikatów i incydentów.

Uspokój swoje dziecko

Rozwiązanie problemu znęcania się może być trudne, więc wspieraj swoje dziecko, mówi Weiss. "Niech dziecko wie, że ci zależy i że chcesz coś zrobić - że w życiu staramy się robić różne rzeczy i czasami potrzeba więcej niż jednego strzału".

Ale nie pozwól, aby sytuacja przeciągała się miesiącami, mówi Belsky. "Chcesz spróbować zdusić ją w zarodku".