Szwajcarskie psy górskie są niezawodnymi członkami grupy roboczej. Są to silne, zwinne psy, które zostały wyhodowane do całodziennej pracy na zewnątrz.
Psy te są bardzo podatne na szkolenie i chętnie podejmą się każdej pracy. Są także kochającymi towarzyszami i szybko staną się członkami Twojej rodziny, jeśli zdecydujesz się sprowadzić jednego do domu.
Charakterystyka szwajcarskich psów górskich
Wielkość ciała. Psy górskie szwajcarskie mogą być dość duże, ale nie są zaliczane do ras olbrzymich. Przeciętny rozmiar Greater Swiss Mountain Dog jest nieco większy u samców niż u samic.
Normalny mężczyzna będzie miał od 25,5 do 28,5 cm wysokości, a samica może mieć od 23,7 do 27 cm wysokości przy ramionach.
Istnieje zakres zdrowych wag dla tej rasy. To, co liczy się jako niedowaga lub nadwaga, zależy od ogólnej wielkości psa i kształtu ciała. Zdrowe samce mogą ważyć od 115 do 140 funtów. Zdrowe samice ważą od 85 do 110 funtów.
Powinieneś pamiętać o tym większym rozmiarze przed przyniesieniem jednego z tych psów do domu z tobą. Nie są łatwe w transporcie i potrzebują przyzwoitej ilości miejsca, aby być szczęśliwym. Upewnij się, że potrzeby tego psa dobrze pasują do twojego stylu życia.
Kształt ciała. Wielkopańskie psy górskie mają solidne, dobrze ukształtowane ciała. Są nieco dłuższe niż wysokie. Powinny być dobrze umięśnione.
Do cech charakterystycznych szwajcarskich psów górskich należą szerokie czaszki i tępe kufy. Ich uszy osadzone są wysoko na czaszce i wyglądają jak zaokrąglone trójkąty. Wierzchołki uszu powinny znajdować się na równi z wierzchołkiem czaszki.
Psy mają proste, grube ogony, które ledwo zwężają się w kierunku końcówki. Ogon zwisa nisko, gdy pies jest w stanie spoczynku i może zakrzywiać się do góry, gdy są aktywne. Jednak ogon nigdy nie jest zakrzywiony i nie wygina się w łuk nad grzbietem.
Długość życia. Długość życia szwajcarskich psów górskich jest normalna jak na ich duży rozmiar. Średnio psy te żyją od ośmiu do 11 lat. Oznacza to, że będziesz miał tylko około dekady ze swoim zwierzakiem, jeśli adoptujesz go, gdy jest jeszcze młodym szczeniakiem.
Umaszczenie. Sierść tych psów jest gładka, krótka i gęsta. Co najwyżej zewnętrzna sierść powinna mieć około 2 cale długości.
Niektóre z nich mają podwójną sierść, ale krótszy podszerstek nie zawsze jest obecny. Ten płaszcz ma tendencję do bycia najbardziej rozpowszechnionym wokół ich szyi i czasami znajduje się na reszcie ich ciała.
W dzisiejszych czasach trójkolorowy płaszcz szwajcarskiego psa górskiego jest standardowym elementem jego wyglądu. Prawie wszystkie uznane psy tej rasy są czerwone, białe i czarne. Białe zabarwienie ma tendencję do tworzenia wyraźnego wzoru na ich głowach i kufach znanego jako "blask".
Oczy. Oczy psów są średniej wielkości migdałami. Występują w różnych odcieniach brązu, ale ciemniejszy brąz jest preferowanym standardem rasy. Powinny być równomiernie osadzone w czaszce.
Osobowość. Osobowość Wielko Szwajcarskiego Psa Górskiego to mieszanka wierności i przyjacielskości. Są to bardzo niezawodne psy, które wykonają swoją pracę - niezależnie od tego, jaka to będzie praca.
Szwajcarski pies górski ma śmiały, czujny i uważny temperament - wszystkie doskonałe cechy u psa stróżującego. Nigdy nie są nadmiernie agresywne i odwrotnie, nie powinny być zbyt nieśmiałe.
American Kennel Club ocenia te psy na 5 punktów na 5 za ich czułe zachowanie wobec rodziny.
Pielęgnacja szwajcarskich psów górskich
Pielęgnacja. Przez większą część roku szwajcarskie psy górskie wymagają bardzo mało zabiegów pielęgnacyjnych. Możesz je umyć, kiedy tylko uznasz, że są zbyt brudne lub śmierdzące, i wtedy są gotowe do pracy.
Około dwa razy w roku pies zrzuca podszerstek. Dlatego w tym momencie będziesz chciał poświęcić im nieco więcej czasu. Dokładnie wyszczotkuj je, aby usunąć martwe włosy.
Aby zakończyć rutynę pielęgnacyjną, możesz:
-
Regularnie sprawdzać uszy i usuwać wszelkie zanieczyszczenia.
-
W razie potrzeby przycinaj paznokcie
-
Codziennie szczotkuj zęby
Karmienie. Upewnij się, że pies ma cały czas dostęp do czystej wody.
Wyżły szwajcarskie mogą jeść karmę. Najlepsze są komercyjne marki przeznaczone dla dużych ras. Musisz sam ustalić, jaka dieta będzie najlepsza dla Twojego pupila.
Porozmawiaj z lekarzem weterynarii o tym, jakie karmy najlepiej włączyć do każdego domowego posiłku. Domowe jedzenie może być intensywnym i wymagającym procesem, więc upewnij się, że jesteś gotów poświęcić czas, pracę i koszty zanim wybierzesz tę opcję. Aby Twój pies był zdrowy i szczęśliwy, musisz doskonale stosować się do zaleceń lekarza weterynarii. I upewnij się, że wiesz, jakie pokarmy dla ludzi są bezpieczne dla Twojego psa, zanim podasz mu cokolwiek z Twojej kuchni.
Rasa ta ma problemy z otyłością, więc ograniczaj smakołyki do minimum i zwracaj uwagę na to, jak rośnie Twój pies. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii na temat technik dietetycznych, jeśli Twój pupil konsekwentnie zmaga się z nadwagą.
Ćwiczenia i stymulacja umysłowa. Wyżły szwajcarskie potrzebują jedynie umiarkowanej ilości ruchu. Zabieranie ich na codzienne spacery lub wędrówki po lesie to świetny sposób na zapewnienie im wystarczającej aktywności fizycznej.
Psy te są silne i mają dobrą wytrzymałość, ale nie są stworzone do długotrwałych, szybkich aktywności. Zdecydowanie bardziej wolą spokojne wędrówki na łonie natury niż próby dotrzymania kroku podczas jazdy na rowerze lub biegu typu maratońskiego.
Potrzebują również odpowiedniej ilości stymulacji umysłowej. Granie w gry z Tobą lub innymi psami to zabawny sposób na zaangażowanie ich zarówno psychicznie jak i fizycznie. Doskonale radzą sobie również w próbach zwinności i pasterstwa i mogą z przyjemnością uczestniczyć w tych wydarzeniach.
Wizyty weterynaryjne, leki i szczepienia. Twój lekarz weterynarii jest najlepszą osobą do określenia wszystkich szczepień, których potrzebuje Twój zwierzak - ale wszystkie psy powinny otrzymać podstawowy zestaw.
Obejmuje to szczepienia na:
-
parwowirus psów
-
Distemper
-
Adenowirus
-
Wirus parainfluenzy
-
Wścieklizna
Mogą one rozpocząć się już w szóstym tygodniu życia. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii o najlepszym harmonogramie szczepień dla Twojego zwierzęcia.
Istnieją również inne szczepienia niebędące podstawowymi, które możesz omówić z lekarzem weterynarii. Zalecenia te zostaną opracowane na podstawie rasy psa i lokalizacji w kraju.
Dawki leków na pchły i kleszcze są oparte na wadze psa i stosowane w razie potrzeby. Preparaty doustne i przeznaczone do stosowania na skórę są dostępne u lekarza weterynarii lub innych dystrybutorów.
Wiele z tych leków może być skutecznych przeciwko różnym szkodnikom i pasożytom, więc porozmawiaj z lekarzem weterynarii, aby wybrać najlepszy dla Ciebie. W dzisiejszych czasach, we wszystkich częściach Stanów Zjednoczonych, zaleca się również stosowanie leków przeciwko robakom sercowym przez cały rok.
Problemy zdrowotne, na które należy zwrócić uwagę u szwajcarskich psów górskich
Jak na swoje rozmiary, szwajcarskie psy górskie są zdrową rasą. Istnieją jednak pewne problemy zdrowotne, z którymi może borykać się Twój pupil, a które są typowe dla dużych ras.
Problemy zdrowotne szwajcarskich psów górskich mogą obejmować:
-
Skręcenie śledziony. Ten stan jest bardziej powszechny u tej rasy niż u innych dużych ras psów. Występuje wtedy, gdy śledziona ulega skręceniu z otaczającymi ją naczyniami krwionośnymi.
-
Skręcenie żołądka lub wzdęcie. Mamy wtedy do czynienia ze skręceniem w przewodzie pokarmowym psa - konkretnie w żołądku. Żołądek psa wypełnia się gazem, jedzeniem lub płynem, a następnie skręca się, tworząc często nagłą i zagrażającą życiu sytuację. Objawy obejmują powiększony brzuch, rechotanie i ślinienie się. Zazwyczaj leczy się ją operacyjnie. Może zagrażać życiu.
-
Choroby oczu. Przykłady obejmują zaćmę, entropion i distichiasis. Zaćma może powodować ślepotę. Entropion wpływa na powieki psa i może powodować dyskomfort. Dystychia to problem, w którym Twój pies ma dodatkowe rzęsy, które mogą uszkodzić jego oczy. W zależności od ich nasilenia, wszystkie te warunki mogą wymagać operacji w celu leczenia.
-
Problemy ortopedyczne. Przykładem może być dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Dysplazja stawów biodrowych polega na tym, że kula i panewka stawu biodrowego psa nie są prawidłowo dopasowane lub rozwijają się w miarę wzrostu. Zamiast gładko się przesuwać, kości ścierają się ze sobą, zużywając się i ostatecznie utrudniając Twojemu psu poruszanie się. Lekarz weterynarii może ocenić stawy Twojego psa i stwierdzić, jak prawdopodobne jest, że będą one powodować problemy przez całe życie psa. Dysplazja łokciowa jest porównywalnym stanem w stawie łokciowym.
-
Nietrzymanie moczu. Występuje najczęściej u kastrowanych samic i u szczeniąt.
-
Padaczka idiopatyczna. Jest to mało zrozumiałe schorzenie, które może wystąpić u wszystkich psów. Powoduje ono napady z nieznanych przyczyn.
Należy natychmiast zabrać psa do weterynarza, gdy tylko podejrzewamy, że ma on stan zagrażający życiu, ma jakiekolwiek objawy, które nas niepokoją, lub ma objawy, które wyraźnie niepokoją psa.
Ta rasa w szczególności znana jest z tego, że dostaje lick fits. Jest to sytuacja, w której pies zaczyna gorączkowo lizać - albo z powodu zaburzeń żołądkowo-jelitowych, albo z powodu kwaśnego refluksu. Jeśli zauważysz u swojego psa takie zachowania lub objawy któregoś z wymienionych wyżej schorzeń, powinieneś udać się do weterynarza.
Specjalne zalecenia dla szwajcarskich psów górskich
Szwajcarskie psy górskie to duże zwierzęta, które zostały wyhodowane w celu upartego wykonywania określonych zadań, takich jak wypas owiec na trudnym terenie. Oznacza to, że musisz przejąć kontrolę nad swoim psem od najmłodszych lat, w przeciwnym razie może on stać się Twoim szefem.
Aby uzyskać najlepsze rezultaty, zacznij szkolić swojego pupila jak najwcześniej. Psy tej rasy są bardzo zmotywowane do jedzenia - więc smakołyki są świetnym sposobem na kontrolowanie i zachęcanie ich. Upewnij się tylko, że nie przekarmisz swojego psa podczas stosowania tej techniki.
Upewnij się również, że nie stosujesz uprzęży do ciała w przypadku tej rasy. Są one fantastyczne w ciągnięciu wózków - więc są o wiele bardziej prawdopodobne, że będą ciągnąć mocniej i próbować wykonywać pracę, jeśli spróbujesz je zaprzęgnąć w ten sposób.
Wielkopańskie psy górskie są dobre w stosunku do obcych i małych dzieci, ale nie zawsze lubią inne psy. Upewnij się, że Twój pies czuje się komfortowo z każdym nowym zwierzęciem, zanim zostawisz je same razem.
Psy te tylko ślinią się i szczekają w umiarkowanej ilości.
Historia szwajcarskich psów górskich
Greater Swiss Mountain Dog jest częścią grupy psów zwanych Sennenhunds. Są to wszystkie alpejskie psy górskie, które zostały wyhodowane przez Sennów lub Sennerów - mleczarzy i pasterzy, którzy żyli w Alpach Szwajcarskich.
Nikt nie wie dokładnie, kiedy powstała ta rasa, ale wydaje się, że wszystkie alpejskie psy górskie pochodzą od ras typu mastif, które Rzymianie preferowali na wojnie. Juliusz Cezar najprawdopodobniej przywiózł przodków tej rasy przez Alpy ze swoją armią zdobywczą.
Zamiast nadal używać tych dużych psów na wojnie, Szwajcarzy wykorzystali je do pracy w swoich gospodarstwach i na pastwiskach. Ze wszystkich Sennenhundów, Wielkoskrzydłe Szwajcarskie Psy Górskie mają być najstarszą i największą rasą - stąd słowo "większy" w ich nazwie.
Wyżły szwajcarskie zostały specjalnie wyhodowane, aby być fantastycznymi pasterzami, które są wystarczająco silne i zwinne, aby poruszać się po trudnym, górskim terenie. Świetnie radzą sobie również z przeciąganiem liny i są czasem nazywane "koniem dla ubogich". Tradycyjnie przewozili mięso i produkty mleczne na rynek za pomocą wozów, które były specjalnie dopasowane do psów.
Rasa ta jest blisko spokrewniona z birmańskimi psami górskimi i została wykorzystana do stworzenia kolejnych ras - w tym bernardyna i rottweilera.
Pomimo swojej popularności w 1800 roku, psy te zostały wprowadzone do oficjalnego świata hodowlanego dopiero w 1913 roku. Wtedy to profesor geologii dr Albert Heim po raz pierwszy zwrócił na nie uwagę hodowców psów. Niewiele pisemnych wzmianek istnieje dla tej rasy przed 1907 rokiem.
Dziś, według American Kennel Club, są one 88. najpopularniejszą rasą psów.
