Nadtlenek wodoru nie jest przeznaczony do picia w ogóle lub do stosowania na skórę w dużych ilościach.
Nadtlenek wodoru jest powszechnym domowym środkiem do wybielania zębów. Znajduje się on w wielu produktach gospodarstwa domowego i jest stosowany jako naturalna terapia wielu drobnych dolegliwości. Jednak nieostrożne stosowanie nadtlenku wodoru może mieć niebezpieczne skutki dla organizmu człowieka.
Produkty z nadtlenkiem wodoru
Chociaż nadtlenek wodoru znajduje się w większości gospodarstw domowych, nigdy nie jest to czysty nadtlenek wodoru. Jest on często łączony z przedmiotami codziennego użytku, jak np. wybielacz do włosów, który zawiera od 6% do 10% nadtlenku wodoru. Niektóre płyny do kontaktu, pasty do zębów, płyny do płukania ust, środki do czyszczenia łazienki i inne podobne produkty również zawierają niewielkie ilości nadtlenku wodoru.
Produkty te są dostępne dla ogółu społeczeństwa, ponieważ są bezpieczne dla określonych zastosowań. Należy jednak zawsze postępować zgodnie z instrukcjami lub zalecanymi sposobami użycia, aby uniknąć szkód.
Istnieją rozwiązania, które są reklamowane jako "czysty" nadtlenek wodoru. Ale te domowe rozwiązania składają się tylko z 3% nadtlenku wodoru i 97% wody. Żywność lub przemysłowe rozwiązania mają 35% lub więcej nadtlenku wodoru i są bardzo niebezpieczne. Nie są one zazwyczaj przechowywane w domach i nie należy ich pić.
Terapia nadtlenkiem wodoru
Nadtlenek wodoru ma właściwości dezynfekujące, gdy jest stosowany na skórę i może być stosowany do wielu celów terapeutycznych, w tym:
-
Czyszczenie skaleczeń lub innych urazów
-
Płukanie wnętrza jamy ustnej
-
Zmniejszenie ilości alergii sezonowych
-
Zapobieganie brodawkom
-
Leczenie gontyny
Terapie nadtlenkiem wodoru mogą rozwiązać niektóre drobne problemy zdrowotne, które możesz mieć, ale te zabiegi wiążą się z ryzykiem. Nie zaleca się kontaktu z wysokim stężeniem nadtlenku wodoru. Jeśli użyjesz zbyt dużo niewłaściwego rodzaju nadtlenku wodoru, możesz mieć drobne lub poważne problemy zdrowotne.
Możliwe skutki uboczne połknięcia nadtlenku wodoru
Przypadkowe połknięcie niewielkiej ilości nadtlenku wodoru jest zazwyczaj w porządku i nie spowoduje większych szkód, ale należy uważać na pewne skutki uboczne. Mogą one obejmować:
-
Bóle brzucha lub skurcze
-
Trudności w oddychaniu
-
Bóle ciała
-
Ból w klatce piersiowej
-
Oparzenia
-
Wzdęty brzuch
-
Nudności
Jeśli po zastosowaniu nadtlenku wodoru wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy porozmawiać z lekarzem.
Skrajne zagrożenia związane z nadtlenkiem wodoru
Najbardziej niebezpieczne skutki uboczne picia nadtlenku wodoru można uprościć do trzech grup.
Bezpośrednie obrażenia żrące. Po spożyciu zbyt dużej ilości nadtlenku wodoru dochodzi do bezpośredniego uszkodzenia tkanek wewnętrznych w gardle lub żołądku. Bezpośrednie obrażenia żrące mogą powodować wrzody, ból w ustach, wymioty lub ból brzucha.
Tworzenie się gazu tlenowego. Znane również jako zator gazowy, tworzenie się gazu tlenowego może wystąpić, jeśli pijesz lub czyścisz ranę za pomocą nadtlenku wodoru. Niebezpieczne pęcherzyki powietrza tworzą się w krwiobiegu i mogą powodować skutki uboczne, takie jak ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu i dezorientacja.
Peroksydacja lipidów. Nadtlenek wodoru może rozpocząć reakcję niszczącą tkanki w niektórych częściach ciała. Peroksydacja lipidów jest związana z astmą, chorobą Parkinsona, uszkodzeniem nerek i nie tylko.
Co robić, gdy wypijesz zbyt dużo nadtlenku wodoru?
Jeśli wypijesz nadtlenek wodoru, pierwszym odruchem może być chęć zwymiotowania. Nie rób tego, chyba że zaleci ci to pracownik służby zdrowia. Natychmiast zadzwoń pod numer 911 lub do centrum kontroli zatruć. Doradzą Ci, co masz robić.
Aby lekarz mógł postawić dokładną diagnozę, musi znać pewne szczegóły dotyczące Ciebie i tego, co się stało. Jeśli to możliwe, zbierz następujące informacje i przygotuj je na czas rozmowy:
-
Twój wiek i waga
-
Twoje objawy
-
Jaki produkt został połknięty i ile zawierał nadtlenku wodoru
-
Kiedy go połknąłeś
-
Ile połknąłeś
Po przybyciu na izbę przyjęć lub do gabinetu lekarskiego należy sprawdzić, czy pacjent znajduje się w stanie bezpośredniego zagrożenia. Jeśli nie, sprawdzą temperaturę, puls, częstość oddychania i ciśnienie krwi. W zależności od stanu, lekarz może również zlecić badania krwi i moczu, prześwietlenie klatki piersiowej, EKG lub endoskopię.
W celu leczenia objawów lekarz może zaproponować kilka środków zaradczych:
-
Podłączenie linii dożylnej (IV) w celu uzupełnienia płynów
-
Leki w zależności od objawów
-
Rurka gardłowa w celu zmniejszenia ilości gazu i ciśnienia w żołądku
-
respirator, który zapewnia wspomaganie oddychania przez rurkę
Picie nadtlenku wodoru wiąże się z ryzykiem. Nie powinieneś go pić. Jeśli jesteś świadomy zagrożeń, możesz bezpiecznie używać go w produktach codziennego użytku.
