Jeśli doznałeś urazu ręki i nie masz natychmiastowego dostępu do opieki medycznej, możesz zdecydować się na zrobienie własnego temblaka w domu. Na szczęście jest to łatwe do zrobienia i może pomóc utrzymać ramię nieruchomo, dopóki nie będziesz w stanie zobaczyć się z lekarzem. Poniżej wyjaśniamy, na czym polega działanie temblaka w przypadku kontuzjowanego ramienia i jak go wykonać samodzielnie.
Do czego służy temblak na ramię?
Temblak jest urządzeniem, które służy do stabilizacji i unieruchomienia ramienia i barku w przypadku urazu. Urazy te mogą obejmować:
-
Złamane kości
-
Zwichnięte ramię, łokieć lub nadgarstek (gdy kości są wyciągnięte lub przesunięte ze stawu)
-
Operacja na ramieniu lub barku
Uniemożliwiając poruszanie ramieniem, temblak może przyspieszyć proces gojenia i zapobiec dalszym uszkodzeniom. W niektórych przypadkach temblak może być stosowany w połączeniu z gipsem lub szyną, które są urządzeniami służącymi do unieruchomienia i podtrzymywania złamanych kości.
Jakie materiały są potrzebne do wykonania temblaka?
W większości przypadków możesz otrzymać temblak od lekarza lub ze szpitala, do którego udajesz się z powodu kontuzji ręki. Jeśli jednak opieka medyczna nie wchodzi w grę, możesz wykonać temblak samodzielnie w domu, używając dużego kawałka materiału o wymiarach około 40 cali na stronę i pary nożyczek.
W nagłych wypadkach możesz również wykonać tymczasowy temblak z:
-
prześcieradła
-
Płaszcz lub koszula
-
Pasek, sznur lub krawat
Instrukcja wykonania i założenia zawiesia na ramię
Wykonanie chusty na ramię z dużego kawałka materiału nie jest trudne. Jednak w zależności od stopnia urazu możesz mieć trudności z wykonaniem niektórych czynności bez pomocy. Przed samodzielnym wykonaniem poniższej procedury należy skorzystać z pomocy:
Przetnij tkaninę na pół po przekątnej, aby stworzyć trójkąt. Jeśli masz tkaninę, ale nie masz nożyczek, złóż ją z rogu na róg.
Umieść łokieć w rogu blisko ciała, a nadgarstek na długim brzegu.
Weź pozostałe dwa wierzchołki trójkąta i umieść je po obu stronach szyi, spotykając się za karkiem.
Dopasuj te końce tak, aby ręka była wyżej niż łokieć, a następnie zawiąż je za szyją. Ewentualnie możesz użyć agrafki, jeśli węzeł jest niewygodny.
Jeśli jesteś w sytuacji awaryjnej - na przykład, jeśli jesteś na kempingu i masz ograniczony dostęp do zasobów - istnieją inne rzeczy, których możesz użyć do tymczasowego zaimprowizowania chusty. Zamiast kwadratu materiału można użyć prześcieradła lub poszewki na poduszkę. Możesz też użyć koszulki z długimi rękawami, bluzy lub płaszcza, wiążąc rękawy za szyją i wspierając ramię w powstałej pętli.
Jak powinna wyglądać moja chusta?
Chusta powinna wygodnie przylegać do ramienia, a Ty nie powinieneś odczuwać dodatkowego bólu. Podczas noszenia chusty nadgarstek powinien być uniesiony powyżej łokcia. W prawidłowo dobranej chuście powinieneś widzieć opuszki swoich palców.
Upewnij się, że krawat nie obciąża nadmiernie szyi lub ramion. Jeżeli krawat zaczyna ocierać lub podrażniać skórę, załóż koszulę z kołnierzykiem lub umieść jakąś wkładkę pomiędzy krawatem a skórą.
Rodzaje zawiesi medycznych na ramię
Po dotarciu do lekarza lub pogotowia ratunkowego, prawdopodobnie otrzymasz chustę klasy medycznej, która zastąpi tę, którą sam sobie zrobiłeś. W zależności od twojego urazu, mogą dać ci jeden z trzech głównych typów chusty:
-
Chusty ramienne szerokie są najczęściej spotykanym typem chusty ramiennej. Używa się ich przy urazach barku, ramienia, nadgarstka i ręki.
-
Wysokie chusty na ramię utrzymują rękę lub nadgarstek w pozycji uniesionej, aby zmniejszyć obrzęk.
-
Chusty z kołnierzem i mankietem mają pętle, które zapinają się wokół nadgarstka i są korzystne w przypadku urazów barku i łokcia.
Tego typu chusty można kupić w Internecie lub w lokalnej aptece. Zaletą takich chust jest to, że często można je regulować i są wykonane z mocnego materiału.
W zależności od urazu, lekarz może zalecić także chustę. Ten materiałowy pasek przechodzi przez chustę i przez klatkę piersiową lub brzuch, aby uniemożliwić Ci podniesienie ręki.
Aby założyć medyczną chustę szerokiego ramienia lub wysokiego ramienia:
Usiądź i połóż chustę na kolanach tak, aby górny otwór był skierowany w stronę ciała.
Jeśli chusta ma zamknięty róg do podtrzymywania łokcia, upewnij się, że zamknięty róg znajduje się po tej samej stronie kolan, po której znajduje się zranione ramię.
Umieść rękę w temblaku, zaciągnij pasek wokół szyi i zabezpiecz go.
Jak długo powinienem nosić chustę?
Długość noszenia chusty zależy od rodzaju urazu. Najlepszą osobą, która może Ci to powiedzieć jest Twój lekarz.
W większości przypadków nie ma potrzeby noszenia chusty podczas kąpieli lub snu.
Czy najpierw potrzebuję szyny?
W zależności od rodzaju urazu może być potrzebna szyna i temblak. Szyny mogą być stosowane w przypadku złamanych lub zwichniętych kości, nadwyrężeń, zwichnięć i zerwanych ścięgien.
Jeśli używasz szyny, zwróć uwagę na przebarwienia, drętwienie lub mrowienie otaczającej skóry. Może to świadczyć o tym, że szyna jest zbyt ciasna lub źle dopasowana.
Wskazówki dotyczące używania temblaka
Jeśli nie jesteś przyzwyczajony do noszenia chusty, oto kilka wskazówek, które zapobiegną dalszym urazom i przyspieszą proces leczenia:
-
Zdejmij wszelką biżuterię, taką jak zegarki, bransoletki czy pierścionki, dopóki nie zniknie opuchlizna.
-
Użyj lodu, aby zmniejszyć obrzęk, ale nie przykładaj go bezpośrednio do skóry. Zawiń go w ręcznik i przykładaj do opuchniętego miejsca przez około 10 minut co 4 do 6 godzin.
-
Przez kilka pierwszych dni po urazie staraj się utrzymywać ramię w pozycji uniesionej.
-
Jeśli to możliwe, zdejmij chustę, aby regularnie poruszać stawami. Pomoże to zapobiec sztywności.
-
Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza i nie zakładaj chusty częściej niż to konieczne.
-
Skonsultuj się z lekarzem natychmiast, jeśli zauważysz duży wzrost obrzęku lub jeśli zaczniesz zauważać brak krążenia w palcach. Obejmuje to drętwienie, mrowienie lub zmianę koloru palców na niebieski lub biały.
Nie ma nic złego w robieniu temblaka w domu, ale w miarę możliwości szukaj pomocy medycznej, aby zapewnić jak najlepszy powrót do zdrowia.
