Alaskan malamute jest czułym, lojalnym, zabawnym i pewnym siebie psem. Łatwo je rozpoznać po dobrze owłosionym ciele i czapce nad głową. Alaskan malamute były pierwotnie hodowane jako arktyczne psy zaprzęgowe. Pochodzą z Syberii, a do Stanów Zjednoczonych trafiły przez Cieśninę Beringa.
Ich wielkość uzupełniają foremne kości, które sprawiają, że malamute jest silnym psem. Początkowo wykorzystywano je do polowania na foki, płoszenia niedźwiedzi polarnych i ciągnięcia ciężkich ładunków. Alaskan malamutes są powszechnie kochane i adoptowane przez wielu ludzi jako zwierzęta rodzinne.
Malamuty są często mylone z syberyjskimi husky. Chociaż wyglądają podobnie, te dwie rasy mają różne pochodzenie, cechy fizyczne i temperamenty.
Jeśli szukasz dużego, lojalnego i zabawnego psa, malamut może być zwierzakiem Twoich marzeń.
Charakterystyka Alaskan Malamute
Alaskan malamute wygląda podobnie do innych arktycznych psów, takich jak samoyed, syberyjski husky i psy eskimo. Jednak malamute jest w większości jasnoszarym psem z solidną białą częścią na podbrzuszu, a także na nogach/ stopach i niektórych częściach twarzy. W miejsce szarego, niektóre mogą występować w odcieniach od sobolowego do rudego i szarego, z czarnymi odcieniami.
Malamuty można rozpoznać po czapce nad głową, choć ich twarz może być cała biała lub oznaczona pręgą i maską. Mają szerokie głowy, brązowe oczy i wyprostowane trójkątne uszy. Alaskan malamutes są dużymi psami, które stoją 23 do 25 cali na ramieniu. Ważą od 75 do 85 funtów. Ich ciężkie kości, głęboka klatka piersiowa i potężne ramiona sprawiają, że są niesamowicie silne.
Psy te mają również charakterystyczny zakrzywiony puszysty ogon. Podczas zimnej pogody malamuty są znane z tego, że kiedy się kładą, zakręcają ogon nad twarzą. Pomaga im to ogrzać powietrze wokół ich nosów. Grube płaszcze ochronne pomogły malamutom przetrwać w ekstremalnym zimnie. Mają wełnisty i tłusty podszerstek, co sprawia, że wymagają trochę czasu poświęconego na pielęgnację.
Długość życia tej rasy psów wynosi 10-12 lat, więc będą Ci towarzyszyć przez długi czas.
Opieka nad Alaskan Malamutes
Opieka nad malamutami nie jest skomplikowana. Ponieważ nie są one tak figlarne jak inne rasy, nie narażą Cię na nieporządne czasy sprzątania. Poniższe wskazówki pomogą utrzymać psa w najlepszej kondycji.
Grooming
Ponieważ malamuty mają gęstą sierść i podszerstek, wymagają częstej pielęgnacji. Jest to szczególnie ważne w okresie linienia, który występuje u nich dwa razy w roku. Nie musisz się martwić o ich trymowanie. Regularne szczotkowanie sprawdzi się, aby usunąć martwe włosy. Nie zapomnij o umyciu ich zębów co najmniej dwa lub trzy razy w tygodniu. Ich paznokcie powinny być przycięte w razie potrzeby, co może być wszędzie od jednego do dwóch razy w miesiącu. Sprawdź uszy co tydzień, aby upewnić się, że nie ma brudu i aby być świadomym możliwych infekcji wystarczająco wcześnie.
Ćwiczenie
Malamuty mają historię ciężkiej pracy i niesamowitej wytrzymałości. Jako takie pozostają bardzo aktywne nawet w innym klimacie i wymagają dużo aktywności. Zabieraj swojego malamuta na regularne spacery i pozwól mu na swobodną zabawę i bieganie na zewnątrz. Jeśli lubisz wędrówki, jazdę na nartach, deskorolce lub rowerze, malamuty mogą być idealnym zwierzęciem dla Ciebie.
Zdrowie Alaskan Malamute
Ten niesamowity pies, którego historia sięga tysięcy lat, prowadzi zdrowe życie, ale może być dotknięty niektórymi powszechnymi chorobami psów. Niektóre z warunków zdrowotnych, na które należy uważać u malamutów obejmują:
Ślepota dzienna
Jak sama nazwa wskazuje, stan ten powoduje, że psy nie widzą w jasnym świetle. Ten dziedziczny problem, zwany również zwyrodnieniem czopków, jest dość powszechny u malamutów. Uważa się, że na każdego dotkniętego malamuta w miocie mogą przypadać dwa inne, które są nosicielami genów tego schorzenia. W związku z tym psy będące nosicielami nie powinny być hodowane.
Być może to jest powód, dla którego ludzie mówią, że malamuty mogą być niezdarne. Sprawdź, czy twój pies wydaje się być normalny w nocy, ale niezdarny w ciągu dnia. Na przykład, w nocy twój malamut może być w stanie:
-
Gonić za piłką w ciemne miejsce i z łatwością ją odzyskać
-
Pewnie pokonuje schody w domu i poza nim
-
Nie omijać rynien
-
Nie wpadać na chodnik
Jednak w ciągu dnia pies lub szczeniak może:
-
Wpadać na przedmioty lub łatwo potykać się o rośliny, zabawki, meble i inne przedmioty domowe
-
Potknięcia o podwyższenia na ścieżkach
-
Odmowa poruszania się do przodu
-
Nie jest w stanie prawidłowo pokonać schodów do domu
-
Nie jest w stanie łatwo znaleźć piłki i może być zmuszony do jej wywąchania
-
Nie chce za wszelką cenę wyjść z cienia na światło słoneczne
Możesz zauważyć, że wszystkie te oznaki niezdarności znikają w nocy.
Zwyrodnienie stożka może być wykryte przez okulistę weterynaryjnego. Jeśli masz psa z tym schorzeniem, najlepszą rzeczą do zrobienia byłby ich zwrot.
Problemy z uzębieniem
Alaskan malamutes są podatne na problemy z zębami. Gdy kamień nazębny nagromadzi się na zębach, może zainfekować dziąsła i korzenie zębów. Powstałe uszkodzenia mogą spowodować, że pies straci zęby. Może również rozszerzyć się na nerki, wątrobę i serce.
Inne komplikacje zdrowotne, które mogą dotyczyć Alaskan malamutów to:
-
Dysplazja stawów biodrowych. Schorzenie, które jest powszechne u innych psów. Powoduje wadę rozwojową stawu biodrowego.
-
Dysplazja stawu łokciowego.
-
Trombopatia. Zaburzenia krzepnięcia krwi.
-
Chondrodysplazja, zwana również karłowatością.
-
Niedoczynność tarczycy. Stan, w którym tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów tarczycy, co powoduje spowolnienie metabolizmu psa.
-
Polineuropatia wrodzona. Stan, który powoduje nieprawidłowe funkcjonowanie nerwów.
-
Choroba Von Willebranda. Dziedziczne schorzenie związane z krzepnięciem krwi.
Inne szczególne względy
Ponieważ są to psy arktyczne, malamuty są wrażliwe na ciepło. Zapewnij psu dużo cienia, w którym będzie mógł odpocząć lub klimatyzację, zwłaszcza latem. Zapewnij też świeżą wodę.
Historia Alaskan Malamutes
Rozważ następujące fakty dotyczące Alaskan malamute:
Ta rasa psów ma dość imponującą historię. Mogą być w rzeczywistości jedną z najbardziej starożytnych ras. Alaskan malamute zostały po raz pierwszy wyhodowane przez Mahlemute, koczownicze plemię Eskimosów, które żyje wzdłuż brzegów Kotzebue Sound w północno-zachodniej Alasce.
Tradycyjnie malamuty były używane do ciągnięcia ciężkich sań i jako psy do pakowania zapasów. Były także zaradne w polowaniu na arktyczne ssaki, takie jak foki, oraz w ochronie ludzi przed niedźwiedziami polarnymi. W wyniku życia i pracy w trudnych i mroźnych warunkach, malamuty alaskańskie stały się silną rasą. Są one czczone za swoją ogromną siłę i wytrzymałość.
Podczas gorączki złota na Alasce w 1896 roku, nastąpił wzrost zapotrzebowania na psy robocze. Spowodowało to, że ludzie hodowali rodzime psy z innymi rasami do tego stopnia, że malamuty prawie zniknęły. Odległe plemię Mahlemut wciąż posiadało znaczną liczbę czystych ras, które następnie zostały wykorzystane do odrodzenia alaskańskich malamutów.
Psy te byłyby później wykorzystywane w pierwszej i drugiej wojnie światowej. W 1935 roku AKC w pełni uznało Alaskan malamute.
Osobowość
Chociaż malamuty były tradycyjnie używane do pilnowania rezydencji Eskimosów, nie są wrogo nastawione do obcych. Mogą nawet podążać za nieznajomym, dlatego nie są dobrymi psami stróżującymi. Są figlarne i lubią uwagę właścicieli. W połączeniu z faktem, że są pewne siebie i niezależne, malamuty są świetne do posiadania, jeśli masz dużo miejsca na zewnątrz. Mogą nie dogadywać się dobrze z psami tej samej płci, ale wczesna socjalizacja może pomóc im tolerować inne zwierzęta. Niektóre malamuty mogą wymagać delikatnego traktowania, ponieważ mogą być wrażliwe na konfrontację.
Czy Alaskan Malamutes to dobre psy rodzinne?
Ta rasa psów czyni dobre zwierzęta rodzinne i są wygodne z dziećmi. Jednak ze względu na ich duże rozmiary, mogą łatwo przytłoczyć małe dzieci.
Jako zwierzęta domowe są popularne wśród ludzi, którzy lubią jazdę na sankach, ciągnięcie ciężarów, skijoring i inne zimowe aktywności.
Temperament
Malamuty nie mają skłonności do szczekania. Są jednak wokalne i mogą czasem wyć. Zostały stworzone, aby rozwijać się w stadach, więc dobrze sobie radzą w towarzystwie rodziny. Pozostawienie malamutów samych może sprawić, że będą samotne i właśnie wtedy będą wyły. Jeśli planujesz adoptować malamuta, powinieneś wiedzieć, że wymagają one towarzystwa, więc twoja stała uwaga jest potrzebna.
Jeśli masz podwórko, powinieneś wyszkolić swoje szczeniaki malamutów, aby nie kopały. Są one miłośnikami przebywania na świeżym powietrzu i mogą nie prosperować w mieszkaniach lub zamkniętych pomieszczeniach. Chociaż malamuty są inteligentnymi psami, mogą czasami stać się uparte. W związku z tym mogą nie być idealnym rozwiązaniem dla osób, które po raz pierwszy biorą udział w zabawie.
Malamuty mają również wysoki popęd do zdobywania, więc mają tendencję do ścigania i łapania małych zwierząt. Jeśli masz inne zwierzęta domowe, takie jak koty, ptaki, wiewiórki i mniejsze psy, powinieneś socjalizować swojego malamuta odpowiednio wcześnie, aby ułatwić mu bezproblemowe współistnienie.
Gryzienie
Malamuty, które nie są odpowiednio wyszkolone, mogą gryźć lub wykazywać agresywne zachowania. Są również znane z tego, że mają twardą mentalność. Ze względu na tę cechę, Alaskan malamutes są w stanie rozwijać się w ekstremalnie niskich temperaturach.
Wniosek
Alaskan malamute to czuły i lojalny pies, który wygląda poważnie, ale w rzeczywistości jest zabawny. Są to dobre zwierzęta rodzinne dla ludzi, którzy kochają ogromne i potężne rasy. Różnią się od husky, ale mogą z nimi współistnieć. Jeśli jesteś osobą pracującą na świeżym powietrzu, która uwielbia również sporty zimowe, Alaskan malamute będzie idealnym towarzyszem. Są one przyjazne i niezwykle oddane.
