Z archiwum lekarza
Co robisz, gdy twój uroczy maluch angażuje się w niezbyt miłe zachowanie, takie jak bicie kolegi, który wyrywa mu zabawkę, gryzienie mamy lub rzucanie niechcianym talerzem z groszkiem przez cały pokój? Czy to czas na... przerwę?
Timeout - usunięcie dziecka ze środowiska, w którym doszło do niewłaściwego zachowania, do "neutralnej", niestymulującej przestrzeni - może być skuteczny dla maluchów, jeśli jest stosowany w odpowiedni sposób, mówi Jennifer Shu, MD, pediatra z Atlanty, redaktorka Baby and Child Health i współautorka Food Fights: Winning the Nutritional Challenges of Parenthood Armed With Insight, Humor, and a Bottle of Ketchup and Heading Home With Your Newborn: From Birth to Reality.
"Szczególnie w tym wieku timeout nie powinien być karą. To przerwa w działaniu, szansa na zdławienie tego, co robią w zarodku".
Timeout nie powinien być narzucany w gniewie, zgadza się Elizabeth Pantley, prezes Better Beginnings, firmy zajmującej się zasobami rodzinnymi i edukacją w Seattle, oraz autorka kilku książek parentingowych, w tym The No-Cry Discipline Solution. "Celem timeoutu nie jest ukaranie dziecka, ale danie mu chwili, aby uzyskać kontrolę i ponownie wejść w sytuację, czując się lepiej w stanie poradzić sobie". Daje to również szansę na wzięcie oddechu i odsunięcie się od konfliktu na chwilę, aby nie stracić panowania nad sobą.
Przerwa: Nie dla każdego dziecka
Niektórzy eksperci upierają się, że timeout działa dla wszystkich, ale Shu i Pantley nie zgadzają się z tym. "Dla niektórych dzieci, które po prostu nienawidzą być same, jest to znacznie większa kara niż jest warta, zwłaszcza w przypadku małych maluchów", mówi Shu. "Tak się denerwują, ponieważ je porzucasz, że nie pamiętają, dlaczego tam są, i to pogarsza sprawę". Proponuje trzymać dziecko z tymi lękami w niedźwiedzim uścisku i pomóc jej się uspokoić.
Możesz również spróbować odeprzeć zachowania, które mogą uzasadniać przerwę za pomocą "czasu". Oznacza to zauważenie, kiedy zachowanie dzieci zaczyna wymykać się spod kontroli i spędzenie z nimi pięciu lub 10 minut, zanim poważnie się zachowają. "To jak uderzenie wyprzedzające" - mówi Shu. "Kiedy dostaną trochę czasu jakości z tobą, zwykle możesz liczyć na rozsądnie OK zachowanie przez jakiś czas".
Dyscyplina malucha - co i jak
Shu mówi, że dobrym etapem na rozpoczęcie przerwy w nauce jest wiek około 2 lat. Oto kilka wskazówek.
-
Usuń dziecko z sytuacji.
-
Powiedz, na czym polegało problematyczne zachowanie. Użyj prostych słów, takich jak "Nie bij. Bicie boli."
-
Nie besztaj swojego dziecka.
-
Umieść je w spokojnym miejscu - w miarę możliwości za każdym razem w tym samym miejscu. W przypadku małych dzieci może to być plac zabaw lub inna zamknięta przestrzeń.
-
Nie trzymaj ich tam zbyt długo - zwyczajowa zasada mówi o jednej minucie na każdy rok życia.
-
Usiądź z dzieckiem po zakończeniu przerwy i przytul je, a następnie podsumuj, mówiąc coś w stylu: "Nie będziemy się już bić, prawda?".
-
Nie powtarzaj, co dziecko zrobiło źle. Zamiast tego poproś, aby pokazało, jak może się ładnie bawić.
